Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

12 april 2019
‘Hij werd gevangen genomen.’

Alle vier schrijvers besteedden er aan-
dacht aan. Daardoor kunnen we iets
meer weten over hoe dat verliep.
Judas, één van de twaalf, die leverde
Hem over. In vertalingen wordt mees-
tal het woord verraden gebruikt. Het
gebruikte Griekse woord is overgeven
of naast-geven. Judas, type van Juda
(Jodendom), leverde of gaf Hem over.
En was instrument in Gods hand. We
vinden dat woord in Romeinen 8:32:

Zeker, Hij Die zelfs Zijn eigen Zoon niet
spaart, maar voor ons allen overgeeft,
hoe zal Hij niet, samen met Hem, ook
in genade alles aan ons schenken?

‘Heel fijn, ik ben erg dankbaar.’

Daartoe werd Hij overgegeven in zon-
daarshanden. Ze waren met een grote
bende erop uit getrokken om Hem ge-
vangen te nemen. Petrus, trok snel het
het zwaard en hakte zijn rechteroor af.
Onnodig, zij hoorden Hem toch al niet.
Hij genas uit liefde voor Zijn vijand. Dat
is ook een aanwijzing dat het Joodse,
koninklijke volk oren zal krijgen naar de
Messias en Zijn woord. Hij benadrukt
(Mattheüs 26:54,56):

de Schriften moeten vervuld worden.

Hij wist dat het zo zou gaan.

‘Ik vind het indrukwekkend.’

We kunnen alleen met gepast zwijgen
deze gebeurtenissen lezen en met ons
hart overwegen. Zó veel liefde, zó veel
overgave aan Vaders wil. Dit was start
van een bewogen avond en nacht. Hij
kwam voor het Sanhedrin. Eerst voor
Annas, vervolgens voor diens schoon-
zoon Kajafas (naam was ook: Jozef),
de hogepriester die profeteerde dat het
beter was dat één Man stierf, dan dat
het volk verloren ging. Zie Johannes 11:
49,50 en 18:14. Onder valse beschuldi-
ging werd Hij ter dood veroordeeld.
De wet is een bediening van de dood en
van veroordeling (2 Corinthiërs 3:7,9). Zo
werd vonnis gewezen. De Hoge Raad
accepteerde leugens als bewijs. En het
scheuren van de kleding van de hoge-
priester tekende het einde van het oude
verbond. 

11 april 2019
‘Gethsémané.’

Het uur van Zijn einde naderde. Hij liet
de Zijnen (behalve Judas) achter, nam
de zonen van Zebedeüs mee. Petrus 
ging ook verder mee. Hij had ze lief tot
het einde. In de donkere uren wilde Hij
Zijn discipelen bij Zich hebben, opdat
ze ook zouden bidden. Het was logisch
dat zij in slaap vielen; het was een lange
dag geweest, ze hadden gegeten met
wijn erbij. Ze hadden geen idee wat nu
zou gebeuren. Toch had Hij tot 4 keer
toe Zijn lijden, sterven en opwekking
uit de dood voorzegd.

‘Wij zouden ook geslapen hebben.’

Wij hadden niet anders dan de Zijnen
gedaan hebben. Hij was bedroefd tot
de dood toe. In Mattheüs 26:37 staat

en begon bedroefd en zeer angstig te
worden.

Er staat in plaats van zeer angstig:
terneer gedrukt. Hij trok zich terug van
de mensen en Hij bad:

Mijn Vader, als het mogelijk is, laat
deze drinkbeker aan Mij voorbijgaan,
maar niet zoals Ik wil, maar zoals U
(wilt)

Dat tweede keer willen staat niet in de
grondtekst, daardoor valt accent erop.
De Zoon schikte zich in de wil van Zijn
Vader. Ootmoedig.

‘Dat was nodig, en geweldig.’

Hij zag het diepe lijden op Zich af ko-
men en was in de ziel erg bedroefd en
terneergedrukt. Hij bad opnieuw:

Mijn Vader, als deze drinkbeker aan
Mij niet voorbij kan gaan zonder dat
Ik hem drink, laat Uw wil gebeuren

En Hij bad deze indringende woorden
opnieuw (3^e keer) en het was zo ver.
De discipelen konden nu gaan slapen. 
Het uur dat Hij overgeleverd werd, was
nu dichtbij gekomen. Hij zei:

want hij die Mij overlevert, is dichtbij

Hij was nu zo ver dat Hij in de wil van
Vader het diepste lijden kon doorma-
ken. Hij wist ook van de vreugde die
Hem was voorgesteld door de Vader.

10 april 2019
‘Hij werd verkocht.’

Voor 30 zilverstukken verhandeld, zo-
als door Zacharia (11:12) aangegeven.
Het was net als de prijs van een slaaf,
volgens de wet is dat 20 stukken zilver.
De prijs was voor Juda(s) genoeg, hij
zou Hem daarvoor overleveren in de
handen van het Sanhedrin. Op de 14^e
Nisan (of: Abib), ’s avonds, at Hij met
de discipelen het Pesach. Deze maal-
tijd eindigde met het feit, dat Hij het
ongezuurde brood brak en zei:

….neem, eet, dit is Mijn lichaam

Het brood representeert Zijn lichaam
en dat was inleiding op het instellen
van het nieuwe verbond (Jeremia 31:
31-34).

