Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Want toen zij vooralsnog niet 
voortgebracht waren, ook niet 
iets goeds of slechts bedreven 
hadden –
opdat het voornemen van God 
overeenkomstig uitkiezing blijft,
niet uit werken maar uit Hem 
Die roept – werd tot haar 
uitgesproken: “De grotere zal 
de mindere als slaaf dienen”
           Romeinen 9:11,12

Hun leven was vooraf bepaald –
door God. Dat geldt ook voor ons
aller leven. Hij bepaalt, wij lopen
in Zijn spoor. Werken, ze doen er
niet toe als je wat wil verdienen
voor God. Waar het in wezen om
gaat, is dit: het voornemen van
God overeenkomstig uitkiezing.
Hij kiest uit en bepaalt. Wij gaan,
of we nu willen of niet, doen wat
God bedoelde. Waarom riep Hij
Abraham en al die anderen niet?
Israël en de andere volkeren niet?
Zijn liefde, ja, en: niet uit werken
maar uit Hem Die roept.

Want toen zij vooralsnog niet 
voortgebracht waren, ook niet 
iets goeds of slechts bedreven 
hadden –
opdat het voornemen van God 
overeenkomstig uitkiezing blijft,
niet uit werken maar uit Hem 
Die roept – werd tot haar 
uitgesproken: “De grotere zal 
de mindere als slaaf dienen”
           Romeinen 9:11,12

Profetisch was tegen Rebekka
gezegd, dat de eerste geboren
zoon de tweede zou dienen.
Vóór hun geboorte was dit al
gemeld. De plaats die beiden
krijgen werd bepaald; niet op
grond van hun gedrag.
God stelde dat in, vooraf, Hij
laat het niet aan ‘toeval’ over.
Zowel Esau als Jakob hadden
niet iets goed of slecht gedaan,
nee, de grote Regisseur heeft
alles in Zijn hand. U, jouw en
mijn leven, niets kan scheiden
van de liefde van God in
Christus Jezus.

Dat echter niet alleen, maar ook 
Rebekka heeft haar bed uit één, 
Isaak, onze vader
              Romeinen 9:10

Het gaat niet om fysieke komaf,
die naar het vlees, maar om de
lijn van de belofte. Isaäk was de
eerstgeborene die zegen kreeg,
hoewel hij strikt genomen als
tweede uit Abraham voortkwam.
Dat gold ook bij aartsmoeder
Rebekka, die een tweeling baarde
(‘haar bed’), door Isaäk verwekt.
De volgende verzen spreken over
dit illustere tweetal. Dan speelt de
kwestie eerstgeborene een grote
en heftige rol. Paulus laat zien, dat
God de grote Regisseur van alles is.

want het woord van belofte is 
dit: “In deze periode zal Ik komen 
en zal er voor Sara een zoon zijn.”
            Romeinen 9:9

Paulus wijst op Genesis 18:10, de
geschiedenis dat drie mannen bij
Abrahams tent verschenen. Toen
werd belofte herhaald. Dát zou het
beloofde zaad zijn, over een jaar
zal Isaäk daar zijn.
Sarah en Abraham verwachtten
tegen de situatie in, dat God Zijn
belofte waar zou maken. Dat is
de lijn van de geest, de belofte.
Geloof in de beloften van God
geeft ook ons kracht. Met grote
verwachting kijken ook wij uit
naar de vervulling van Zijn woord.

De vergeving van de krenkingen
is in Efeziërs 1:7 in harmonie met
de rijkdom van Gods genade.
Naluisteren: deel A en deel B