Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Zeg, dat zette mij wel aan het denken, wat jij gisteren naar voren bracht over
de twee evangeliën.’

Het is een duidelijk verschil, en verklaart onder andere waarom het lichaam
van Christus weggerukt wordt vóór de 70e jaarweek van Daniël. Als dat is
weggenomen van de aarde (met kracht), dan geldt alleen nog het evangelie van
de besnijdenis. Dat roept tot het aardse koninkrijk van Messias Jezus. Die gelo-
vigen zullen moeten volharden tot het einde. En dat is het einde van eon, als
het om Mattheüs 24 gaat.

‘Dat is deze tegenwoordige boze eon neem ik aan?’

Ja zo noemt Paulus die in Galaten 1:4. In die eon is er een ‘god van deze eon’,
dat is de tegenstander (2 Corinthiërs 4:4), die de ongelovigen verblindt. Tegen
de heiligen uit Israël wordt door de Heer Jezus in Mattheüs 24:14 gezegd, dat
zij moeten volharden tot het einde. Zo’n voorwaarde kent het lichaam van
Christus niet; zij zijn gered in pure genade. Zij worden gered, of zij nu geeste-
lijk gezien waken of slapen (1 Thessalonicenzen 5:9,10).

‘Dat is weer een aanmerkelijk verschil.’

Zo zijn er talloze verschillen tussen de beide evangeliën, daar hebben we in het
verleden zeer uitvoerig met elkaar over gesproken. Als de Heer Jezus van de
laatste jaarweek van Daniël 9:24-27 zegt, dat de heiligen van Israël moeten
vluchten als de gruwel van de verwoesting wordt opgericht (en dat gebeurt op
de helft van de 70e jaarweek), dan zullen zij vluchten naar Petra (Sela, Bozra,
enz.) en misschien En-Gedi. De vraag is, waar die gelovigen door geroepen zijn.

‘Door het evangelie van de besnijdenis natuurlijk, dat kan niet anders.’

Dan moeten zij wel in de periode vóór die helft van de jaarweek gewekt zijn.
Dat gebeurt niet op 1 dag, daar zal tijd overheen gegaan zijn. Deze zijn ge-
roepen in die eerste helft van de 70e jaarweek van Daniël door het evangelie
van de besnijdenis. Er bestaan dan niet twee evangeliën naast elkaar.
En over al die leden van het volk Israël die in het land Israël zijn, maar die
dan nog steeds grotendeels ongelovig zijn, wordt gezegd:

Want wanneer zij zullen zeggen: Er is vrede en veiligheid, dan zal een onver-
wacht verderf hun overkomen, zoals de weeën een zwangere, en zij zullen
het beslist niet ontvluchten’ 1 Thessalonicenzen 5:3

‘Daniël is wel een boeiende profeet. De profetieën in dat boek gaan tot
in de tijd van het einde.’

Dat is wat wij erin lezen. Daniël 8 is een opmerkelijke profetie, die je beslist
mee moet nemen in je overwegingen over die beslissende periode, die aan
de oprichting van het aardse koninkrijk van de hemelen voorafgaat. De ram
en de geitenbok, Griekenland wordt genoemd, een land dat nu zo in de pro-
blemen is geraakt. Opmerkelijke profetie, die gevolgd wordt door Daniël 9,
een bijzonder gebed van de profeet.

‘Ja en dat loopt uit op de profetie van de 70 jaarweken, vers 24-27.’

Men probeert steeds weg te redeneren, dat de 70e week nog toekomst is. De zo-
geheten ‘historische school’ probeert heel het boek Daniël tot verleden tijd te
verklaren. Tevergeefs. Er staan genoeg dingen in het boek, die echt nog niet
vervuld of nog niet volledig vervuld zijn. De tegenwerker is wat betreft erop
uit, de mensen zand in de ogen te strooien als het over de toekomende dingen
gaat. Hoe langer en bij hoe meer mensen hij dat kan bewerken, geeft hem de
kans een hogere positie te bestijgen.

‘Er zijn genoeg mensen die niet in het bestaan van een satan geloven.’

Dat speelt hem in de kaart. Hij is erop uit, in de tijd van het einde de aanbidding
van de mensheid op te eisen en dat lukt bijna….maar niet helemaal. Er zullen
altijd nog gelovigen overblijven op de aarde, ook na de wegrukking van het
lichaam van Christus zullen ze er zijn. Zij die dan geloven zijn gewekt door het
evangelie van de besnijdenis. Dat verzegelt niet met heilige geest. Daarom moe-
ten de gelovigen van die dagen volharden tot ‘het einde’.

‘Dat is een opvallend verschil.’

‘Tjonge, het gaat wel snel he, als je hoort hoe tot voor kort onverenig-
bare religies als het christendom en de islam toenadering zoeken.’

