‘Paulus is wel een hele bijzondere apostel. Als je bedenkt hoe hij was
en wat hij werd.’
Hij was wettisch en fanatiek tot en met. Daarvan werd door de leiders van
het Sanhedrin handig gebruik gemaakt door hem in te zetten als vervolger
van de gelovigen die maar hardnekkig bleven geloven in de in hun ogen zo
verachtelijke Nazarener. En Die dreigde een groot concurrent te worden.
Maar Hij was weg, hoewel er allerlei vreemde verhalen de ronde deden dat
Hij wél uit de doden was opgewekt zoals Hij zelf vreemd genoeg beweerd had.
‘Ze hadden voor de zekerheid wat verhalen de wereld ingestuurd opdat de
mensen maar vooral niet zouden denken dat Hij echt was opgestaan.’
Dat was om hun eigen positie te kunnen vasthouden. Saulus was degene die
voor hen prima van pas kwam in dat streven. Die rare sekte die nog wel echt
dacht dat de vreemde Nazarener uit de doden opgewekt was, moest zo snel
mogelijk de kop in gedrukt worden. Zulke eigen initiatieven waren bedrei-
gend en Saulus hielp om deze groepen te verwoesten. Hij had de zegen van
de Joodse religieuze leiders. Â Hij kreeg alle support toen hij zelfs naar Damas-
cus wilde afreizen.
‘Het bleek een streep door de rekening toen de Heer hem greep.’
Ja, want buiten de landsgrenzen van Israël gold de Mozaïsche Thora niet en
kon de Heer hem in overstromende genade redden van deze weg van ellende
en verwoestingen. Want Saulus greep de gelovigen en sleurde ze uit hun hui-
zen en dat had een geweldig schrikeffect. Het was heel erg. Hij schrijft er soms
over, zoals in Timotheüs, de eerste brief:
mij, die vroeger een lasteraar was, een vervolger en een verdrukker. Maar
mij is barmhartigheid bewezen, omdat ik het in onwetendheid gedaan heb,
in ongeloof 1 Timotheüs 1:13
Zijn fanatisme en ijver en druk doende bezig zijn met het strikte houden van de
Thora en de judaïstische inzettingen, hij deed het: in ongeloof.  Een hartstochte-
lijk doen, maar: in ongeloof en daarom bouwde het geen flintertje ware gerech-
tigheid voor God op.
‘Streep door alle plannen: die van het Sanhedrin en die van hem zelf.’
Zo zien we dat de aloude wijsheid van Spreuken weer van toepassing bleek:
Het hart van een mens overdenkt zijn weg,
maar Jahweh bestuurt zijn voetstappen Spreuken 16:9
God had exact de levensweg van Saulus, die na zijn afzondering in Antiochië in
Pisidië Paulus genoemd werd, uitgestippeld en op die dag bestuurde God het zo,
dat Saulus op weg was naar Damascus. En de Heer ontmoette hem, niet om hem
te veroordelen en te straffen, maar om hem te overweldigen met overstromende
genade:
De genade van onze Heer is echter zeer overvloedig, met geloof en liefde
die in Christus Jezus is.
Hier zien we het patroon van het evangelie van de onbesnedenen:
geen voorwaarde(n), niet eens eigen geloof, Hij greep hem en hij was vanaf
dat moment geen slaaf meer van het Sanhedrin, maar van zijn Heer:
Christus Jezus!