Wie zijn in Gods plan uitgekozen?
Wanneer werd het lichaam van Christus uitgekozen?
Moet je er iets voor doen?
Welke functie heeft het in Gods plan?
Klik hier om dit onderwerp te luisteren.
En hier voor vragenbeantwoording.
Woord vandaag
‘Wat een fijne woorden zijn dat toch he, in 1 Thessalonicenzen 4:13-18.
In de Angelsaksische landen spreekt men van ‘The blessed hope’, en dat
is het zeker. Wij kunnen wel zeggen: onze heerlijke verwachting.
Het is zo iets bijzonders wat er gaat plaatsvinden, in één klap worden
alle gelovigen van het lichaam van Christus verzameld. Geweldig.
‘Er zijn heel wat gelovigen, die zeggen dat wij na een zekere periode weer
terug zullen keren op aarde. Hoe zit dat?’
Men beweert dat. ja. Eerst naar boven, weggerukt en daarna weer met de
voeten op aarde, om ons dan aan te sluiten bij Israël en in een ondergeschikte
positie aan hen deel zullen hebben aan het koninkrijk op aarde.
Naar de boodschap van Paulus in Efeziërs 2:6,7 klopt die gedachtegang niet.
De gemeente, het lichaam van Christus, zal in de komende eonen de over-
stijgende rijkdom van Zijn genade in Zijn mildheid over ons in Christus Jezus,
tentoonspreiden te midden van de hemelingen.
‘De komende eonen zijn de 1000 jaren en de nieuwe hemel en de nieuwe aarde?’
Precies. Al die tijd zal het lichaam van Christus niet op aarde, maar te midden
van de hemelingen het verzoeningswerk van de zoon van Gods liefde uitdragen
en de hemelse machten en krachten brengen tot onderschikking aan Christus.
‘Groots, zo’n toekomst. Het overtreft al wat je zelf maar zou kunnen bedenken!’
Woord vandaag
‘Mooi, dat Israël in de toekomst verlost zal worden door hun Messias,
Jezus Christus. Zij hebben een ontmoeting met Hem als Hij op de Olijfberg
zal staan. Maar, het lichaam van Christus? Waar ontmoeten wij Hem?’
Wij ontmoeten Hem niet op aarde, maar in de lucht. Dat is weer een op-
merkelijk verschil met Israël. Paulus schrijft daarover in zijn naar alle
waarschijnlijkheid eerst geschreven brief, 1 Thessalonicenzen (4:13-18):
15Â Want dit zeggen wij u in een woord van de Heer: wij, levenden, die
achterblijven tot de komst van de Heer, zullen in geen geval de ontslapenen
voorgaan,
16Â want de Heer zelf zal neerdalen van de hemel, in de bevelende roep, bij de
stem van de engelenvorst en bij de bazuin van God, en zij, die in Christus
gestorven zijn, zullen het eerst opstaan;
17Â daarna zullen wij, levenden, die achterbleven, tegelijk samen met hen
in wolken in een oogwenk weggerukt worden, tot ontmoeting met de Heer
in de lucht, en zó zullen wij altijd samen met de Heer zijn.
achterblijven tot de komst van de Heer, zullen in geen geval de ontslapenen
voorgaan,
16Â want de Heer zelf zal neerdalen van de hemel, in de bevelende roep, bij de
stem van de engelenvorst en bij de bazuin van God, en zij, die in Christus
gestorven zijn, zullen het eerst opstaan;
17Â daarna zullen wij, levenden, die achterbleven, tegelijk samen met hen
in wolken in een oogwenk weggerukt worden, tot ontmoeting met de Heer
in de lucht, en zó zullen wij altijd samen met de Heer zijn.
18Â Vertroost elkaar dus met deze woorden.
In vers 17 lezen we, dat er ontmoeting met de Heer in de lucht zal plaatsvin-
den, en wat een ontmoeting zal dat zijn! Het hele lichaam, alle leden, ze zul-
len daar zijn, niet één zal ontbreken! Geweldig he.
‘Hoe langer je er over nadenkt, hoe meer verlangen krijg je naar dat moment.
En dan te beseffen dat de Heer zelf naar dat moment intens verlangt.’