Het streven naar eenheid lijkt heel mooi. Het is al lang een streven van
de mens geweest. Ook staat al in Genesis beschreven: Babel. Men streef-
de naar eenheid van de mensheid zonder God en als uiting was daar de
de toren van Babel. Terwijl het Hebreeuwse woord ‘Babel’ afgeleid kan
van BL, dat betekent : desintegratie. Het is in de wereld van de tweeheid
om het zo te zeggen, want het begint met de 2, de B, de letter Beth.

‘Bijzonder, de letter beth is toch ook de letter waar de hele Bijbel mee
begint?’

Jawel. B-Rasjiet, In-Begin schiep God (Elohim) de hemelen en de aarde.
Daarna, na de nederwerping, werd een herstelwerk door God ingezet, met
de schepping van de mens als een bijzonder gegeven. Nu kon de Zoon mens
worden en de schepping verlossen. Maar daar gingen nog enkele duizenden
jaren aan vooraf. Nadat er een grote vloed was geweest omdat de mens eigen
wegen zocht, begon het opnieuw en de mensheid breidde zich vanuit Noach
en zijn gezin sterk uit.

‘Het streven van de mens werd zichtbaar in Babel?’

God gaf na de grote vloed het bestuur in handen van de mens. De dag van
de mens begon. Toen wilde men streven naar eenheid onder een mense-
lijke regering en Babel uitte dat. Er werd een toren gebouwd waarvan de
top tot in de hemel reikte. Alsof de tekst daarmee wil zeggen: de mens be-
reikt zonder God de hemelen en klimt op.

‘Een soort vroege verenigde naties?’

Zoiets. Maar deze torenbouw werd onderbroken, en de naam Babel zegt het
al: desintegratie. God verwarde de spraak van de mens en dreef zo de mens
uit elkaar, die de aarde had moeten vervullen, maar bleven in eerst instan-
tie samengeschoold in Babel.  Wel, dát streven zien we in de New Age bewe-
ging die alle religies tot één wil maken. En dat zal slagen, die poging..totdat!

‘Heb jij dat ook gehoord van Amerika?’

Nou, wat bedoel je precies?

‘Dat in ongeveer 50 kerken in 26 verschillende staten afgelopen zondag uit
de Koran werd voorgelezen.’

Dat had te maken met een organisatie die de religieuze verschillen wil weg-
doen en meer wederzijds begrip wil kweken. Daarbij paste volgens die mensen
prima een voorlezen van de Koran in de kerk. Men moet komen tot een inter-
religieuze dialoog. En als die er al was, die stimuleren en verdiepen.
Je merkt, dat men wil komen tot één wereldreligie in de eindtijd. Het gaat snel.

‘God bewaarde Daniël, eigenlijk ben ik benieuwd  wat er in Daniël verder staat.’

Als je kijkt in Daniël 8, dan lees je daar, dat men de waarheid op aarde zal
werpen. Dat houdt in: de leugen zal snel de overhand krijgen. In Thessaloni-
cenzen zegt Paulus daar ook iets over. Overigens had hij met de Thessaloni-
cenzen in de korte tijd dat hij er was, veel gedeeld over en uit het profetisch
woord. Dat was nodig en als groot kenner in de diepte van de Tenach, had hij
veel te zeggen. Tegenwoordig hoor je in evangelisch Nederland lang niet zo-
veel meer als in de jaren 60 en 70 over en uit het profetisch woord spreken.
Helaas! Want de tijden zijn er echt wel naar. De valse christus komt, maar
vooral: de Heer Jezus Christus komt!

“….Het in acht nemen van dagen is ook een zaak van individuele voor-
keur. Het is overduidelijk, dat er geen enkele dag boven een andere is,
voor wat de Schrift betreft. De zevende dag, de sabbat, werd nooit aan
de natiën gegeven. Als wij die in acht nemen, plaatsen wij ons onder
de vloek van de Thora.
‘De eerste dag van de week’ (zondag) wordt nooit in de Schrift genoemd,
wanneer die correct vertaald wordt. Het zinsdeel zou altijd met: ‘één
van de sabbatten’ vertaald moeten worden. Om aan de huidige vertaling
(NBG, Statenvertaling, Herziene Statenvertaling) te komen, moet men
‘één’ wijzigen in: ‘eerste’; het woord: ‘dag’ moet toegevoegd; en het meer-
voud: ‘sabbatten’ moet gewijzigd in het enkelvoud: ‘week’.
Het is een wanhopige poging om een schriftuurlijk excuus te vinden voor
de heersende inachtneming van de zondag. Er is niets op tegen om een
dag voor de Heer opzij te zetten. Gewoonte heeft de zondag voor dit doel
het meest geschikt gemaakt. Maar laten wij niet het woord van God ver-
kwanselen om een bepaalde praktijk in ere te houden. Evenmin zouden
wij ruw omgaan met de religieuze gewoontes van hen, die de zondag zien
als een dag die God geheiligd heeft om Hem te aanbidden. Zij hebben geen
basis voor hun geloof. Niettemin verdient hun geweten overdenking.”

Uit: ‘Concordant commentary on the NT’ – A.E. Knoch, blz. 244