Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘De genade, die wij ontvangen bij de bazuin van God, is er niet zomaar.
Als ik bedenk, wat Hij deed, dan word ik stil.’

Zo is het. De heerlijkheid die wacht, wordt door lijden voorafgegaan. De Heer
Jezus leed heel diep en ging door de diepste diepte heen op Golgotha. Hij
stierf daar, gehangen aan een hout, met vier anderen. Misdadigers en rovers.
Daarbij werd Hij gerekend. Terwijl Hij zonder zonde was.

‘Het is indrukwekkend, als ik bedenk, hoe Hij daar door drie uren van dikke
duisternis moest, waarin God Zijn aangezicht voor Hem verborg.’

Dat is een diep lijden geweest. Beiden, de Vader én de Zoon hebben daar, toen,
geleden. Om de mensheid, om heel de schepping terug te brengen naar het
hart van de Vader. Daar was het allemaal om te doen.
God was in Christus de wereld met zich verzoenend. Hij rekende hun hun
krenkingen niet toe. De wereld had verzoening nodig, hun vijandschap moest
beëindigd worden. Dat zal gaan gebeuren, als uitwerking van het kruis.

‘Er is veel voor gebeurd. Ontstellend dat de discipelen wegvluchtten toen het
voor Hem het moeilijkst was.’

Erg menselijk allemaal, onderdeel van het lijden waar de Heer doorheen moest.
Wij zouden hetzelfde als de discipelen gedaan hebben. Wat dat betreft hoeven we
ons niets te verbeelden. Hij werd tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden:
gerechtigheid van God in Hem! Het evangelie heeft alles te maken met het kruis,
en de daarop volgende opstanding van Christus uit de doden. Door de heerlijkheid
van de Vader. Want door alles heen, werd de Vader verheerlijkt!

Prachtig artikel in het nieuwste EH-magazine!!

In het onlangs verschenen nummer van EH-Magazine is een
artikel opgenomen met als titel: ‘Wie worden weggerukt?’

Het gaat in op vragen, die leven bij gelovigen. Als je een waarachtig
gelovige bent, zijn er dan voorwaarden om bij deze wegrukking te
horen?

‘Velen..’ zo zegt het artikel (van A.E. Knoch) ..’die geroepen zijn en
hun vertrouwen voor redding op Hem gesteld hebben, maar leven
in een mist van traditie en misleiding. … Wat ligt voor hen in
het verschiet? Wat zal er van hen worden? Zullen ook zij op aarde
achtergelaten worden?’ …..
‘Er zijn veel verkeerde voorstellingen over de toekomst, die door ons
‘geloofd’ worden. Als al die verwachtingen vervuld zouden worden,
zouden wij in de opstanding in een gekkenhuis terechtkomen’….

Doet de Heer naar wat wij geloven of verwachten? Handelt de Heer
overeenkomstig de mate van ons geloof? Of onze kennis? Of kijkt
Hij naar onze wandel als voorwaarde? Wat wisten deze Thessaloni-
cenzen toen Paulus de eerste brief aan hen schreef?

Op al deze vragen gaat het verhelderende artikel in. Als u geen abonnee
van het EH-Magazine bent, kunt u gratis abonnee worden en/of dit
nummer kosteloos los bestellen door te mailen naar: info@ebenhaezer.nl

‘Zeg, dat artikel in EH Magazine, ‘Wie worden weggerukt’ is erg fijn!
Het gaf mij echt antwoord.’

Het is een artikel dat A.E. Knoch, samensteller van de Amerikaanse ‘Con-
cordant Version’ (concordante vertaling), pas op (veel) latere leeftijd ge-
schreven heeft. Dat maakt het mijns inziens nóg waardevoller, omdat
hij alle argumenten, theorieën, opgeworpen voorwaarden kende en een
Schriftuurlijk antwoord geeft.

‘Het is echt bevredigend. Allen die geroepen zijn tot het lichaam van
Christus zullen de bazuin horen, het is de roepstem van de Heer die
dan klinkt.’

