Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘He, waar steeds mijn gedachten naar teruggaan, is naar de dagen dat wij
nadachten over de liefde van God – 1 Corinthiërs 13.’

Mooi hoofdstuk, dat heel praktisch gericht is. Als je het leest en je denkt
er over na, ontdek je dat we in de praktijk er veel aan hebben. We gaan zo
snel verder in onze eigen patronen van leven en denken. Toch wil die geest
van God ons gebruiken om die liefde van God uit te leven. Het kan een hulp
zijn om eens naar bijvoorbeeld het boek Spreuken te kijken. Daar staat veel
praktische levenswijsheid in.

Het is de weg van de liefde van God, die ook vrede in zich draagt. Het tweede
deel van dit vers vult aan: ….’maar een krenkend woord wekt toorn op’…..
Het woord ‘krenkend’ heeft te maken met : een kras aanbrengen, inkerven,
op iemands hart trappen, een kras op de ziel zetten. Zo kunnen je woorden
dus aankomen bij iemand anders. Dan kan iemand gaan snuiven van erger-
nis of boosheid als reactie op wat je zegt.  O, wat zouden we dan toch op onze
woorden letten! En daarin wandelen in de liefde van God…

Alle lezers en luisteraars een 2012 met veel honing (uit de rots) en
water (ook uit de rots) toegewenst, want het Woord van God blijft
datgene wat vast en zeker is. In deze jaren valt alles om en is alles
onzeker geworden. Arabische ‘lente’ (revolutie) voltrekt zich in hoog
tempo. Profetie wordt onder onze ogen vervuld, God zal ook al Zijn
beloften vervullen!

‘Gezegend zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus,
Die ons zegent met iedere geestelijke zegen te midden van de
hemelingen, in Christus, zoals Hij ons uitkiest in Hem vóór
de nederwerping van de wereld, opdat wij heiligen en smette-
lozenf voor Zijn aangezicht zijn,
in liefde ons tevoren bestemmend tot het zoonschap door
Christus Jezus voor Zichzelf, in overeenstemming met het
welbehagen van Zijn wil, tot lofprijs van de heerlijkheid van
Zijn genade, die ons begenadigt in de Geliefde.
In Hem hebben wij de vrijkoping door Zijn bloed, de verge-
ving van de krenkingen in overeenstemming met de rijkdom
van Zijn genade, die Hij laat overvloeien in ons…’

Paulus, Efeziërs 1:3-8, concordante vertaling.

‘Merkwaardig wat voor dingen er gebeurd zijn in de loop van de kerkgeschiedenis.’

Het ging al heel snel een andere kant op. Paulus werd in een zeer vroeg stadium al
verlaten, zo getuigt zijn waarschijnlijk laatste brief, 2 Timotheüs. Vrij snel werd
het levende gemeenteleven in een systeem gebracht en werd er een soort instituut
van gebouwd. Toen Constantijn de Grote er een staatskerk van maakte, hielden de
vervolgingen op en kwam de kerk onder (controle en beheersing) van de burgelijke
overheid. Ouderen werden tot bisschoppen die gingen regeren over de gemeente
niet alleen in organisatorisch, maar ook in geloofsopzicht.

‘Dat kennen wij nog in de leerstellingen van kerken?’

Jawel, men trachtte alles vast te leggen in geloofsbelijdenissen en als vanzelf ont-
stond daarover strijd. Over wie Jezus was: alleen mens of alleen God? Of allebei?
En daaruit werd langzaam maar zeker het kerkelijke dogma van de 3-eenheid ont-
wikkeld en vastgelegd. Een niet-bijbelse leerstelling. En bovendien absoluut onbe-
grijpelijk. De Schrift is gegeven als openbaring van wie God is, en de gelovige kan
door die onthullingen God leren kennen, in en door Zijn Zoon Jezus Christus.
En zo ging de kerk alles vastleggen en werden de gelovigen gedwongen de leerstel-
lingen te onderschrijven. Anders zou men eruit gezet worden, geëxcommuniceerd
worden. Niet omdat men de Schriften niet geloofde, maar omdat men de leringen
niet onderschreef!

‘En in feite is het weer net andersom: het gaat om geloven wat God zegt in de Schrift,
en niet om dogma’s van de kerk!’

