Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Johan Companjen, internationaal directeur van Open Doors,
nam 19 mei 2011 afscheid. In het Nederlands Dagblad van 20 mei 2011
stond een interview met deze inmiddels gepensioneerde fulltimer, in
dienst geweest van Open Doors. De krant schrijft:

‘…diep in zijn hart is hij als vrije Nederlander wel eens jaloers op men-
sen die vanwege hun geloof in een benarde positie leven:

‘Vervolgde gelovigen blijven, ondanks hun lijden, toegewijd aan God.
De Bijbel is voor hen een schat die ze trouw lezen. Als je ziet hoe chris-
tenen in ons land met de Bijbel omgaan…De meerderheid leest er niet
in.’

‘Het bemoedigt mij steeds, als ik hoor van de genade zoals Paulus
die verkondigde.’

En dat is niet de enige die over genade van God schreef. Dat gebeurt heel
de Bijbel door. Er zijn vele situaties te bedenken, waarin mensen van het
volk Israël formeel volgens de Thora gestenigd hadden moeten worden,
maar dat het gericht niet kwam. En dat God ook niet aandrong op een
vergelding van de gedane zonde.

‘Maar als ik naar Ananias en Saffira kijk, dan zie je dat zij geld achterhiel-
den en de apostelen bedrogen, en zij werden onmiddellijk gedood.’

Hun vergrijp zouden wij minder ernstig opvatten als bijvoorbeeld David
en Batseba, waarbij Uria via een omweg weliswaar, maar toch door David
de dood in werd gejaagd. En David hoefde niet gestenigd te worden, terwijl
dat strikt genomen volgens de Thora wel moest gebeuren! Waarom mocht
David wel blijven leven en Ananias en Saffira niet?

‘Ik zou het eigenlijk niet weten. Meet God dan met twee maten? Dat veraf-
schuwt Hij toch juist?’

Het is een kwestie van verschillende tijden. Bij Ananias en Saffira waren
de krachten van het koninkrijk van de hemelen op aarde werkzaam. In dat
koninkrijk zal gerechtigheid regeren en zonde direct onderdrukt worden.
‘De ziel die zondigt zal sterven’. Gevolg van deze drastische ingreep was dat
er grote vrees op de gemeenten viel. Zij lieten het wel uit hun hoofd om dit
soort dingen te doen. Door de heilige geest hadden de apostelen door wat
het verborgen motief was.

‘Dat blijft een geweldige zekerheid, die van de genade zoals Paulus
die verkondigde.’

Deze geweldige boodschap wordt helaas door velen niet geloofd.
Men zit vaak gevangen in het traditionele denken. Tradities hebben
een lang leven. De Engelsen zeggen: ’tradition dies hard’. De traditie
heeft een lang leven en is taai. Merkwaardiger is het dan, als je leest
van de gemeenten in Asia destijds, dat zij van Paulus werden afgekeerd.

‘Waarom is dat merkwaardig?’

Omdat zij uit hun tradities van de goden die zij dienden, waren verlost.
En nu werden zij onder de tradities van het judaïsme gebracht, nadat zij
door het bevrijdende paulinische evangelie waren geroepen. Met andere
woorden: zij werden onder de regels en wetten van de judaïsten gebracht.
Ongetwijfeld met de Thora van Mozes als leidraad, en zo langzaam maar
zeker weggetrokken van de verfrissende boodschap van genade.

‘Dat bracht hen in een heel ander denken?’

Ja, zij werden gevangen in het denkmodel van de judaïsten. Het was een
val van de tegenstander waarin zij verstrikt raakten. Paulus schrijft
erover in zijn tweede brief aan Timotheüs:

25 ‘….met zachtmoedigheid hen onderwijzen die zich verzetten.
Misschien geeft God hun eens bekering, zodat zij tot erkenning van
de waarheid komen
26 en zij weer mogen ontwaken uit de strik van de duivel, door wie zij
levend gevangen waren om zijn wil te doen.’ 2 Timotheüs 2:25,26 , hSV

‘Bijzonder, als je eenmaal de genade hebt leren kennen door het evange-
lie van Paulus, dan wil je toch niets anders meer.’

Toch worden mensen daaruit weggetrokken en vallen terug in een vorm
van wettisch denken en werken doen. Daarmee vallen ze uit de genade, zoals
Paulus zegt in Galaten 5:4. Dat is een van de ‘valkuilen’ voor de gelovige:
religie, religieus bezig zijn. De andere ‘valkuil’ is filosofie. Het antwoord op
beide is: Christus Jezus!

‘Mooi die beelden van Christus in de natuur. Het zit er vol mee?’

Als God spreekt, gaat het over Christus. Dat is in Zijn woord zo, maar ook
in de natuur, of in de sterren. Het maakt eigenlijk niet uit, het gaat steeds
weer over Christus, de kracht van God en de wijsheid van God. God werkt
nooit buiten Hem om. Wij zijn leden van het lichaam van Christus, dat
zouden we ons realiseren. Het grote moment van de bazuin komt snel
dichterbij. God zal ál Zijn beloften in Hem vervullen!

‘Mensen nemen het je misschien niet in dank af, dat je steeds weer over de
toekomende dingen spreekt.’

‘Mooi wat wij gisteren lazen bij Paulus, dat de wijsheid van deze
wereld dwaasheid voor God is.’

Dat zegt hij, terwijl de Griekse wijsgeren zeer grote invloed hadden op
het denken van de mensen van die tijd. Door de grote veroveringen van
Alexander de Grote was er een Grieks wereldrijk in korte tijd gekomen
en werd het Grieks ook een wereldtaal. De Heer Jezus kon onder andere
Grieks spreken. Het was toen in grote delen van het Romeinse rijk de
spreektaal, de omgangstaal. Vandaar dat het NT ook in het Grieks tot ons
gekomen is, en er een Griekse vertaling van Tenach is.

‘God zelf heeft deze dingen zo bedoeld? Hij wilde dat het NT in het Grieks
geschreven zou worden?’

23 Maar Jezus antwoordde hun: Het uur is gekomen dat de Zoon des mensen
verheerlijkt zal worden.
24 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en
sterft, blijft hij alleen, maar als hij sterft, draagt hij veel vrucht.

Johannes 12:23,24, hSV