Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

En weer zegt hij: “Weest
verheugd, natiën, met Zijn volk!”
             Romeinen 15:10

Citaat uit Deuteronomium 32:43^a
en daar is het profetisch wanneer
de natiën zullen zien dat vijanden
van Israël vernietigend verslagen
zijn. Paulus haalt dit ook aan, als
in overeenstemming met, zie vers
9. ‘Zijn volk’ met het enkelvoudige
laos in het Grieks, wijst meestal
op het volk Israël. Uitgeroepenen
uit alle natiën in deze genadetijd,
zijn dan ook géén ‘volk van God’,
maar lichaam van Christus.
Binnen dat lichaam van Christus
bestaat het onderscheid volgens
het vlees niet meer. Dan geldt de
nieuwe schepping, besneden of
onbesneden zijn doet er niet toe.
Wij verheugen ons gezamenlijk
in de Vader en Zijn Zoon, Die nu
het enige Hoofd van ons is.   

De natiën echter, ter wille van de 
de barmhartigheid, verheerlijken 
God, zoals geschreven staat:
“Daarom zal ik U onder de 
natiën van harte belijden, en voor 
Uw naam zal ik snaren bespelen.”
            Romeinen 15:9

Paulus citeert uit Tenach, uit een
profeet, 2 Samuël 22:50. Is ook
Psalm 18:50. Deze gedeeltes zijn
hetzelfde (2 Sam.22, Psalm 18).
David wilde de grootheid van
Jahweh bekendmaken onder de
natiën waarmee hij in contact
kwam. De hoogste toepassing is
op Christus, Die Gods eer, Gods
heerlijkheid, bekend zal maken
in Zijn (aardse) koninkrijk.
Zo ook wordt nu al te midden
van de natiën Gods heerlijkheid
bekendgemaakt door Paulus’
evangelie, dat hij ontving door
onthulling van Jezus Christus,
(Galaten 1:12), de Zoon van God.

De natiën echter, ter wille van de 
de barmhartigheid, verheerlijken 
God, zoals geschreven staat:
“Daarom zal ik U onder de 
natiën van harte belijden, en voor 
Uw naam zal ik snaren bespelen.”
            Romeinen 15:9

Gods barmhartigheid, die in de
Hebreeuwse woorden chèsèd
(goedgunstigheid) en nacham
(vertroosting) naar voren komt,
leidt tot Gods verheerlijking door
de natiën. Hij was, is barmhartig
voor Zijn volk Israël én voor de
natiën. Op dezelfde manier zijn
de gelovigen zo, dat ze de ander
zonder onderscheid tot zichzelf
nemen, zoals Christus doet, tot
eer van God (zie 15:7).
Alle gunst komt van God, en dat
manifesteert zich in en door de
gelovigen nu en Israël straks op
aarde. In overeenstemming met
de Schrift is dit alles wel.
We zien in de komende dagen
dat Thora (wet), Profeten en
Psalmen naar voren komen om
een en ander te bevestigen.

De natiën echter, ter wille van de 
de barmhartigheid, verheerlijken 
God, zoals er staat geschreven:
“Daarom zal ik U onder de 
natiën van harte belijden, en voor 
Uw naam zal ik snaren bespelen.”
            Romeinen 15:9

Het feit dat Christus Zijn aan
God gelijk zijn (in de vorm van
God) aflegde en Mens, Dienaar,
werd, was niet alleen voor Israël.
Dat deed Hij om de beloften van
de vaderen te bevestigen.
Ook de natiën zouden begunstigd
worden, in overeenstemming
met profetenwoorden die naar
een heerlijke toekomst keken.
Zijn ootmoed was ook voor de
onbesnedenen.
Eerder in deze brief werd dat
duidelijk, lees 3:23,24, waar het
om allen gaat. Allen zondig(d)en
en missen de heerlijkheid en eer
van God. En worden om niet
gerechtvaardigd in Gods genade.

Want ik zeg dat Christus dienaar 
geworden was van de besnijdenis 
ter wille van de waarheid van
God, om de beloften van de 
vaderen te bevestigen
              Romeinen 15:8

Talloze beloften waren gedaan;
en één van de belangrijkste is,
dat alle geslachten van de aarde
gezegend worden in het Z(z)aad
van Abram. Dat is Hij, Jezus, de
Christus (Mattheüs 1:1).
Hij zou de Koning zijn, en kwam
naar het vlees uit de stam van
Juda, als Zaad van David.
Niettemin diende Hij eerst als
Dienaar van de Besnijdenis en
vervulde daarin de beloften
van de vaderen als Begunstiger
van het volk Israël. Hij kwam om
te zoeken en te redden. Wat?
Het verlorene. En al wat in die
positie komt, wordt gevonden.