Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Een wonderlijke geschiedenis, Noach.’

Zo zijn er talloze typen en beelden die meestal wijzen naar
de Messias Jezus. Ook de Psalmen verwijzen naar Hem. Mees-
tal zijn de woorden die David spreekt, woorden die Hij, Jezus,
later in de mond neemt. Ook al vinden wij daarvan geen verslag
in Mattheüs, Marcus, Lucas en Johannes. De Psalmen worden
dan nog veel aansprekender dan ze al zijn.

‘Dat geeft veel diepte aan de Psalmen.’

Wonderlijk genoeg lees je dan over de gedachten die Hij tijdens
Zijn aardse leven gehad heeft. Ook in Zijn diepe lijden, denk aan
een Psalm als 22, met die indrukwekkende openingswoorden.
Deze zijn door Hem uitgesproken aan het kruis. Mogelijk heeft
Hij heel die 22^e Psalm gereciteerd/opgezegd, terwijl Hij aan het
kruis hing. Ook toen was Vaders woord voor Hem leidend!

‘We hebben alles te danken aan Zijn lijden.’

En aan Zijn opstanding en levendmaking. Door Gods geest werd
Hij uit de dood opgewekt. Want leven is alleen door de geest van
God mogelijk. Die geest, waaruit de levensadem van de mens
ook voortkomt (Genesis 2:7), werd door God gegeven. Dat leven
zit vanaf dat moment in het bloed en de adem van de mens.
Wanneer God Zijn geest zou terugtrekken, zouden alle mensen
ogenblikkelijk sterven. Het is Zijn liefde dat Hij dat niet doet, maar
integendeel aan allen uiteindelijk leven, onsterfelijkheid geeft!

Zaaien en oogsten, dat heeft ook met de bema, het 
erepodium te maken. Diverse facetten komen aan de
orde tijdens deze bespreking, op de praktijk gericht.
Luister mee: deel A en deel B 

‘Zo zijn er veel typen van de Heer.’

De Heer toonde aan de Emmaüsgangers al wat in de Schriften
op Hem betrekking had. Paulus toonde later steeds weer tot
de Joodse mensen aan, uit de Schriften, dat Jezus de Messias
is. Daarin zal hij ongetwijfeld hebben gewezen op beelden,
en mensen als Noach en Jozef.

‘We zijn gezegend wanneer we deze dingen mogen horen.’

En Gods plannen met de schepping mogen kennen. Ook dat
zit in de geschiedenis van Noach. Het oude, de oude mens-
heid verdween in feite en maakte plaats voor een nieuwere.
Dat is typologisch een heenwijzing naar het definitief te niet
doen van de oude mensheid aan het kruis. Waarna op de der-
de dag de nieuwe in Hem begon.

‘In Hem zijn wij daar al bij.’

Paulus schrijft dat ook in 2 Corinthiërs 5:14-21. Het oude is
voorbij, zie! het is alles nieuw geworden. Wij zijn –geestelijk
gezien- in Hem een nieuwe schepping. Als gevolg daarvan,
praktisch gezien, kennen wij elkaar niet meer naar het vlees.
Zelfs wanneer wij Christus naar het vlees kenden, thans niet
langer. Wij mogen Hem zien en erkennen als de hemelse Heer,
zittend aan Gods rechterhand, vol heerlijkheid en macht!

‘Wat groots, Gods plan.’

Uiteindelijk blijkt, dat niemand bij machte is, dat tegen te
houden. De tegenwerker blijkt keer op keer de lijn naar de
Messias te willen breken. In de tijd van Noach dacht hij wel-
licht dat het zou lukken, toen de watermassa;s opkwamen.
Maar God voorzag in de door Noach gebouwde ark en dat
was –in een type- een beeld van opstanding uit de dood.

‘Ja, mooi, God bewaarde toch.’

Het mooie is, dat water een uitbeelding van het woord van
God is. Het kan tot de dood leiden (het verbond van de let-
ter in stenen gekerfd was een bediening van de dood).
Maar het leidde voor Noach en zijn gezin tot leven, terwijl
het voor de rest van de mensheid leidde tot de dood. Noach
hoorde dat woord en geloofde en zo werd het voor hem tot
leven, bewaring, acht zielen, een nieuw begin.

‘Ja fijn dat God zo die beelden in Zijn woord geeft.’

We kunnen daar niet genoeg van krijgen. Zijn woord openen
en met elkaar delen al altijd een feest. Wanneer de heilige
geest werkt door dat woord, word je enorm bemoedigd.
De geschiedenis van Noach is dat, omdat we daarin zien, dat
God genadig is en met de mens doorgaat. Met het oog op
Degene, van Wie Noach een type is: de Heer Jezus Christus.

‘De ingreep binnenkort staat in Openbaring?’

Net als in de dagen van Noach moet God wel ingrijpen, de
mens keert zich meer en meer van God af. Zoals IEUE (Ik ben)
moest vaststellen: de gedachten van de mens zijn er alleen
om kwaad te doen (Genesis 6:5,6); het berouwde IEUE Alueim
(de Heer God) dat Hij de mens in de aarde gemaakt had.
Hij moest diep ingrijpen, maar dat was in Zijn plan. 

‘Dat is in onze dagen net zo, denk je soms.’

Na Noach is veel gebeurd. Maar ook in de dagen van Noach
blijkt dat God genadig is. Hij doet niet heel de mensheid uit
Zijn ogen weg. Noach vond genade in de ogen van IEUE.
De naam Noach houdt ook verband met het Hebreeuwse
woord voor genade: Chen. Maar ook met het woord voor
troosten: nacham. Noach kon zich troosten in de ark, met
zijn gezin. Hij kon de mensheid voortzetten.

‘En God zette Zijn plan door.’

Het uiteindelijke doel was, de Messias Jezus geboren te
laten worden. Die zou de mensheid loskopen uit de zonde
en de dood, als de grote Goël, de (Ver)losser. Niet weini-
gen zijn ingesloten in dat voornemen van de Vader.
In Efeziërs lezen we de volheid van de afmetingen (dimen-
sies) van Gods grote plan: Zijn liefde betreft de totale schep-
ping: hemelse machten en krachten, hemelse boodschap-
pers, lagere geesten, en heel de mensheid!