Daarom ging het leven ook uit de kerk en het versteende, zich uitend in allerlei
stenen gebouwen, de een nog mooier en kostbaarder dan de andere. De werkelijke
inhoud van het evangelie van genade is verloren gegaan. Maar de laatste 200 a 250
jaar als gevolg -toch- van de reformatie is die langzaamaan weer ontdekt en is het
licht van het evangelie van de genade van Christus weer gaan schijnen. De kerken
lopen in hoog tempo in Nederland leeg, in Europa zal het wellicht iets langzamer
gaan, maar het proces voltrekt zich. De nacht gaat stap voor stap verder, maar het
wordt bijna licht, want Hij, onze Heer Jezus Christus, gaat komen!

‘Wij zijn bijzonder begenadigd als we zoveel van God hebben leren
kennen in het evangelie dat Paulus bracht.’

In de middeleeuwen was er een monnik, Tetzel geheten, die verkocht
aflaten; daarmee konden de kerkgangers vergeving van zonden kopen,
voor verleden en heden. Dat bracht aardig wat geld in het laatje waarmee
onder andere de Sint Pieter in Rome gebouwd kon worden. Het legde de
monnik geen windeieren: de Sint Pieter kon gebouwd worden, de macht
van Rome bleef gehandhaafd en Tetzel zelf werd doctor in de theologie.

‘Ongelooflijk. Dat is heel wat anders dan het paulinische evangelie.’

Scherper kon de tegenstelling niet zijn. Paulus bracht evangelie waardoor
de mens genade om niet door geloof ontvangt, en dat is veel meer dan al-
leen vergeving van zonden. Daarbij ontvangen de mensen het gratis, er
hoeft niets voor betaald te worden, alleen geloof zonder werken. Het lever-
de Paulus smaad, hoon, geestelijke en letterlijke stenen naar het hoofd op.
Dit in schrille tegenstelling tot de comfortabele doctorstitel en salaris van
de Roomse kerk die Tetzel ontving.

‘En het gebouw kwam er in Paulus’ dagen ook niet!’

Paulus maakte tenten. Ook dat was de tegenstelling. Geen vastheid op en aan
en in de aarde: wij trekken hemelwaarts! Rome had en heeft wereldlijke macht;
de gelovige heeft geen enkele invloed in de wereld, doet niet aan actieve politiek.
Stel je voor dat je nu zoveel euro’s moet betalen aan je geloofsgemeenschap of
kerk om vergeving van zonden te krijgen! Een krachtiger ontkenning van het
evangelie van genade bestaat niet. Tetzel zal ongetwijfeld dankbaar gebruik heb-
ben gemaakt van de dreigende, eeuwige hel om zijn doel te bereiken.

‘We zijn gezegend met iedere geestelijke zegen in Christus te midden van de
hemelingen, dat is nog eens wat anders!’

Paulus schreef aan de Corinthiërs, dat als er een andere Jezus gepredikt werd of
een ander evangelie, dan verdroegen zij dat zeer wel. Dat gebeurde ook tijdens
de middeleeuwen. Lange tijd werd een andersoortig evangelie gepredikt; niet
genade alleen, maar een mix van genade en werken en dus geen genade meer.
God gaf het, dat er door Luther een doorbraak kwam -via de Romeinenbrief-
naar losmaking van de tradities van mensen naar het pure genade-evangelie,
dat in Romeinen afgekondigd wordt! Genade! Geloof! Gods liefde!

‘Gods grootheid blijkt niet alleen in Zijn schepping, maar ook in Zijn
woord van genade, vind ik.’

Ja, absoluut. De genade van het evangelie is, dat het helemaal gratis
voor niets is. Geloof? Ja, maar dat is geen werk. Ook dat is genade. God be-
wees Zijn liefde voor ons, doordat Christus voor ons stierf, toen wij nog zon-
daren waren.  En niet alleen voor ons, maar heel de mensheid blijkt op het
oog te zijn in de 2e helft van Romeinen 5.

‘Heerlijk. Het is zo bijzonder dat wij die liefde van God mogen kennen en
doorgeven. In het dienen van God, en daarmee de ander.’

Nu al wordt er iets van zichtbaar. Kansloze heidenen worden opgetrokken
in het lichaam van Christus in een positie die hoger is dan de hoogste van
de rangorde van de hemelingen. Als dat tot je doordringt, word je stil. In
verwondering. Voor zoiets groots, wat God in genade van ons maakt.
Zullen we daar vandaag onze gedachten bij bepalen?