Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘God is, en verzoende de wereld?’

Dat is wat we gedenken, heel het jaar door. Niet alleen op
goede vrijdag. In dat gedeelte van Mattheüs 27 wordt heel
indringend, maar ook nuchter beschreven wat toen gebeur-
de. De Heer zegde Psalm 22 op. Allerlei gebeurtenissen rond-
om het kruis staan ook in de Psalmen beschreven. Indrukwek-
kend, David dichtte heel wat van die Psalmen.

‘Wanneer je naar Golgotha kijkt, word je stil.’

Dat is ook de juiste houding. In stille verwondering nadenken
over wat Gods liefde daar gaf. Wat gingen de Vader en de Zoon
diep in het lijden, om heel de schepping te redden. Op grond
van het kruis staan nu de sluizen van Gods genade wijd open.
Overstromend veel. De rijkdom van Zijn genade. De diepte van
Gods liefde. Dat ging zó diep, dat de Zoon de woorden van
Psalm 22:1 bad: ‘Mijn God, Mijn God, waartoe U Mij (o)ver(ge)
laten hebt!

‘Dat is heel veel. Hij werd tot zonde gemaakt.’

Ja, de ernstige woorden uit 2 Corinthiërs 5:19-21 gaan door
je heen. De Zoon werd door God overgelaten in het diepe lij-
den aan het kruis. We kunnen niet anders, dan Hem ervoor
danken. Hij, die de zonde niet kent, maakt Hij voor ons tot zon-
de, opdat wij gerechtigheid van God in Hem worden. Wat een
wonder. God geeft Zijn Zoon, zodat wij verlost zijn! 

Jezus Christus aan het kruis. Dat is de zo bijzondere
gebeurtenis in het licht van Gods liefde. De uitroep van
David uit Psalm 22:1,2 leidde al vaak tot gesprek.
Luister hier naar deze dienst.

‘Gelovigen willen toch wel God verheerlijken?’

Ja, en God loven en prijzen als Schepper is al heel wat in
deze tijd. We zitten al ruim 100 jaar opgescheept met een
theorie die het ontstaan van alles tracht te verklaren. Maar
men wil als aanhanger daarvan niet bij God uitkomen. We
weten dat de tegenwerker daar de hand in heeft, want die
wil de heerlijkheid van God onderdrukken.

‘Dat lukt dan aardig, als we rondkijken.’

Gelovigen onderstrepen en belijden meestal wel, dat God
de Schepper is van wat we om ons heen zien. Ze hebben
vaak grote moeite met de heerlijkheid van God in het evan-
gelie. De besten van de mensheid zoeken eer, heerlijkheid
en onverderfelijkheid, zegt de apostel in Romeinen 2:7. Zij
werken hard aan het goede, en zouden dat ook ontvangen
wanneer zij echt volharden in het juiste oordeel van God.

‘Maar dat is dan toch hun verdienste?’

Jawel, en het zou dan een ontvangen onverderfelijkheid
zijn op grond van de hoge kwaliteit van hun daden. Maar
dan zou het motief erachter ook zuiver moeten zijn. Vraag
is of mensen echt dat zullen ontvangen op grond van de
eigen werken en verdienste.
Maar de gerechtigheid van God, echt leven en onsterfelijk-
heid kan nooit op deze manier van menselijke inspanning-
en verkregen worden.

‘Het moet Vader verdriet doen. Velen kennen Hem niet.’

Ze eren God niet. Ongelovigen kennen Hem niet, maar gelo-
vigen, die zeggen Hem te kennen, ontbreekt het nogal eens
aan de diepere erkenning van God. Hoe kan dat? Zullen we
dan denken. Daar willen we wat verder en dieper naar kijken.

God is Schepper. Dat gelooft vrijwel elke gelovige. Hij heeft
deze oude gemaakt. Wij leven daarin en belijden terecht, dat
Hij het formeerde. Ook wij zelf komen uit Zijn hand.

‘Ja, dat laatste gelooft elke gelovige.’

Op zich is dat al heel wat. Men gelooft dan in de kracht en
wijsheid van God. Om het zo te maken zoals het is. En dan
kunnen we God daarom loven en prijzen zoals dat ook in de
Psalmen staat. Denk aan een Psalm als 19, een van de juwe-
len onder de Psalmen. Maar ook een als 104 is in dit verband
de moeite van het lezen waard.

‘Er bestaan veel lofliederen op God als Schepper.’

En dat terecht. God heeft alles speciaal gemaakt met een
bedoeling. En wanneer we daar wat dieper op ingaan, wordt
het voor veel gelovigen al moeilijker. Dat Hij de kronkelende
slang schiep als tegenwerker. Job 26:13 spreekt daarover;
Zijn hand leed geboorteweeën bij het formeren van de slang.
Dat is wat veel leden van het lichaam niet weten of wel horen
maar niet willen geloven.           

‘God wordt niet eervol benaderd.’

De stelling werd wel uitgedragen binnen het christendom,
dat de mens zijn vermogen tot redeneren van God ontving.
Hoewel dat het geval is, heeft het vaak niet geleid tot een
zuiver redeneren. En God kennend, zo zegt Romeinen 1 dat,
hebben ze God niet als God verheerlijkt of gedankt.

‘Daarom zijn hun redeneringen leeg.’

Zeker, en God heeft hun redeneren, leeg, ijdel, nutteloos
gemaakt. Gods heerlijkheid wordt weggenomen door bijvoor-
beeld zoiets als de evolutie-theorie. Het is een onzinnige ge-
dachte en wordt niet ondersteund door bewijzen. Bovendien
staat God niet als Schepper aan het begin in deze redenering.

‘Het is duidelijk. Gods kracht wordt weggeredeneerd.’

We lopen allemaal dit risico, dat ons redeneren onzuiver is.
Pas wanneer we zonder reserve God werkelijk als God er-
kennen, kunnen we echt gezond redeneren. Met de Schrift
als basis en voortdurende kritische toets. Hoe verder je op
die weg komt, hoe meer je zal uitgaan van geloof in de Schrif-
ten. Daarmee krijgt redeneren geen kans Vaders woord te
verdraaien.