Het fijne is, dat het de genade van God zo helder laat stralen. Er zijn geen
voorwaarden. Het enige criterium is, of je een gelovige bent. Daarmee ben
je uitgeroepen uit deze boze eon (Galaten 1:4) en deel geworden van het
lichaam van Christus. Daarmee heb je Zijn geest ontvangen, je bent ermee
verzegeld. Die verzegeling gebeurde ook voordat Paulus zijn Efezebrief
schreef, want hij meldt het in 2 Corinthiërs 1:22.

‘Als je je erg op de Efezebrief concentreert, vergeet je dat weleens.’

Paulus had ook al veel heerlijke waarheden vóór de Efezebrief geschreven,
die vandaag nog steeds voluit gelden. Het is een bijzondere wijsheid van de
Heer, dat Hij al in waarschijnlijk de eerste brief van Paulus, 1 Thessalonicen-
zen, de grote waarheid van de wegrukking van het lichaam van Christus be-
kend liet maken. Dat gebeurde eerst in die brief, omdat hij in het vierde
hoofdstuk vers 13 schrijft:

‘Maar ik wil niet, broeders, dat u onwetend bent ten aanzien van hen, die
ontslapen zijn’….

Dus wist men niet hoe het echt zat met die al gestorven gelovigen! Daar had-
den zij kennelijk nog onvoldoende duidelijkheid over ontvangen! Dit bleek
ook al uit hoofdstuk drie vers 10:

‘…en om te volmaken wat aan uw geloof ontbreekt‘….

Kennelijk ontbrak er iets aan hun geloof, dat verder in hoofdstuk vier wordt
uitgelegd. Paulus maakt bekend wat de bijzondere verwachting van het
lichaam van Christus is. Gezien de onwetendheid van die Thessalonicenzen
kan het niet anders, dan dat de apostel eerst door deze brief de verwachting
van de bazuin Gods bekend maakt.

“Ja, zo is het duidelijk, en het laat de genade van God inderdaad zien. Geen
verdere voorwaarden, het enige is: of je een gelovige bent, verzegeld bent.’

Daarmee wordt de groep die met de bazuin van God de Heer ontmoet in de
lucht zo breed mogelijk, alle gelovigen (verzegelden) gaan mee, ongeacht
hun kennis, mate van geloof, verwachtingen, wandel, etcetera!

‘Weer fijn, dat wij zo kunnen nadenken over de bazuin van God en wat
er dan gebeurt.’

We zijn enorm bevoorrecht, dat wij daaraan deel mogen hebben. Weggerukt
worden en Hem ontmoeten in de lucht. Het lijkt bijna science fiction, maar
dat is het niet! Dat de Heer Jezus Christus terugkeert en Zijn voeten zal zetten
op de Olijfberg is net zo min goed voor te stellen. Wij zien ons hele leven aller-
lei dingen gebeuren, dingen die in de afgelopen 2000 jaar ondenkbaar waren.
Wij vinden ze gewoon, we zijn eraan gewend. Zodra het om deze dingen als de
bazuin van God en Zijn terugkeer op aarde gaat, worden zelfs gelovigen onzeker
en proberen het voor zich uit te schuiven.

‘Men wil er maar niet aan -kennelijk- dat Zijn terugkeer aanstaande is.’

Als het goed gaat met gelovigen, dan willen zij liever op aarde hun comfortabele
leventje voortzetten en mag de Heer nog wel even wegblijven. Dat doet Hij niet.
Hij komt op het moment dat door de Vader bepaald is. En trekt zich niets aan van
hoe het op dat moment met ons is. Het betekent voor de leden van het lichaam
van Christus een grote verandering: van dood naar levendmaking en van  het
oude bestaan naar een totaal nieuw!

‘Je snapt toch niet, waarom men van 1 Thessalonicenzen 4:13-18 af wil. Men
wil kenelijk op aarde blijven. En de zware gerichten van Openbaring meemaaken.

