Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

18 februari 2017
‘Op weg naar de nieuwe schepping.’

Het is: toekomstig, en ook nu. 2 Corinthiërs 5:14-21
is een bijzonder gedeelte. Je leest over het rekenen
dat God doet:

want de liefde van Christus dringt ons, dit oorde-
lend, dat indien Eén voor allen stierf, dus allen ge-
storven zijn
                                                   2 Corinthiërs 5:14

We geloven dat dit wáár is. Het is een feit. Net zo
zeker als Christus aan het kruis stierf, 2000 jaar ge-
leden, zijn dus allen gestorven. Zo rekent God.

‘Een bijzonder feit.’

Het belangrijkste. De dood van Jezus Christus aan
het kruis blijkt enorme gevolgen te hebben. Voor
heel de mensheid. Maar vooral voor God zelf. Die
rekent ermee, dat heel die mensheid met Zijn ge-
liefde Zoon samen, stierf. En of je dit al dan niet
kunt beamen (geloven), het blijft een feit.

‘En al die zonden dan?’

De zonde was voor God een probleem. Daar is
op Golgotha definitief mee afgerekend. Toen die
Ene, Jezus Christus, voor allen stierf. Gezamen-
lijk met Hem stierven allen. De oude mensheid
werd gezamenlijk met Hem gekruisigd (Romei-
nen 6:6). Hij werd opgewekt uit de dood; en daar-
mee was de Eersteling van de nieuwe mensheid
tevoorschijn gekomen!

17 februari 2017
‘We zijn bewogen met anderen.’

Wanneer de genade van God je hart beweegt, ga je
meer met mededogen naar de ander kijken. Je hebt
steeds minder reden naar een ander te wijzen. Onge-
loof, tegenwerking en dergelijke. Het komt overal
voor waar Gods woord gesproken wordt. Hoe meer
je beseft van Gods genade, hoe minder kritiek je op
de ander zult hebben.

‘Rechte lijnen blijven nodig.’

Dat wel, je kunt je nooit aan Gods wetmatigheden
onttrekken zonder dat je het merkt. Genade wordt
door God ruim en overvloedig geschonken, niet om
de zonde te tolereren. Het is om jou als gelovige de
ware vrijheid te geven. Die in Christus, om een vrij
en onbewolkt (geen veroordeling meer) leven te
kunnen leven, tot Gods eer.

‘Dat kun je niet uit jezelf.’

Dat is de reden waarom wij overvloedige genade ont-
vangen. Niet weinig, maar overstromend. We kunnen
slechts iets ervan beseffen tijdens ons leven op aarde.
Zo lang we in vernedering zijn, kunnen we alleen oot-
moedig onze weg gaan, verwonderd over zoveel dat
God geeft in Zijn rijkdom aan genade.

16 februari 2017
‘Christus Jezus geeft leven.’

Hij is de Opstanding én het Leven. Dat houdt in, dat
Hij de Levendmaker is. Hij zal allen oneindig leven
schenken. Niet alleen de gelovigen eonisch leven,
dus leven tijdens de laatste twee tijdperken, maar
uiteindelijk zullen alle mensen onsterfelijk worden.

‘Dat hebben zij niet verdiend.’

Wie van het lichaam van Christus kan zeggen dat hij
of zij de redding verdiend heeft? Het feit dat je je echt
bewust bent en zelfs zeker weet, lid van het lichaam
van Christus te zijn, is genade van God. God heeft
alle mensen onvoorwaardelijk lief.
Lid van het lichaam Christus zijn is genade van God.

‘Paulus rekende zich de ergste zondaar.’

Saulus bekeerde zich niet, had geen berouw, was in
woede op weg naar Damascus. Om de gelovigen te
vervolgen – eventueel tot de dood. Juist Saulus, die
tekeer ging tegen de discipelen; de Heer greep hem.

Kijk: dát is genade van God.
Hij werd zonder voorwaarden geroepen.

Als je dat goed tot je kan laten doordringen, dán be-
sef je ineens dat het geen probleem is dat de hele
mensheid gered is en onsterfelijkheid zal krijgen.

15 februari 2017
‘We hebben vertroosting.’

We zien op veel momenten, dat mensen troost en
bemoediging zoeken. Zo ook Maria en Martha toen
vriend Lazarus was overleden. Merkwaardig genoeg
had de Heer bewust gewacht om ernaar toe te gaan.
Hij huilde bij het graf. Het gesprek ging over dé be-
moediging voor de mens: opstanding.

‘Ze dachten: op de jongste dag.’

God is geest; alle leven is van, uit en door de geest.
Daarom zei de Heer ook, dat de God van Abraham,
Izaäk en Jakob de God van levenden is en niet van
doden. Als teken, dat Hij werkelijk de Zoon van God
is, wekte de Heer Lazarus op uit de doden. Dus Hij
liet hem niet over in de dood tot de jongste dag.

‘Dat was geweldig.’

De Heer zei daarbij:

Ik ben de Opstanding en het Leven, wie in mij ge-
looft, zal leven
                                                    Johannes 11:25

Dat gaf vertroosting. Zij hadden Lazarus terug, en
wij als gemeenteleden hebben uitzicht en houvast
doordat wij weten, dat de bazuin van God zal klin-
ken op Zijn dag en uur. Dan zullen al degenen die
ons ontvielen, verdrietig genoeg, opstaan en levend
gemaakt worden. Dat zal indrukwekkend zijn.

14 februari 2017
‘We zijn dankbare mensen.’

God heeft in ons hart geloof gegeven. Hij werkt
dat uit. Wanneer genade in je hart is, word je als
vanzelf God dankbaar. Hij is de Gever van alles
zoals Paulus op de Areopagus getuigt:

Hij wordt ook door mensenhanden niet gediend
alsof Hij iets nodig heeft, omdat Hij aan allen het
leven, de adem en alles geeft
                                            Handelingen 17:25

‘Reden om dankbaar te zijn.’

Niet alleen dit, maar Hij geeft ook het leven na de
dood. Opstanding. Toen hij dat tegen de Atheners
zei, liepen ze grotendeels weg (vers 31,32).
Dood is geen andere vorm van leven, maar God
geeft leven na de dood, in de opstanding.

‘Wat is dat toch geweldig.’

Dat is de grote troost en het uitzicht voor de gelo-
vigen nu. Er is veel verdriet als een mede-gelovige
overlijdt, maar de troost is: er komt een dag, dat
de bazuin klinkt en de doden in Christus opgewekt
worden. Dan, ja dan zullen we elkaar terugzien.