Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Daarom is het uit geloof, opdat 
het in overeenstemming is met 
genade  Romeinen 4:16^a

Paulus knoopt hier weer aan bij
vers 13. Geloof in de beloften 
van God is het principe dat met
de genade van God harmonieert.
Dat de wet in de tussentijd erbij
kwam, heeft op dit grondbeginsel 
geen invloed. De wet eist werken
en goed gedrag. De belofte is dus
onafhankelijk van het gedrag of
de werken. De mens die gelooft
wordt rechtvaardig verklaard, en
wel door God. Dat principe gold
bij Abraham, én bij ons. Na kruis
en opstanding blijkt het geloof 
van Jezus Christus fundament te
zijn voor iedereen die gelooft. En
wij eren de God van alle genade. 

want de wet bewerkt verontwaar-
diging; waar nu geen wet is, is ook
geen overtreding.           
Romeinen 4:15

Wanneer je een wetsregel niet in
acht neemt, is verontwaardiging
aan de orde. Op heel wat stond
de doodstraf onder de wet van
Mozes in Israël. Daarom noemt
Paulus dit een bediening van de
dood, de letter doodt. 
Het is volstrekt logisch, dat daar
waar geen wet is, die ook niet 
overtreden kan worden. 
Liefde van God, zoals heel helder
in het evangelie van de genade 
naar voren komt, is anders. Vlees
kan niet voldoen aan de wet.
Daarom geeft God Zijn geest in
de gelovige. Door die geest kan
de gelovige ootmoedig liefde 
betonen.  

Want indien zij die uit de wet zijn, 
lotdeelbezitters zijn, is het geloof 
leeg gemaakt en is de belofte 
buiten werking gesteld
     Romeinen 4:14

Paulus gaat verder in de lijn van 
het betoog, bij de rechtvaardiging
het vlees geen rol speelt. Geloof 
is zonder werken. Indien uit (de
werken van) de wet een lotdeel 
bemachtigd kan worden, dan is 
geloof zonder betekenis. Leeg.
En de (kracht van de) belofte is 
dan niet effectief meer. Dit is de
enig logische conclusie. Het is: óf 
Gods belofte + geloof, óf de wet
+ de werken (van de mens). 
De kracht van de mens stelt niets
voor; de kracht van God is alles. 

Want niet door wet is de belofte 
aan Abraham of aan zijn zaad 
gedaan, dat hij lotdeelbezitter 
van de wereld zou zijn, maar 
door gerechtigheid van geloof
         Romeinen 4:13

Het lotgenieter van de wereld
zijn heeft Abraham niet aan 
werken te danken. Nee, weer
stelt de apostel, dat geloof dé
grond is voor rechtvaardiging.
Op basis hiervan wordt gezegd,
dat hij aan de hele wereld de
rijkdom van Gods gunst geeft.
Lotdeelbezitter zijn houdt in
dat je ervan kan genieten; de
Jood heeft in het land de zegen
van voldoende eten en drinken.
In geestelijk opzicht verlossing
en wegdoen van de zonde. Net
als voor ieder ander mens geldt
voor Abraham en Saraï: genade
krijg je alleen via Jezus Christus, 
Zoon van Abraham.

Want niet door wet is de belofte 
aan Abraham of aan zijn zaad 
gedaan, dat hij lotdeelbezitter 
van de wereld zou zijn, maar 
door gerechtigheid van geloof
         Romeinen 4:13

Abraham leefde niet onder de
wet. Hij leefde op de beloften 
die God hem en Saraï gaf. Dat 
was genoeg. In de beloften die
Abraham ontving, zat besloten 
dat zelfs de wereld in de zegen 
van Abraham zou delen. In jou
en in jouw zaad zullen al de 
geslachten van de aardbodem 
gezegend worden. Dat zaad is
duidelijk de Christus, Jezus, Die
later op aarde kwam als Mens.
Door Hem zal heel de wereld 
rijk gezegend worden.