Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Daarom heb ik een 
welbehagen in zwakheden, 
in mishandelingen, in noden,
in vervolgingen, in benauwd-
heden ter wille van Christus.
      2 Korinthiërs 12:10^a

Hoe kon Paulus dit zeggen?
Een welbehagen hebben in 
wat God aan rijkdom in Zijn
Zoon geeft; zo reageren wij.
Hier noemt de apostel echter
vijf voor de mens ‘negatieve’
zaken. Hij zag die als genade.
Zie Filippenzen 1:29:

Want aan jullie is genade 
geschonken, dit: voor Christus, 
niet alleen het in Hem geloven, 
maar ook het voor Hem lijden.

De Heer maakte hem zwak, Hij
verhinderde niet, dat Paulus 
meerdere keren ten onrechte
mishandeld werd. Soms was er
echte nood en leed hij gebrek; 
daarover beklaagde hij zich niet. 

Zie Filippenzen 4:11,12:
..ík heb immers geleerd waarin 
ik ben tevreden te zijn. Ik weet 
ook verootmoedigd te worden; 
ik weet ook overvloed te hebben. 
In ieder aspect en in alles ben ik 
ingewijd, zowel in verzadigd zijn 
als in honger lijden, zowel in 
overvloed hebben als in gebrek 
lijden…

Wat een voorbeeld is de apostel 
voor ons! 
Laten wij hem navolgen zoals hij 
Christus navolgde.  

Met veel genot dan zal ik 
veeleer roemen in mijn 
zwakheden, opdat op mij 
de kracht van Christus 
tabernakelt.
      2 Korinthiërs 12:9^b

De opstandingskracht van de
Christus, daar strekte Paulus
zich naar uit. In Filippenzen 3
noemt hij dat uitgebreider.
Hier een mooi beeld, door de
verwijzing naar de tabernakel
waarin de heerlijkheid van 
Jahweh was. Als een tent zou
Christus’ kracht op hem rusten.
Net zoals tijdens de reis naar 
het beloofde land de sjechina 
op de tent van ontmoeting.
Nu, in deze tijd is Christus’ 
heerlijkheid merkbaar. Hoe? 
Doordat Zijn woorden via
Paulus’ brieven leidend zijn 
te midden van de gelovigen 
van Zijn lichaam. Én doordat 
zij tot Zijn eer wandelen in
deze laatste dagen.  

Met veel genot dan zal ik 
veeleer roemen in mijn 
zwakheden, opdat op mij 
de kracht van Christus 
tabernakelt.
      2 Korinthiërs 12:9^b

Opvallend is dat Paulus hier
zegt: met veel genot. Juist in
de brief aan de Korinthiërs,
die genieten hoog hadden
staan. Hier gaat het echter 
niet om ziels/vleselijk genot,
maar Paulus roemde in zijn
zwakheden. Dat deed hij in
het ‘genot’, geestelijk gezien,
wat de Heer gaf.
Hij was in omstandigheden
die men bij een apostel zoals
Paulus niet verwacht aan te 
treffen. Juist hem overkwam
een indrukwekkend aantal 
ogenschijnlijke zwakheden.   
Paulus benoemt het doel 
dat God ermee had: dat 
Christus’ opstandingskracht 
in Paulus’ leven zou blijken. 

en Hij heeft uitgesproken tot 
mij: “Voldoende voor jou is 
Mijn genade, want Mijn kracht
wordt volbracht in zwakheid.”
         2 Korinthiërs 12:9^a

De Heer maakt ons zwak, doet
ons voortdurend beseffen dat
wij Zijn kracht nodig hebben. 
Paulus kende veel zwakheden
en vertelde dat ook. 
Meestal zouden mensen juist
dat niet doen. Men meldt in 
de regel de successen en wat 
wel goed ging. In de zwakheid, 
de splinter die wij ervaren, is 
de Heer nabij. Dat te beseffen
maakt alles anders. 
In de Psalmen ziet David zijn
Heer Jahweh als Toevlucht, 
als Sterkte, als Rots. Prachtige
beelden; zij tonen dat Jahweh
groot is. 
David was zwak; Jahweh was
in goede én moeilijke tijden 
het vaste fundament waar hij 
zijn leven op bouwde.
Paulus’ leven was Christus; 
God geve, dat ook wij dit zo 
beleven! 

en Hij heeft uitgesproken tot
mij: “Voldoende voor jou is
Mijn genade, want Mijn
kracht wordt volbracht in
zwakheid.”
    2 Korinthiërs 12:9^a

De Heer antwoordde niet
zoals Paulus wilde. Hij nam
de vervelende, zeurende en
akelige boodschapper niet
weg. Hij gaf een geweldige
verzekering. In de zwakheid
van de apostel zegt de Heer:
voldoende is Mijn genade en
Mijn kracht. Ja wat wil je dan
nog meer? De kracht, genade
van de Heer is toereikend!
Het is genoeg, Zijn genade is
precies hetgeen je nodig hebt.
Wij hebben geen verandering
van omstandigheden nodig.
Dagelijks Zijn genade, kracht,
zó kun je blijven staan, en zó
kun je verder. Aan Zijn hand.