Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

22 november 2019

‘Bewustzijn in de opstanding.’

Dat geldt ook nu voor de gelovige in
Christus. In beeldspraak wordt dui-
delijk in Paulus’ brieven:

als Eén voor allen gestorven is, zijn
allen gestorven; en Hij is voor allen
gestorven, opdat zij die leven niet 
meer voor zichzelf leven, maar voor
Hem, Die voor hen gestorven en op-
gewekt is
                  2 Corinthiërs 5:14,15

Tezamen met Christus gestorven én
leven. Dat leven is niet de stervens-
toestand. 

‘Nieuw leven van Hem.’

Dat is opstandingsleven, het leven 
van de Opgestane in ons als gelovi-
gen. God ziet de hele wereld als met
Christus gestorven. De oude mens-
heid is in Gods ogen weggedaan. In
Hem, in Christus is de nieuwe schep-
ping een feit. Gevolg is dit:

zo kennen wij vanaf nu niemand naar
het vlees; en al hebben wij Christus 
naar het vlees gekend, dan kennen wij
Hem nu zo niet meer
                        2 Corinthiërs 5:16

‘Grote gevolgen zijn dat.’

Dit zouden wij ook in ons hart opne-
men en ermee rekenen. Wij kennen 
elkaar niet langer naar het vlees. Wij
rekenen anders, zoals God dat doet:

daarom, indien iemand in Christus is,
is hij een nieuwe schepping
                       2 Corinthiërs 5:17

Zo kijken we geestelijk gezien naar el-
kaar. Dan is het minder lastig die ander
genade te schenken. Dat genade schen-
ken hoort bij de nieuwe schepping. Ver-
geven hoort bij de oude.

21 november 2019

‘De rijke en Lazarus.’

Dit deel van de grote vijfvoudige gelij-
kenis van Lucas 15 en 16 is geen be-
wijs voor een bewust bestaan van do-
den. Of de onsterfelijkheid van de ziel. 
Hij sprak profetisch over wat Zijn volk 
zou meemaken in de twee dagen (dat
is: 2000 jaar) na Zijn hemelvaart. Ener-
zijds de vlam (vervolging en lijden) en
anderzijds de schoot van Abraham als
beeld van de rust die de gelovigen van
Israël zouden vinden bij Jezus Christus.

‘Zo valt het op zijn plaats.’

Anders heb je geen verklaring voor de
diverse aspecten van dit verhaal. Een
deel van een gelijkenis, bedoeld om de
waarheden te verbergen voor het volk. 
De Joodse luisteraar wist direct dat de
Heer iets bedoelde met de hades (het on-
waarneembare) als Hij zegt dat zij daar
hun ogen opsloegen. In Tenach wordt
volstrekt helder, dat doden van niets we–
ten. Prediker 9 en andere Schriftplaat-
sen zijn duidelijk.

‘Geen bewustzijn tot de opstanding.’

Het enige logische, want zo komt ie-
dereen gelijktijdig voor de Heer. Bij 
de bema heel het lichaam van Chris-
tus. Bij de grote witte troon alle on-
gelovigen. En bij de eerdere opstan-
ding in de 1000 jaren de rechtvaar-
digen. Van de tussentijd weten zij 
niets. In hun beleving is een seconde
verstreken als zij de ogen openen. 
Ook al waren zij veel jaren daarvoor
overleden. Ze staan dan voor Hem!

20 november 2019

‘Waar werd Paulus toe gedrongen?’

De derde optie lees je hier: 

..losgemaakt te worden en tezamen 
met Christus te zijn..

Hij wijst op 1 Thessalonicenzen 4:13-
18. De bazuin van God. Wij zullen dan 
losgemaakt worden uit de aardse situ-
atie, Hem ontmoeten in de lucht. Ook 
de doden in Christus, zij zullen dan op-
gewekt worden en Hem ontmoeten.
Wat een grote dag zal dat zijn.

‘Geen bewust voortbestaan.’

Dat losgemaakt worden wijst niet op
het sterven. Je wordt uit de aardse 
banden verlost wanneer Hij bazuint.
De Schrift getuigt, dat de doden van 
niets weten. Ook de gelijkenis van de 
rijke man en de arme Lazarus is geen
bewijs. Bij velen bestaat misverstand 
over gelijkenissen. Een krachtige vorm 
van beeldspraak die door de Heer ge-
bruikt om waarheid te verbergen voor 
Zijn volk. En aan de discipelen vertel-
de Hij afzonderlijk de betekenis.