Het lijkt erop, dat de tegenstander van God dat niet wil. Het liefst wil hij mensen
in duisternis laten aangaande de toekomst. Want in die (nabije) toekomst gaat
hij uit de hemel en wordt hij op aarde geworpen. Hij zal dan via de wetteloze van
de hele wereld aanbidding aan hemzelf opeisen. Doe je niet daaraan mee, dan zul je
dat met de dood moeten bekopen.
Maar voor alle leden van het Lichaam geldt: weggerukt worden en na de bema (NBG:
rechterstoel van Christus) de bediening te midden van de hemelingen gaan vervul-
len!

‘Geweldig, ik ga er steeds meer over nadenken, wat er allemaal gaat gebeuren door
ons als lichaam van Christus.’

Ongetwijfeld gaan wij ons verwonderen. Zo’n grote heerlijkheid en licht dat wij zullen
uitstralen. Wat een ongelooflijk vooruitzicht!

‘Zeg, dat van gisteren was toch weer een frisse kijk op dat fijne
gedeelte uit 1 Thessalonicenzen 4.’

Zo zie je maar weer, dat elk gedeelte van de Schrift steeds weer andere
kanten laat zien. Je bent er nooit op uitgekeken of uitgestudeerd. Soms
heb ik de gedachte, dat mensen menen dat ze het allemaal al weten. Zo
kwam er eens iemand naar me toe, nadat er bijbelstudie was geweest
over een bekend gedeelte en die zei: ‘Ik dacht dat ik alles al wist van dat
stukje, maar vandaag heb ik echt nieuwe dingen gehoord.’

‘Dat is goed om te horen. We kunnen nooit zeggen, dat wij exact weten
wat er allemaal in een stukje van de Schrift zit.’

Het grote verschil is, dat je met de bijbel te maken hebt. Dat is -in de
grondtekst- Gods woord. En dat is heel anders dan mensenwoorden.
Een spannend boek kun je een of twee keer lezen. Dan weet je wat erin
staat.  Bij de Schrift ligt dat heel anders. Dat is Gods levende woord en
kun je nooit allemaal precies bevatten. Er zitten diepten in, die altijd
weer verder laten zien wie God is.

‘Ja, dat is het mooie, het spreekt altijd weer aan, en je wordt steeds
meer verwonderd over de genade van God.’

Dat is zeer zeker het geval bij 1 Thessalonicenzen 4. Dat spreekt van onze
verwachting als leden van het lichaam van Christus. In groepen en ker-
ken heeft men óf dit gedeelte weggeredeneerd en gezegd dat het voor een
andere groep gelovigen is, óf men besteedt er geen aandacht aan. In het
verleden is er door een theoloog gezegd, dat het ‘een overspannen toe-
komstverwachting van Paulus’ was.

‘Zo zet je de gelovigen koud, of je maakt ze op zijn minst koel tegenover
deze geweldige verwachting, die wij koesteren.’

Sommigen hangen de zogenaamde haarspeldbocht theorie aan, en menen
dat wij als gelovigen na de 70e jaarweek van Daniël 9 weer op aarde terug-
keren en samen met Israël een taak (priesters? evangelisten? koningen?)
op aarde vervullen. Dus: zij geloven wel in de wegrukking van de gemeen-
te, maar denken daarna toch gewoon weer met hun voeten op aarde rond
te wandelen. Maar dan moet je mij vragen wat dan de functie van de weg-
rukking van de gemeente is.

‘Juist dan kun je beschuldigd worden van het aanhangen van een mooie
ontsnappingsclausule om de grote gerichten/oordelen van God over deze
aarde niet te hoeven meemaken.’

Juist de wegrukking van het lichaam van Christus is volledig passend bij
het wezen en karakter van dat lichaam: zij waren door God al gezien in
Christus Jezus voor de eonen en tóen was aan hen al genade geschonken.
Het lichaam van Christus wordt heel nauw verbonden met de uitvoering
van Gods plan van eonen, vooral als het gaat om de hemelse machten en
krachten. (Efeziërs 3:10,11). Als dat lichaam is weggerukt en zijn plaats
lijfelijk gaat innemen te midden van de hemelingen, wordt de tegenstan-
der er uit gegooid en op aarde geworpen!