Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Niet overeenkomstig een 
bepaling zeg ik dit, maar 
door de ijver van 
andersoortigen, en de 
echtheid van juist jullie 
liefde toetsend.
        2 Korinthiërs 8:8

Paulus legt aan de gelovigen
niets op als een (wettische)
bepaling. In dit gedeelte is 
de ijver van de Macedoniërs 
aan de orde. 
Zij waren andersoortig in een
aantal opzichten; dat was het
voorbeeld voor de Korinthiërs.
De genade van God was goed 
geland in het Macedonië van 
toen. Het had, in hun armoede,
geleid dat een zeer ruimhartig
geven voor de medegelovigen 
in Jeruzalem. 
Door dit te schrijven toetste 
de apostel de Korinthiërs op dat
punt; niets eisend of dwingend.
Hoe anders is zijn toonzetting in
deze brief ten opzichte van de
eerste! De liefde en genade van
God en Zijn Christus klinken zo
veel sterker door, nu verzoening
bekendgemaakt is. 

Maar evenals jullie in alles 
overvloeien – in geloof en 
woord en kennis en alle 
ijver en de liefde uit jullie 
in ons – zo ook, opdat 
jullie ook in deze genade 
overvloeien.
    2 Korinthiërs 8:7

Een stukje genade was toen 
de opbrengst voor de arme
heiligen in Jeruzalem. 
Een liefdesgeschenk van de
natiën, die deel hadden aan 
Israëls geestelijke zegen 
(Rom.15:25-27).   
Onder de Korinthiërs was
groei in geloof en kennis. 
Daar zal ook de eenheid van
het lichaam van de Christus
sterker uitgeleefd zijn.
In 1 Korinthiërs sprak hij 
uitvoerig van meet aan over
de verdeeldheid. In deze 
brief overheersen de troost,
genade en liefde van God 
en Zijn Christus. Verzoening
is het kloppende hart van
God en Zijn Zoon. Dat is de
ware basis voor het uitleven
van de eenheid van de geest.
In zo’n gezindheid zal meer
mogelijk zijn om dat woord
uit te brengen en de genade
door te geven aan anderen.

Maar evenals jullie in alles 
overvloeien – in geloof en 
woord en kennis en alle 
ijver en de liefde uit jullie 
in ons – zo ook, opdat 
jullie ook in deze genade 
overvloeien.
    2 Korinthiërs 8:7

Paulus was verheugd over
wat hij van Titus hoorde.
Onder de Korinthiërs was
veel gebeurd; zij hadden 
de grote genade van God in 
waarheid leren kennen. 
Zo was daar: overvloeiend
geloof en dus klonk het 
woord in overvloed onder
hen. Daardoor nam kennis
(van het hart) toe; God gaf
groei. Dat uitte zich ook in
toenemende activiteiten,
men ijverde in al wat in de
omgang met elkaar nodig 
was. Maar ook voor Paulus
en de medewerkers; hun 
liefdeblijken gingen uit en
er was zonder twijfel een
voortdurend gebed voor 
de bijzondere bediening 
van de apostel. 

zodat wij Titus aangesproken 
hebben, opdat, zoals hij 
tevoren ondernomen heeft, 
hij zo ook onder jullie ook 
deze genade voltooit.
    2 Korinthiërs 8:6

De Macedoniërs waren een 
goed voorbeeld van genade.
Zij hadden alle geestelijke 
zegen in Christus ontvangen,
om niet. Daarom gaven zij 
aan Paulus zoveel mee als 
maar kon – om niet. 
Zij deelden niet mee uit hun
overvloed, maar uit armoede.
Daarom was het veel. Dat is 
wat Paulus bewogen maakte
over de Macedoniërs, die zo
de genade van God dieper
hadden verstaan.
Dat hadden de Korinthiërs als
voorbeeld; Titus kwam bij ze
vandaan maar zou ook weer
terugkeren naar hen zodat 
ook zij een bijdrage konden 
leveren, in Gods genade