Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Want, hetzij wij buiten onszelf
zijn, voor God is het, hetzij wij
verstandig zijn, voor jullie is het.
       2 Korinthiërs 5:13

Paulus’ roemde in zijn Heer.
En zijn eer lag in verkondiging
van het goede nieuws van Gods
genade. Dat maakte hem soms
uitzinnig van vreugde. Hij was
buiten zichzelf over die grote
rijkdom. Ook dat was voor het
aangezicht van God. Steeds in
contact met Vader in gebed, al
wat hij deed bespreken met
Hem. Uitzinnig, maar dat kon
wellicht niet begrepen worden
door de Korinthiërs.
Daarom sprak Paulus liever
een enkel verstandig woord
tot opbouw, dan 1000 in een
(vreemde tongen)taal. Al wat
strekte tot aansporing, troost
en bemoediging wilde hij in
genade tot hen spreken.  

Wij bevelen niet weer onszelf
aan bij jullie, maar wij geven
jullie aansporing van roem
voor jullie, opdat jullie dit
hebben naar hen die in het
aangezicht roemen en
niet in het hart
     2 Korinthiërs 5:12

Mensen en natiën zijn erg
goed in het benoemen van
tekorten van anderen.
Tegelijk rechtvaardigen zij
zich door ‘goede dingen’
te doen. Zo verheffen zij
zich door het neerdrukken
van anderen.
Als onze eigen verkeerde
daden niet ontdekt worden
menen wij succes te hebben.
Als die daden wel aan het
licht komen, haasten wij
ons om bij iemand anders
grote fouten aan te wijzen.
Lees dan Mattheüs 7:1-5.
Paulus wilde de Korinthiërs
aanreiken dat zij op goede
manier konden roemen.
Niet in de apostelen, zelfs
niet in Paulus zelf, maar in
Hem, hun Heer en Redder.

voor God echter zijn wij 
openbaar gemaakt, en ik 
verwacht ook in jullie 
gewetens openbaar 
gemaakt te zijn
       2 Korinthiërs 5:11^b

God heeft de barrières tussen
Zichzelf en ons weggenomen.
Vader kijkt recht in ons hart,
ons innerlijk. Nooit kunnen wij
iets voor Hem verbergen. 
Dat was Paulus zich bewust; hij 
wist zich openbaar gemaakt 
voor God. Hij wilde wandelen 
‘als een open boek’ voor Zijn 
God en Vader. De bèma zal ook
een moment zijn waar Hij de
innerlijke littekens en wat ons 
inwendig kan hinderen, zal weg-
nemen. Dat doet Hij óók in Zijn 
genade. Zo leren we wat meer 
van de diepte van Zijn genade 
kennen.   

Waargenomen hebbend dan 
de vrees van de Heer, 
overtuigen wij mensen
    2 Korinthiërs 5:11^a

De verzen 10 en 11 staan in 
verband met het fijne thuis
bij de Heer (vs. 1-9), én het 
heerlijke, dat Eén voor allen 
in liefde stierf (vs. 12-15). 
De bèma is genade, want de 
Heer neemt daar alles weg
wat slecht was. Maar ook de 
gevolgen van wat verkeerd 
gedaan werd door ons.
Dan zal al wat kan hinderen 
in onze bediening te midden 
van de hemelsen uit de weg 
geruimd worden. 
Geen reden voor angst, wel 
vrees: diepe eerbied, ontzag 
naar Hem, onze Heer, toe. 
Paulus en zijn medewerkers
overtuigden de mensen; door
wat gesproken, gedaan werd.
God, in genade, combineert 
bijbelse vrees met Zijn liefde.
Zonder liefde wordt vrees vol 
angst en hopeloosheid.
Zonder vrees is Gods liefde
zwak en ineffectief.
Als liefde en vrees van de Heer
hand in hand gaan, kun je Hem
waardig wandelen. 

opdat elk zou terugontvangen 
wat door het lichaam was, 
naar wat hij bedreven heeft, 
hetzij goed hetzij slecht
         2 Korinthiërs 5:10^b

Wij zijn in genade geroepen; 
God ziet ons te allen tijde in
Christus. Ook bij de bèma.
In ons heerlijkheidslichaam 
kunnen wij het beoordelende 
licht van de Heer doorstaan.
Wat wij bedreven hebben in
ons oude, aardse lichaam zal
dan aan de orde komen. Wij
zullen dan rekenschap geven 
van onze gedragingen als de
gelovigen van het lichaam 
van Christus. 
Wij zullen terugontvangen, 
wat goed en slecht was. Zo 
zal Christus Jezus ons daar 
in Zijn licht beoordelen.