‘Het was verhelderend vond ik, wel voor mij als mens moeilijk voor
te stellen, dat wij straks boven de hemelen in dat grote heelal tussen
al die sterren zullen zijn.’
Toch geweldig, dat God ons die plaats in Christus Jezus te midden van
de hemelse krachten en machten geeft. Ongelooflijk. Wat een genade,
werkelijk overstromende genade van God. Wat verdrietig dat zoveel
christenen vandaag zo gericht zijn op het aardse en de dingen van deze
wereld. En dat terwijl wij voor de wereld gekruisigd zijn!
‘Het zit zo in ons mensen om gericht te zijn op aardse dingen, terwijl je
weet, dat Paulus ons zegt gericht te zijn op wat boven is, waar Christus is.’
Eén van de aspecten van het paulinische evangelie is, dat wij gerechtvaar-
digd zijn. Dat is wezenlijk anders dan vergeving van zonden of kwijtschel-
den van schuld zoals in Lucas 11:4 staat:
..en vergeef ons onze zonden, want ook wijzelf vergeven een ieder,
die ons iets schuldig is; en leid ons niet in verzoeking…
Dit is een deel van het koninkrijksgebed dat de Heer aan zijn discipelen
leerde. Het gaat daarin om vergeving van zonden; dat is, zoals we al eerder
uitgebreid hebben gezien, het voorrecht van een koning, die de slaaf die
tienduizend talenten schuldig was, kwijtschold.
‘Kan ik me herinneren ja. De koning kwam er later op terug. De slaaf werd
geslagen voor langere tijd.’
Het is dan ook iets dat bij het evangelie van het koninkrijk past.
Het evangelie dat Paulus verkondigde, spreekt van iets anders: genade, om
niet. Daarover morgen weer verder!