Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

We zien Paulus en Barnabas in
Antiochië en Ikonium spreken met
de tegenstand die dat opleverde.
Naluisteren deel A en deel B

groet Epenetus, mijn geliefde, 
die eersteling is van de 
provincie Asia voor Christus
         Romeinen 16:5^b

Paulus kende diverse gelovigen,
hetzij via Prisca en Aquila, hetzij
na ontmoeting. Deze geliefde
Epenetus is een eersteling voor
Christus. De oogst gaat komen.
Dé Eersteling is Christus; Hij is
levendgemaakt, dit garandeert
dat de rest van de mensheid ook
levendgemaakt zal worden.
Epenetus is geliefd in Gods liefde
en Paulus ziet deze als een ware
medegelovige. Hij spreekt met
warmte over deze Epenetus en
dat doet vermoeden, dat het een
ondersteuner was van het goede
nieuws dat Paulus bracht. Het
voor Christus lijkt daar ook op te
wijzen. Zo ook wij; wij zijn actief
in dienstwerk voor Christus.

groet Epenetus, mijn geliefde, 
die eersteling is van de 
provincie Asia voor Christus
         Romeinen 16:5^b

De naam Epenetus betekent:
lofprijzing. Deze gelovige was
‘eersteling’ van Asia dat toen
een Romeinse provincie was.
Dat besloeg een flink deel van
het huidige Aziatische Turkije.
Een oogstterm: eersteling.
Deze gelovige was kennelijk
één van degenen die beschikt
waren tot eonisch leven, zie
Handelingen 13:48. Paulus en
Barnabas spraken in Antiochië
in Pisidië en mensen geloofden.
Hun leven was, net als dat van
Epenetus, verder lofprijzing aan
God en Zijn Christus.

en de uitgeroepen gemeente 
bij hen thuis     
            Romeinen 16:5a

Een ‘huisgemeente’ was in die
dagen heel gewoon. Nog in de
verste verte geen instituten te
zien. Geen dure kerkgebouwen
of terreinen met opstallen. De
handen waren vrij om overal
evangelie te brengen. Zoals in
(kerk/gemeente) geschiedenis
steeds te zien: organisatie is
vrijwel altijd een sta-in-de-weg.
Paulus kon op veel plaatsen bij
gelovigen onderdak vinden
als het om het woord gaat.
Priscilla en Aquila gaven hun
woning om volle ruimte te
bieden. Aan wat? Het goede
nieuws, dat Paulus bracht.

die voor mijn ziel hun eigen 
nek hebben uitgestoken, voor 
wie niet alleen ik dank, maar 
ook alle uitgeroepen 
gemeenten van de natiën
      Romeinen 16:4

We weten niet wanneer zij zo
in gevaar kwamen. Wellicht is
dat in Efeze geweest. We zien
dat gebeuren in Handelingen
19. Zij ontvingen mensen in hun
woning waar zij ook waren. Om
gemeenteleden op te vangen
en het woord ruimte te geven.
Net als Febe, voorbeelden die
de ootmoedige gezindheid van
Christus Jezus laten zien.
Prisca (in Handelingen Priscilla,
een verkleiningsvorm), Aquila;
gelovigen die hun eigen nek
uitstaken voor het evangelie
dat Paulus verkondigde. Laten
wij hun voorbeeld navolgen.