Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Zeg, dat van de verzoening is zeker uniek. Alleen bij Paulus te lezen.
Je hoort er maar weinig over binnen de christenheid.’

De verzoening wordt door Paulus het geheimenis van het evangelie
genoemd (Romeinen 16:25; Efeziërs 2:19). Het blijkt voor zeer velen
nog steeds een geheim te zijn, Het wordt niet gepredikt.
Het sleutelwoord van dit evangelie is: vrede. Dat komt zo duidelijk
naar voren in Romeinen 5:1-11. Dat is een bijzonder gedeelte uit deze
machtige brief. In vers 8-11 lezen we:

8 God echter bewijst zijn liefde jegens ons, doordat Christus, toen wij
nog zondaren waren, voor ons stierf.
9 Veel meer zullen wij dan, thans in zijn bloed gerechtvaardigd,
door Hem gered worden van de toorn.
10 Want als wij, toen wij vijanden waren, met God verzoend zijn door de
dood van zijn Zoon, zullen wij veel meer, nu wij verzoend zijn, gered
worden in Zijn leven;
11 en dát niet alleen, maar wij roemen zelfs in God door onze Heer Jezus
Christus, door wie wij nu de verzoening ontvangen hebben.

We lezen in vers 9, dat wij in het bloed van Christus gerechtvaardigd zijn,
en daarmee gered van de toorn! Dat garandeert dat wij niet de toorn van
God zullen ondergaan; nu niet, straks niet en voor de grote witte troon niet.

‘Wel een duidelijke tekst zo. Heel fijn om te weten en God voor te bedanken.’

De term ‘de grote verdrukking’ wordt op Israël betrokken, maar we kunnen
aan de hand van Openbaring stellen dat ook de natiën door een periode van
enorme druk moeten gaan. Israël zal in de laatste jaarweek van Daniël 9 door
de natiën enorm verdrukt worden; antisemitisme zoals niet eerder vertoond
is. Het derde rijk van de nazi’s zal erbij verbleken en was misschien wel een
blauwdruk voor de eindtijd, om wereldwijd door de wetteloze opgezet te
worden.

‘Wat een genade dat wij daarvoor gespaard worden!’

Zeker, wat eraan zit te komen is niet mis. Maar laten we ons verheugen dat wij
nog steeds in deze -geestelijk gezien-  welaangename tijd leven, hoewel Paulus
óók zegt, dat wij in de boze aioon (Galaten 1:4) leven! Maar boven dat alles uit
mogen we God kennen als een liefdevolle Vader, die ons geeft wat nodig is!

‘Er wordt veel gediscussieerd over de vraag of het lichaam van Christus
door de grote verdrukking gaat – of niet. Waar vind je antwoord?’

Meestal kennen die gelovigen de boodschap die voor vandaag geldt, niet
of heeft men die verlaten. Anders kan ik het niet zien. We leven vandaag
nog steeds in een welaangename tijd, een dag van redding, schrijft onze
leraar Paulus. En dat in 2 Corinthiërs 6:1-3. Dan heeft hij net over de ver-
zoening geschreven in 2 Corinthiërs 5:14-21:

14 Want de liefde van Christus dringt ons,
15 daar wij tot het inzicht gekomen zijn, dat één voor allen gestorven is.
Dus zijn zij allen gestorven. En voor allen is Hij gestorven, opdat zij, die
leven, niet meer voor zichzelf zouden leven, maar voor Hem, die voor
hen gestorven is en opgewekt.

De mate en duur van de straf van deze gedegenereerde
en antichristelijke mensen zou niet anders moeten zijn
dan wat toegestaan wordt door die engelen die zich
steeds voor hun redding hebben ingespannen, en door
dat Lam die hen bevrijd heeft door zijn uiterst kostbaar
bloed.

Sir Isaac Newton (1642-1727), in zijn parafrase op
Openbaring 14:10,11.
Volgens Whiston, universalist en tijdgenoot van Newton,
waren de visies van hem en Newton hetzelfde.

‘Toch blijft het raar, vind ik, dat de mensen die de geweldige boodschap
van genade, om niet, geen eigen werken, niet echt kunnen accepteren.’

Men is vaak bang, als het paulinische evangelie doordringt, dat mensen
geestelijk lui worden, op een stoel achterover gaan leunen, en dat soort
dingen. Men vindt de genade dan gevaarlijk.
Het punt is, dat je er echt niets aan toe kunt voegen, dat werk van Christus.
Hij geeft ons de genade, de kracht om dat te doen wat Hij ons te doen geeft.

‘Maar je merkt, dat men soms vindt dat een gelovige eerst maar eens moet
bewijzen in de praktijk dat hij/zij echt een gelovige is.’

Als iemand door God uitgekozen is, en bij God alleen ligt het initiatief, dan
zal dat blijken door het geloof, de liefde tot het woord en het evangelie.
Accepteren van genade alleen is voor velen een moeilijk iets.

‘Denk je dan niet dat de christenheid vandaag de dag een lauw gebeuren is?’

Men verlaat het woord van God. Allerlei activiteiten nemen meer en meer
de plaats in van het luisteren naar Gods woord. Veel activiteit, weinig woord.
Het zou er anders uit kunnen zien: veel woordverkondiging, die in de mens
werkt, zodat de mens van God eruit gaat leven.

Zo veranderen mensenlevens; allerlei technieken en opgelegde activiteiten
leveren uiteindelijk geen vrucht. Het gaat om de vrucht van de geest in ons
leven, dát is de uitwerking van de genade die Paulus predikt!

‘Ja, dat is maar mooi makkelijk, die genade, je hoeft er niets voor
te doen, hoor je weleens zeggen. Hebben die mensen gelijk?’

Het lijkt zo gemakkelijk, die genade van God, maar in de praktijk
o zo moeilijk. Waarom zouden mensen er zo over praten? Omdat
ze er tóch, diep in hun hart er zelf iets bij willen doen. Of zelf iets
van betekenis voor God willen zijn. Dat soort dingen.

‘Komt dat, omdat de mens eigenlijk graag religieus wil zijn?’

Het zit zó diep in de mens geworteld, soms zonder dat hij het zelf
beseft, dat hij zelf iets wil doen om beter voor God te komen. Als
mensen heel graag iets willen doen voor de ogen van andere men-
sen, dan zit volgens mij daar het idee achter dat ze dat ook voor de
ogen van God willen doen, van, zo – kijk mij eens!

‘En dat is onmogelijk bij het evangelie van de genade?’

Absoluut! Daarin komt naar voren, dat Gód en Christus  a l l e s  al
gedaan hebben, en wij zeggen dankbaar: dank U wel!
Kijk, dát is het evangelie. Verzoening gaat van God uit, Hij verzoent
de mens met Zichzelf, in Christus! Het is vrede!

‘Ja, het blijft geweldig, die boodschap die Paulus brengt.’

Het is en blijft de overstromende genade, waarin we dag in, dag uit
mogen leven. Laten we dat steeds beseffen; vrij in Hem!