Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

12 juni 2019

‘Wel weer meer licht gisteren.’

Stapje voor stapje komen we verder
in de waarheid. Niet, dat wij die bezit-
ten of een monopolie daarop hebben.
Integendeel. Gods woord is de waar-
heid. Dat beleed de Heer in dat zo bij-
zondere gebed in Johannes 17.
Hij had al eerder gezegd:

Ik en de Vader zijn één
                                  Johannes 10:30

En dat is geen bewijs voor een bepaal-
de leerstelling over God, maar een uit-
drukking van eenheid in liefde en doel-
gerichtheid. De Vader staat steeds bo-
ven de Zoon, zo blijkt uit Johannes 17.

‘Een ontroerend gebed.’

Dat is het, een gebed waaruit de voort-
durende onderschikking van de Zoon 
aan de Vader blijkt. En: de Vader is ho-
ger dan de Zoon, altijd:

…opdat de Zoon U verheerlijkt, zoals U 
Hem autoriteit over alle vlees geeft, op-
dat al wat U Hem heeft gegeven, Hij 
aan hen zou geven, zelfs eonisch leven
                                    Johannes 17:2

We lezen het: de Vader geeft, de Zoon
ontvangt en geeft dat weer door. Nog 
meer:

Ik verheerlijk U op de aarde, het werk 
afmakend dat U Mij gegeven hebt, op-
dat Ik het doe             Johannes 17:4

De Zoon ontving autoriteit over alle 
vlees, eonisch leven, werk. Daardoor
kon de Zoon leven geven en het werk
doen zoals Vader Hem dat gaf.

‘Ja, zo leren we over Hem.’

En het gaat verder in dat gebed:

Ik manifesteer Uw Naam voor de men-
den die U Mij uit de wereld geeft. Zij 
waren van U, en U aan Mij geeft U ze,
en zij hebben Uw woord gehouden. 
                                     Johannes 17:6

Vader gaf Hem de mensen en die kon-
den dat woord houden, door Hem.
Zo zien we, en dat blijkt verder in dit
prachtige gebed, dat de Vader de gro-
te Gever is, en de Zoon de Ontvanger. 
Hij ontving alles van de Vader dat no-
dig was om Zijn grote werken te kun-
nen doen. Hij doet Gods wil.

11 juni 2019

‘Wij zullen Zijn beeld dragen.’

Wanneer we lezen, dat wij ook het 
beeld van de Hemelse zullen dragen,
denken we terug aan vers 41 van 1
Corinthiërs 15. Daarin schrijft Paulus,
dat de hemellichamen een andere
heerlijkheid hebben. Sterren onder-
ling hebben andere heerlijkheid. Zo
kunnen we vermoeden, dat dat ook
met de leden van Zijn lichaam straks
het geval is. Paulus schreef wel in de 
brief aan de Filippenzen, dat onze li-
chamen gelijkvormig gemaakt zullen
worden aan Zijn heerlijkheids-
lichaam (3:20,21).

‘Niet allemaal gelijk?’

Daar lijkt het toch op, wanneer we 1
Corinthiërs 15:41 lezen. De ene ster
heeft andere heerlijkheid dan de an-
dere. Omdat dat zo is in de komende
opstanding van de doden, zal vermoe-
delijk de uitstraling van heerlijkheid
door het ene gemeentelid anders zijn
dan bij het andere. En dat stemt over-
een met het feit, dat leden van het li-
chaam van Christus zullen regeren te
midden van de hemelsen, en andere
leden zullen dat niet doen. 

‘Dat is een verschil.’

Daarom is er kennelijk onderscheid 
in uitstraling. Na het moment van de
bema (rechterstoel) zullen de leden 
van het lichaam van Christus ingezet
worden te midden van de hemelsen.
Daar komt verschil in positie naar vo-
ren en die zal zo blijven tijdens de ko-
mende eonen. Na de eonen vallen de
verschillen weg. We zijn in genade ge-
roepen, we leven in genade, we zijn
bijzonder rijk gezegend . Een grote 
toekomst waarin het lichaam van de
Christus grote daden zal verrichten 
om de hemelse schepselen tot en bij
God te brengen, in onderschikking. 

10 juni 2019

‘Pinksteren, 50 dagen na de opstanding.’

