Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘God kiest je uit voordat je geboren bent, bedoelde je dat gisteren?’

God heeft ons uitgekozen vóór de nederwerping van de wereld, schrijft
Paulus in Efeziërs 1:4. Daar is dus niets van onszelf bij. Pure genade van God.
Mooi he.

‘Het staat dus helemaal los van wat wij deden, doen of zullen doen?’

Helemaal, want anders is de genade geen genade meer, Romeinen 11:6.

‘Daar word ik blij van. Prachtig hoor. Maar hoe ging dat nu verder met
die blindgeborene?’

Eh ja, we waren gebleven bij vers 3 van Johannes 9. Weet je wat ik zo kan
waarderen van de Heer Jezus? Hij was duidelijk, wond er geen doekjes om.
Hij zegt gewoon dat noch zijn ouders, noch die blindgeborene zondigde.
Dat is duidelijke taal, en nu niet echt een diplomatiek antwoord.

‘Precies ja. Dat kun je niet op twee manieren uitleggen. En wat zei Hij nog
meer?’

Hij vervolgde met: ‘…maar opdat de werken Gods in hem geopenbaard
zouden worden...’ Kijk, dáárom was hij blind geboren. Opdat de Heer bij
hem langs zou komen en hem zou genezen! En dat is tot eer van God!

‘Tsjonge, dat is een veelzeggend antwoord inderdaad. Uiteindelijk bleek
het tot eer van God te zijn. Mooi, heel mooi.’

De Heer geneest hem op een bijzondere manier, we laten even de diepe
symboliek in de manier waarop liggen, maar we gaan kijken hoe men erop
reageerde.

‘Eerst reageerden de buren he. Die konden het eigenlijk niet geloven, toch?’

‘De Heer Jezus heeft zich niet populair gemaakt met Zijn uitspraken,
zoals je dat gister liet zien uit Matttheüs 15.’

Uiteindelijk werd Hij gekruisigd, door toedoen van de Joodse leiders.
Zij zagen in Hem ook een concurrent, die hun comfortabele positie
aantastte. Toen Hij doden ging opwekken werd het toch wat te erg.
Zijn  aanhang nam daardoor sterk toe, en zij waren stinkend jaloers
op Hem.

‘Ja, dat kun je concluderen. Zo was het. Maar jij zei gisteren iets over de
blindgeborene als een voorbeeld van hoe de Joden hun tradities hand-
haafden tegenover het volk en de Heer.’

Ja, Johannes 9 is een sterk voorbeeld hoe men omging met mensen van
wie de ogen werkelijk geopend zijn door en voor de Heer.
Die blindgeborene is een type van het Joodse volk zelf, dat wel de Torah
had, maar blind was voor Hem, van wie de Tenach in alle delen spreekt.

‘De Heer opende Hem de ogen. En er gebeurde toen nogal wat.’

De vraag die Hij in vers 2 naar zich toe krijgt spreekt al boekdelen. Zo
kijken veel mensen tegen de dingen aan. Zo van: ‘O, hij was blind geboren,
dan zullen zijn ouders wel flink gezondigd hebben. En dit is dan hun straf.’
En de eerste opmerking is merkwaardig, want zij stellen, dat hij zelf wel
gezondigd zal hebben. En dat terwijl hij blind geboren was!

‘Tsja, dat is wel heel vreemd. Op het moment dat iemand geboren wordt
kan hij/zij nog niet gezondigd hebben. Paulus zei daar toch ook iets over?’

Ja, in Romeinen 9 over Jakob en Esau. Hij stelt daar vast, dat die beide nog
geen goed of kwaad gedaan hadden toen zij nog niet geboren waren. Op dat
moment zei Jahweh al tegen Rebekka dat grotere de mindere zou dienen.

‘Het is eigenlijk wel treurige toestand, als je het zo als jij maandag
bekeek he, ik wil daarop doorgaan.’

Er ligt over het hart van veel christelijke mensen een bedekking.
Dat heeft te maken met de tradities, die systematisch gehandhaafd
worden. Als je binnen je kerk of geloofsgroep met de dingen van met
name Paulus aankomt, dan moet je óf zwijgen (‘want er komt maar
onrust van’) óf de kerk/groep verlaten dan wel je wordt er uitgezet.

‘Bijbels voorbeeld?’

De geschiedenis van de blindgeborene vind ik een sterk voorbeeld.
De Heer Jezus was sowieso zelf aan flinke roddel onderhevig, want
Hij ging om met het uitschot van de Joodse samenleving, de hoeren
en de tollenaars, de zondaren dus. De Joden waren zelf geen zondaar,
althans, dat meenden sommigen van hen, zij stamden van Abraham af
en waren rechtvaardig, dachten zij.

‘Maar de Joden leefden toch heel netjes?’

Zij waren vooral bezig met de buitenkant. De Heer wees op de binnenkant.
In Mattheüs 15:1-20 gaat de Heer tekeer tegen de Joden, die meer bezig waren
met ‘de inzettingen van de ouden’ (vers 2) en spraken de Heer erop aan, dat
Zijn discipelen zich niet hielden aan de inzettingen (náást de Torah) door
hun handen niet op voorgeschreven wijze te wassen.

‘Lekker belangrijk inderdaad.’

De Heer zei tegen hen dat niet wat de mens ingaat (voedselwetten en voorschriften)
de mens verontreinigt, maar wat de mens uitgaat.

En dan prikt Hij door naar het hart en noemt in vers 19 en 20 wat de mens écht
onrein maakt. Dat is niet veel fraais, als je dat leest: boze gedachten, doodslag,
overspel, hoererij, diefstal, leugens en laster. Kortom: alles wat op televisie in
allerlei series en in veel films breeduit getoond wordt.

Wat uit het hart van de (ongereinigde) mens naar boven komt en zich uit in de
woorden en daden, dát maakt een mens onrein. Dat is heel wat belangrijker dan
of men wel op voorgeschreven wijze de handen wast. Het gaat om de reiniging
van de bínnenkant, niet zozeer de buitenkant!

Romeinen 9:14-18 20-04-2010  Presentatie

‘In feite is het geloof in wat God zegt, uniek in de wereld he.’

Ja, want bij Paulus zie je steeds geloof en werken tegenover elkaar
staan. Het is geloof óf werken. En, laat er geen misverstand bestaan
over het vervolg: het blíjft geloof tijdens je leven als gelovige.

‘Maar je doet wel allerlei dingen. Gewoon je werk elke dag, in gemeente-
verband en zo voorts.’

Ja, exact. Hij werkt door ons. Zodra wij het werk in onze eigen kracht
gaan doen, willen we zelf eer krijgen en draait het niet langer om Hem.

‘Eigenlijk is dat helemaal tegenovergesteld aan wat je bij andere godsdiensten
ziet. Daar wordt altijd iets van de mens verwacht.’

Ja, in het christendom is dat niet anders. Men werkt en bouwt zelf aan een nieuwe
aarde of werkt mee aan bijvoorbeeld een nieuwe orde, de paus riep daar ook
niet zo lang geleden toe op.

‘Dat betekent toch, dat de Heer zelf binnenkort komt?’

Ja, Zijn orde zal heel anders zijn dan die men nu aan het bouwen is.
Zijn koninkrijk zal zich kenmerken door ware gerechtigheid en barmhartigheid!