‘Dat was bij de beker.’

Hij zei bij de beker nadat Hij gedankt
had en die doorgaf aan Zijn leerlingen:

drink allen daaruit, want dit is Mijn
bloed, dat van het nieuwe verbond,
dat voor velen vergoten wordt tot ver-
geving van zonden

Het bloed van het lammetje gold bij
het oude verbond. Dat was slechts
type van het ware Lam en het ware
bloed. De Heer Zelf was dat Lam en
Zijn bloed zou de ware basis zijn voor
alle vergeving en rechtvaardiging. Bij
dit nieuwe verbond hoort Zijn bloed.
Het spreekt van Zijn lijden en wat Hij
deed. Dit is geen inzetting voor het li-
chaam van Christus, dat kent geen en-
kel verbond of iets dergelijks.

‘Het draait hier om Israël.’

Gelet op het verband waarin dit staat
en wat de Heer zegt, ja. Zij zongen na
die bijzondere maaltijd de lofzang, dat
is het Hallel (Psalm 113-118). En wordt
traditioneel bij Pesach op sederavond
gezongen. Zij trokken naar de Olijfberg
en staken de Kidron over. Jezus zei te-
gen Petrus dat die Hem drie keer zou
verloochenen. Petrus ontkent dat. De
Heer wist dat hij dat zou doen. Zo was
Hij bij de olijfpers(bak) gekomen,
Gethsémané.

9 april 2019
‘David en Christus in Mattheüs.’

Daar begint Mattheüs (1:1) ook mee.
Hij, Jezus, vroeg de farizeeën wie de
Messias is. Antwoord: Zoon van David,
op grond van 2 Samuël 7. Vervolgens
zegt de Heer iets, dat hen opnieuw het
zwijgen oplegt. David noemt Hem in
Psalm 110, Hem zijn Heer. De farizeeën
konden er niets op zeggen; Hij toonde
aan, dat Hij zowel Davids Zoon als Heer
is. En dus is Hij de Zoon van God, niets
minder dan dat.

‘Het oordeel over Jeruzalem.’

De Heer spreekt dat in Mattheüs 23:37-
39 en geeft aan, dat Hij weg zal gaan en
na verloop van tijd terug zal keren. Men
zal dan zeggen: Gezegend Hij die komt
in de naam van Jahweh (Psalm 118:26).
Dat zal gebeuren nadat de vijgenboom
(beeld van de staat Israël) is gaan uitbot-
ten (Mattheüs 24:32-35). Na uitvoerig te
hebben gezegd wat gaat gebeuren vlak
voor en in de aanwezigheid van de Zoon
van Adam, kondigt de Heer voor de vier-
de keer Zijn lijden aan (Mattheüs 26:1,2).

‘Dat is best indrukwekkend.’

Ja, en daarna lezen we dan ook dat de
overpriesters, schriftgeleerden en oud-
sten van het volk bij elkaar komen. Zij
hebben listige plannen om de Heer ge-
vangen te laten nemen en te doden. En
dat zou niet tijdens het feest (van onge-
zuurde broden) moeten. Dat zou te veel
opschudding veroorzaken. Later zalfde
een vrouw Hem met het oog op Zijn be-
grafenis. Daarin was zij een type van het
gelovig Israël dat Hem liefheeft en Hem
wil eren met de beste, kostbare olie.

8 april 2019
‘Belasting betalen, strikvraag.’

Dat was toen ook omstreden, de tolle-
naars werden niet graag gezien. Ze wil-
den de Heer vangen op een woord. Hij
zei echter met een munt in de hand: ze
zouden aan de keizer geven wat van de
keizer is (dat muntstuk had afbeelding
van de keizer). En aan God geven wat
van God is. Dit antwoord, daar hadden
ze niet van terug. Hun strikvraag, om-
kleed met valse woorden, was mislukt.
Ze wilden van Hem een definitief ‘ja’
of ‘nee’ horen om Hem vast te zetten.

‘Volgende vraag opnieuw vals.’

Ze probeerden Hem te vangen op wat
zij meenden waar ze zo goed in waren.
De wet. Het zogeheten zwagerhuwelijk
was een instelling in Israël waardoor in
een familie toch voortzetting in de lijn
kon zijn. Nu vroegen ze Hem hoe dat
in de opstanding zal zijn als 1 vrouw 7
broers gehad heeft (extreem geval na-
tuurlijk). De Heer geeft aan antwoord
waar ze weer niet van terug hebben,
in de opstanding is geen huwelijk!

‘Verbluffend eenvoudig is dat.’

Sadduceeën had Hij het zwijgen op-
gelegd, de mond gesnoerd. Maar zij
geloofden niet wat Hij zei. Veel dieper
lag hun probleem: het hart. Dát bleek
ongelovig. Zij aanvaardden de Schrif-
ten niet; Zijn uitspraken evenmin. De
vrijzinnigen van Zijn dagen. Daarna is
de beurt aan de farizeeën. Zij wilden
Hem ook vangen op woorden. Wat is
het grote gebod? De Heer geeft exact
het juiste antwoord: God liefhebben
met heel je hart, ziel en verstand.