Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Wij hebben echter met hem 
de broeder samen gezonden 
van wie de lofprijs in het 
evangelie is door al de 
uitgeroepen gemeenten
       2 Korinthiërs 8:18

Deze broeder die met Titus
meeging naar Korinthe, kan
wellicht Trofimus zijn. 
Trofimus ging mee op de reis 
 vanaf Troas via Milete naar 
Jeruzalem (Ha.20:4-16). 
Trofimus; men meende, dat 
Paulus hem bij de tempel 
mee had genomen voorbij 
de soreg (Hand.21:28,29).
Paulus werd daarom door 
de Joden belaagd, en zijn  
gevangenschap begon.
De reden voor hun reis naar
Jeruzalem was de gulle gift
voor de arme heiligen daar. 
Trofimus zou het deel van 
de gift dat de Korinthiërs
gaven, mee hebben kunnen
nemen naar Paulus, die hij
later weer ontmoette. Van
Trofimus diende trouw het 
evangelie en reisde zelfs 
lange tijd mee met Paulus.

 

want het aanspreken ontving
hij inderdaad, echter ijveriger
zijnd, is hij uit eigen beweging
vertrokken naar jullie
    2 Korinthiërs 8:17

Paulus wees op de grote liefde
van de Macedoniërs in 8:1-5.
Daaruit werd Titus krachtig
aangesproken (8:6).
Hier komt Paulus erop terug.
Titus had het uiterst krachtige
aanspreken door de gelovigen
van Macedonië verstaan en
God gaf ijver in zijn hart om
naar de Korinthiërs terug te
gaan. Om ook daar te getuigen
van wat Gods genade uit had
gewerkt. Opdat de gelovigen
in Korinthe, de bewogenheid
zouden ‘overnemen’ en zo
een rijke aanvulling bij het
ingezamelde konden geven.

Dank echter aan de God, Die
dezelfde ijver voor jullie geeft
in het hart van Titus
     2 Korinthiërs 8:16

Hier komt ook ‘de ijver voor
Uw huis’ van de Heer Zelf
naar voren. In Johannes 2:17
herinnerden de discipelen
zich de uitspraak uit Tenach
de ijver voor Uw huis heeft
Mij verteerd – Psalm 69:10^a
terwijl Hij, de Messias, onze
Heer Jezus Christus, door de
broeders naar het vlees werd
verworpen. Die ijver, door de
heilige geest ingegeven, was
er ook bij Titus. De Heer wilde
Zijn volk genezen van -onder
meer- hebzucht; Titus wilde
de Korinthiërs terechthelpen
uit hun zelfzucht.
Titus was dienaar onder hen;
en was zo voorbeeld wat zij
konden navolgen.

Zoals het is geschreven: 
“Wie veel heeft, het neemt 
niet toe, en wie weinig 
heeft, het is niet minder.”
     2 Korinthiërs 8:15

Het woord uit Exodus 16:18 
spreekt van het manna, dat 
Jahweh gaf aan Israël tijdens
hun reis van Egypte naar het
beloofde land.
Jahweh zorgde ervoor, dat 
iedereen genoeg had. Als het
sabbat werd, was er genoeg
voor twee dagen. Zo zorgt 
God voor alles. Wij hebben 
genoeg aan wat God geeft. 
Hij zorgde, dat iedereen in
Israël genoeg had. Zo was 
er gelijkheid; en dat is wat
hier ook Gods principe is 
bij de inzameling voor de
heiligen in Jeruzalem. Dat 
is ook de gerechtigheid van 
God. Hij deelt uit, juist aan 
de behoeftigen; dat geldt 
vooral geestelijk, maar ook 
hier materieel.