Maar daarom werd mij
barmhartigheid bewezen, opdat
in mij, de eerste, Jezus Christus
al Zijn geduld zou betonen tot
voorbeeld voor hen die op het
punt staan om te vertrouwen
op Hem tot in eonisch leven
1 Timotheüs 1:16
Opnieuw contrast: Saulus was
het, die eerst bestreed dat Jezus,
de Zoon van God, kwam om Zijn
volk Israël te redden. En hij werd
geroepen om te gaan zeggen, dat
Christus Jezus alle zondaren redt.
Niet alleen Israël, maar allen!
En wat wij in onszelf waren, wordt
vervangen door wat wij nu in de
Zoon Christus Jezus zijn.
Ons oude ik verdwijnt: niet meer
ik, maar Christus leeft in mij.
Wij horen bij al die mensen die
nu op Hem vertrouwen tot in
eonisch leven. De komende twee
eonen (de 1000 jaren en nieuwe
hemelen en nieuwe aarde), dan
zijn wij levend. Terwijl er zeer
velen in de dood zijn. Is dat niet
reden om Vader te danken?