‘Vandaag weer een voorbeeld van andere uitleg dan wat God bedoelde?’
Ja, het gaat erom, heel erg scherp te lezen wat er staat. Gisteren zagen
we dat Romeinen 5 echt over alle mensen spreekt, ongeacht of ze nu
geloven of niet. Dat wordt door velen bestreden, meestal met redenen
uit de traditie of men haalt er gedeelten uit de Schrift bij die echt over
andere dingen spreken.
‘Maar, in de uitdrukkingen zelf moet je ook scherp lezen?’
Ja, dan wordt het heel scherp lezen. Paulus noemt een voorbeeld in
Galaten 3:16 als hij opmerkt, dat ‘zaad’ in Genesis in het enkelvoud staat
en wijst op Christus, en niet op al die andere nakomelingen. Wij zouden
dat pietepeuterig vinden of biblicistisch, maar Paulus stelt dat gewoon.
‘Paulus gebruikt wel meer moeilijke uitdrukkingen he.’
Hij stapelt woorden op. Hij spreekt niet alleen van Gods genade, maar
van de rijkdom van Gods genade en zelfs van de overstijgende rijkdom
van Zijn genade.
‘Hij komt woorden tekort zou je bijna zeggen. Het evangelie is heel erg
rijk, als je Paulus zo hoort.’
Zeker! Nog een voorbeeld uit Efeziërs is, dat hij spreekt van ‘het welbehagen
van Gods wil’ en van ‘de raad van Zijn wil’; dan gaat het om het bijzondere
accent of aspect van Gods wil: welbehagen of raad. Of wat te denken van:
‘het geheimenis van Zijn wil’. Door die toevoeging ‘geheimenis’ brengt hij
iets speciaals naar voren, dat hij benadrukt en waar hij over schrijft.
‘Je leest deze dingen wel, maar het dringt niet echt door, omdat je toch
denkt dat het om Gods wil in het algemeen gaat.’
Zo is het wel met meer uidrukkingen. Paulus heeft het in Galaten over
‘de vloek van de wet’ om duidelijk te maken, dat de Heer Jezus Christus
zelf onder die vloek kwam doordat Hij aan een hout gehangen werd.
Daarmee heeft Hij hen, die onder die vloek waren, vrijgekocht!
En dus leven ook zij in de volle genade van God!