Ja, we zagen dat in de natuur, de schep-
ping, allerlei voorbeelden zijn. We keken
naar 1 Corinthiërs 15. We gingen nauw-
keurig kijken naar vers 41, waar staat:

een andere heerlijkheid van de zon, en
een andere heerlijkheid van de maan, en
een andere heerlijkheid van de sterren;
want een ster overtreft een ster in heer-
lijkheid

Hier staat het woord anders (van dezelf-
de soort) omdat het om uitsluitend he-
mellichamen gaat. Die bevinden zich al-
lemaal in dezelfde omgeving (sfeer). Zo
kunnen we leren hoe het in de opstan-
ding is.

‘Ja, mooi voorbeeld.’

Paulus vervolgt in 1 Corinthiërs 15:42:

zo zal ook de opstanding van de doden 
zijn; het wordt gezaaid in verderfelijk-
heid, het wordt opgewekt in onverder-
felijkheid

Niet alleen onverderfelijkheid, maar te-
vens heerlijkheid en kracht. Na de hint
van vers 41 kunnen we wellicht conclu-
deren, dat de heerlijkheid van de licha-
men van de gemeenteleden verschilt.
Zoals zon, maan en sterren, én sterren
onderling andere uitstraling in heerlijk-
heid kennen, zo ook met de levendge-
maakte leden van Zijn lichaam. 
En een andere tegenstelling is te lezen
in de volgende verzen:

een ziels lichaam wordt gezaaid, een 
geestelijk lichaam opgewekt; indien er
een ziels lichaam is, is er ook een gees-
telijk (lichaam)   
                               1 Corinthiërs 15:44

‘Daar kijk ik naar uit.’

Ja, in de volgende brief aan deze ge-
meente wordt dat een gebouw uit 
God genoemd. Paulus vervolgt dan 
de reeks tegenstellingen en geeft in
de vergelijking Adam-Christus verhel-
derend aan:

de eerste mens, Adam, werd een le-
vende ziel, de laatste Adam een le-
vendmakende geest
                               1 Corinthiërs 15:45

Het contrast ziels en geestelijkis in-
tens. Paulus werkt dat in de navol-
gende verzen wat verder uit, en zegt
uiteindelijk:

en zoals wij het beeld van hij die van
de aardbodem is, dragen, zo zullen 
wij ook het beeld van de Hemelse dra-
gen                        1 Corinthiërs 15:49

Op 9 juni 2019 werd uit Handelingen 2 gesproken
wat Pinksteren is. Israel, Gods volk, viert dat nog
steeds. Destijds, met de discipelen en anderen in
afwachting van de belofte van de Vader, werd het
de vervulling van het oogstfeest. De heilige geest
werd gegeven. Naluisteren: Pinksteren

9 juni 2019

‘Pinksteren.’

Ja, het is oogsttijd, in Israël was sprake
van de gersteoogst en de tarweoogst.
De eerstelinggarf van de gersteoogst is
het, die bewogen werd voor het aange-
zicht van Jahweh. Op de dag na de gro-
te sabbat van de ongezuurde broden
(de 15^e Aviv/Nisan), dus op de 16^e Aviv,
werd deze bewogen. Een prachtig type
van de opstanding van Christus. Het is
geen toeval, dat dat plaatsvond op dit
festival, dat direct ná Pesach (de 14^e A-
viv) werd gevierd, 7 dagen lang.

‘En pinksteren daarna?’

Ja, men moest ingaande de 16^e Aviv in
elk geval zeven sabbatten tellen, 49 da-
gen in totaal. En de dag na die cycli van 
zeven, kwam de 50^e, waarop het Shavu-
ot (Wekenfeest) is. En dan kom je in het
begin van de 3^e maand uit. Dan moest 
men 2 broden met zuurdesem erin aan-
bieden, van (vermoedelijk) tarwe gebak-
ken. Dat zijn twee beweegbroden, die
door de priester gepresenteerd werden 
aan Jahweh. Als een prachtig plaatje of
uitbeelding van de eerstelingen uit Isra-
ël. Een nieuw spijsoffer werd daarbij ge-
bracht. 

‘Ik vind het heel boeiend.’

De hele eredienst met de offers en gaven
die in de toenadering gebracht werden
is een type van hogere, geestelijke waar-
heden. Zo zegt Hebreeën 10:1 :

de wet, hebbende een schaduw van de
toekomende goederen, niet het wezen
van de dingen zelf, kan nooit met dezelf-
de offers, die zij jaar in jaar uit ononder-
broken brengen, hen die naderen tot vol-
maaktheid brengen

Duidelijke woorden van deze schrijver.
Juist omdat de offers steeds opnieuw 
gebracht moesten worden, bleek al dat
ze geen volkomenheid of volmaaktheid 
brachten. Het wachten was op die Ene,
Die wel het grote offer was voor de zon-
den én uiteraard voor de zonde.