Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Deze dingen kun je als mens niet bedenken.’

Nee, je zegt soms als gelovigen tegen elkaar,
dat je verwonderd bent over zoveel genade.
Want dat is het, de overstijgende rijkdom van
Gods genade. Dat zou diepe eerbied, liefde en
verbazing in ons wekken.

‘En een gericht zijn op wat boven is.’

Daar zijn we al enkele dagen mee bezig. Ons
te richten op wat boven is, waar Christus is,
zittend aan Gods rechter(hand). En Hij leidt
niet alleen het wereldgebeuren, ook in de
hemelen heeft God al die machten in Zijn hand.

‘Zij zijn zich dat niet bewust?’

Net als op aarde, zo lijkt het. Sommigen zullen
zich iets van Gods leiding bewust zijn. Vele an-
deren totaal niet. Dat geldt ook voor de regeer-
ders op aarde van verleden, heden, toekomst.

Het hart van de koning is de hand van IEUE als
verdelingen van water, Hij leidt waar het Hem
behaagt, heen                         Spreuken 21:1

‘Onze mogelijkheden zijn groots.’

Net zoals Vader bepaalde en bepaalt wat
wereldleiders doen en laten, heeft Hij ook
vastgelegd wat wij doen en zullen doen.
Het gaat niet buiten Hem om. Dat Hij ons
inzet in de toekomst, Hij werkt dan óók het
willen en werken in ons.

‘Het is heel erg logisch, Hij werkt in ons.’

Door de overmaat aan geest zal Christus
Jezus ons kunnen leiden en sturen. Dan zul-
len we mogen meewerken in de hemelse ge-
bieden, om al die hemelse machten tot on-
derschikking aan Hem te brengen. Twee
eonen de tijd, totdat het voltooid is.

‘Veel gelovigen hebben hier geen zicht op.’

Dit is het hemelse aspect van het geheimenis
van Christus. Paulus mocht dat zo onderrich-
ten. Het aardse aspect, dat Christus Jezus de
Koning van de koningen en de Heer van de
heren op aarde is, was eerder door de profe-
ten bekendgemaakt. Die troonsrechten liggen
ook bij Hem!

‘Wat een uitzicht is het.’

Ja dat is verloren geraakt in de loop van
de tijd. Het zicht op de hemelse roeping
voor een tentoonspreiden van Zijn genade
aan de hemelse machten. Efeziërs spreekt
daarvan. Tegelijk delen wij als leden van
Zijn lichaam in Zijn volmacht.

‘Dat bedenk je je vaak niet zo.’

Het is een delen in wat in Kolossenzen 2:10
staat, namelijk dat Christus het hoofd is van
iedere soevereiniteit en volmacht. Ook de
gemeente deelt in dat aspect. Wij mogen
zelfs delen in het compleet maken van Hem.

‘Ja, wat wonderlijk is dat.’

Je kunt nauwelijks uitgedacht raken over
het feit, dat wij Hem compleet maken.
Hij is het hoofd van iedere volmacht, Hem is
het maximale gegeven in het hemelse bereik,
daar waar onze plaats ook nu is.

‘De hemelse roeping is voor ons.’

God geeft die, en werd in Efeziërs bekend
gemaakt. Die boodschap is verloren gegaan.
Al vroeg in de geschiedenis, en Paulus gaf
veel aanwijzingen voor de gemeente. We
hebben een toekomst die boven ligt en we
verwachten de bazuin van God.

‘Wat een verwachting he.’

We zien uit naar dat grote moment. Hij zal
afdalen en ons toch Zich nemen, in grote
snelheid, de lucht in. Daar zullen we Hem
ontmoeten en Hij neemt ons mee naar het
hemelse. Wat een groots moment is dat!

‘We zullen dat binnenkort meemaken?’

Na de 2 dagen, 2000 jaar, wordt het hoog
tijd, dat God weer Zijn volk gaat inzetten.
In de wereldregering onder Messias Jezus.
Ook dat moment is door Vader bepaald,
die heel de geschiedenis  en exact de tijden
in Zijn hand heeft!

‘Bijzonder wat we gisteren hebben gezien.’

De werkelijke boodschap van Efeziërs is verloren
geraakt, lang geleden. Men richtte zich in Paulus’
dagen al op het aardse in plaats van wat boven
is. Dat is waarschijnlijk de achtergrond van de di-
verse aanwijzingen in zijn brieven. Zoals we in
Filippenzen 3:17, 18 lezen.

‘De vijanden van het kruis van Christus.’

Deze zijn aards gezind. Zoals hij één van de
opvallende kenmerken noemt. De uitdrukking
is ook niet: het kruis van Jezus, maar het kruis
van Christus. Dat verwijst naar de Verheerlijkte
aan Gods rechter(hand). Niet van Hem, die op
aarde in vernedering was.

‘Vaak is men gericht op het aardse aspect?’

Daaruit kan een vijandige houding blijken.
Tegenover de gevolgen van het kruis. Dat pre-
dikt het einde van het oude. De oude mens,
de oude schepping. Het is voorbij. De nieuwe
mens in de nieuwe schepping richt zich op
wat boven is, waar Christus is.