‘Hij sloeg de ogen op in het dodenrijk.’

Dat vertelt de Heer, ja. In deze gelijke-
nis toont Hij het contrast tussen de fa-
rizeeën/schriftgeleerden en de arme, 
ware gelovigen. De Heer spreekt in de
vijfvoudige gelijkenis in Lucas 15 en 16. 
Zo spreekt Hij vooral de geestelijke lei-
ders van Zijn volk aan. Het dodenrijk 
(Grieks: hades = onwaarneembaar) is
niet letterlijk. Maar beeld van Israël in 
de afgelopen 2000 jaar. Die rijke lijdt 
door het vuur van de vervolgingen en 
antisemitisme. Zo vormt deze bekende 
vertelling geen bewijs dat doden zich 
iets bewust zijn.

19 november 2019

‘De geesten in de gevangenis.’

Ja zij zijn opgesloten, en mogelijk is 
het duisternis waardoor zij gevangen
zijn. En Petrus schrijft in zijn tweede 
brief opnieuw over deze geesten:

want indien God de zondigende bood-
schappers niet spaarde, maar hen in 
de donkere holten van de tartarus 
wierp, geeft Hij ze over om bewaard
te worden tot het tuchtigende gericht
                                     2 Petrus 2:4

Deze hemelse boodschappers (gees-
ten) worden in donkerte vastgehou-
den.

‘Dat zijn de geesten uit 1 Petrus 3?’

Vermoedelijk, want in beide tekstver-
banden lees je over Noach. De Heer
heeft in Zijn levendmaking aan deze
geheraut, niet tijdens Zijn dood. Dat
vormt dus evenmin bewijs voor een
bewust voortbestaan nadat iemand
gestorven is. De heidense leer van de
onsterfelijkheid van de ziel lees je in
de Bijbel niet. Plato leerde dat onder
meer. Ook in het christendom wordt
dat alom onderwezen.

‘Er zijn wel teksten voor.’

Ja, nog zo’n tekst waarmee men een 
bewust bestaan na het sterven wil be-
wijzen, is Filippenzen 1:23 (NCV):

Ik nu, word uit deze twee gedrongen,
en heb het verlangen om losgemaakt
te worden en tezamen met Christus 
te zijn, want dat is verreweg het best

Ook in de herziene statenvertaling is 
het goed weergegeven. De apostel be-
spreekt in Filippenzen 1 drie mogelijk-
heden. Leven of dood (vers 20), leven
of sterven (vers 21). En hij vertelt zijn
keuze niet. Lees vers 23: 

Ik nu word uit deze twee gedrongen

Daarover morgen meer.

18 november 2019

‘Hij werd opgewekt.’

Toen kon Hij niets zeggen over wat Hij
in de dood beleefd had. Want Hij had 
niets meegemaakt. De traditie zegt, 
dat Hij toen -in het graf liggend- de 
geesten in de gevangenis toegespro-
ken heeft.  1 Petrus 3:17-19 zegt:

want Christus is eenmaal vanwege de 
zonden voor ons gestorven, als Recht-
vaardige voor onrechtvaardigen, op-
dat Hij ons tot God zou leiden; in het 
vlees weliswaar gedood, in de geest 
echter levendgemaakt

‘Toch een duidelijk woord.’

Ja, en dat levendgemaakt in de geest 
is niet tijdens Zijn dood geweest. Dat 
was pas in de opstanding zo. Hij is vol-
gens Hebreeën door de hemelen ge-
gaan met Zijn bloed. Direct na Zijn op-
standing. Hij heeft Zich aan Vader ge-
toond en pas daarna mocht Maria de
Heer aanraken. Mogelijk heeft Hij in
de 40 dagen tot Zijn hemelvaart ook
aan die geesten in de gevangenis ge-
heraut dat Hij de Opgestane is. 

‘Opmerkelijk is dat.’

In 1 Petrus 3:19 staat:

waarin Hij ook heenging en de gees-
ten in de gevangenis geheraut heeft

Petrus licht verder toe welke dat zijn:

diegenen, die eenmaal weerspannig 
waren, toen het geduld van God in de
dagen van Noach wachtte, terwijl de 
ark opgericht werd…
                                     1 Petrus 3:20

Tegenwerkende geestelijke machten 
zijn toen gevangen gezet en wachten 
op hun gericht. Het betreft geesten. 
En dus geen mensen; een mens is een
ziel, maar wordt nooit in de Schrift als
een geest aangeduid. De Heer heeft
destijds een bijzondere boodschap af-
gegeven aan die geesten.