Dan gaat het bijna duizelen in je gedachten. Wat een bijzondere troost hebben
wij, als we lezen dat de gestorvenen in Christus eerst zullen opstaan en wij
allemaal samen tegelijk weggerukt worden van de aarde en Hem (en elkaar)
in de lucht ontmoeten. Wat een grandioze genade!
Woord vandaag
‘En als Israël door de grote verdrukking heen is, waar zullen zij dan
hun Messias Jezus ontmoeten?’
Een geweldig ontmoetingsmoment zal zijn in Israël zelf, bij de stad
van de grote Koning, Jeruzalem. In Handelingen schrijft Lucas:
9 En nadat Hij dit gesproken had, werd Hij opgenomen, terwijl zij
het zagen, en een wolk onttrok Hem aan hun ogen.
10Â En toen zij naar de hemel staarden, terwijl Hij henenvoer, zie,
twee mannen in witte klederen stonden bij hen,
11Â die ook zeiden: Galileese mannen, wat staat gij daar en ziet op naar
de hemel? Deze Jezus, die van u opgenomen is naar de hemel, zal op
dezelfde wijze wederkomen, als gij Hem ten hemel hebt zien varen.
12Â Toen keerden zij terug naar Jeruzalem van de berg, genaamd de
Olijfberg, die dicht bij Jeruzalem is, een sabbatsreis daarvandaan.
Zijn terugkeer heeft te maken met de Olijfberg. Strikt genomen zegt
vers 11 alleen iets over de manier waarop Hij terugkeert. Het zegt niet
dat Hij zo op Olijfberg zal neerdalen. Die locatie zou ergens anders
kunnen zijn.
‘Maar, staat er in de Tenach (OT) niet iets over die plaats? Wordt er niet
iets gezegd over de rol van de Olijfberg daarin bijvoorbeeld?
Zeker! Naast de bijzondere plaats Petra (Sela, Bozra, Edom) waar de ge-
lovigen uit Israël minstens 1260 dagen bewaard worden in de laatste
jaarweek van Daniël, wordt in Zacharia (14:3,4) ook iets gezegd:
3. Dan zal de Jahweh uittrekken om tegen die volken te strijden, zoals Hij
vroeger streed, in de dag van de krijg;
4 zijn voeten zullen te dien dage staan op de Olijfberg, die vóór Jeruzalem
ligt aan de oostzijde; dan zal de Olijfberg middendoor splijten, oostwaarts
en westwaarts, tot een zeer groot dal, en de ene helft van de berg zal noord-
waarts wijken en de andere helft zuidwaarts……
Wij zien hier, dat Jahweh zelf uittrekt aan het einde van de zeventigste jaar-
week van Daniël 9:24-27. En Hij zal strijden om Zijn volk te verlossen, er komt
een grote aardbeving en Zijn voeten zullen dan staan op de Olijfberg.
‘Wat zal dat geweldig zijn, dat het voor Israël uitloopt op verlossing, waar ze zo
lang naar uitgekeken hebben!’
Woord vandaag
‘Heel fijn, gisteren, die zekerheid van de genade. Niet door de
komende toorn heen hoeven gaan.’
We hebben het niet verdiend. Maar dat is juist genade he.
Aan de andere kant zal Israël wel door een periode van toorn heen
moeten gaan. dat blijkt uit Openbaring 7, waar de 144000 verzegel-
den en de schare die niemand tellen kan uit de grote verdrukking
bewaard worden.
‘Ik dacht altijd dat die schare die niemand tellen kan heidenen waren.’
Het gaat om mensen van Gods volk Israël. Zij vieren het oogstfeest, dat
in Leviticus 23:39-42 genoemd wordt: loofhuttenfeest, getuige de palm-
takken die zij in hun handen hebben. Wat Johannes ziet, is niet in de
hemel, maar op aarde. De oogst is binnen en zij vieren loofhuttenfeest
nu als feest van Jahweh!
‘Als zij Israëlieten zijn en uit de grote verdrukking komen, dan betekent
het, dat zij wel de toorn van God hebben doorgemaakt.’
En dat is een groot verschil met het lichaam van Christus, dat immers
niet gesteld is tot toorn, maar tot redding door onze Heer Jezus Christus!