Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Het is heel fijn te beseffen, dat alles in de Zoon van Zijn liefde
is geschapen.’

Heel mooi ja. Het houdt ook in, dat ook wij in die Zoon werden
gezien en geschapen waren. Daardoor zijn wij altijd – van voor de
eonen – verbonden met God in de Zoon van Zijn liefde. Dus door
Gods liefde verbonden met Hem. Dat staat helemaal los van wat
wij deden of doen.

‘Wat is dat toch wel weer geweldig he, je vergeet deze bijzondere
dingen zo snel.’

Het moet ook – als Vader het je geeft – ook tot je doordringen. Je gaat
er soms iets van beseffen en dan wordt je hart vervuld met blijdschap,
met vreugde. Je kunt daarom zo verlangen naar die vereniging met
Hem op de dag, dat de bazuin van God klinkt! En vooral Hij kijkt uit
naar die dag!

‘Je krijgt er echt veel verlangen naar, als je er zo mee bezig bent, Hij
gaat het allemaal waarmaken.’

God bewerkt echt alles in overeenstemming met de raad van Zijn wil.
Je kunt daar niet omheen. Niet iedereen wil dat graag benadrukt zien,
omdat men dan van mening is, dat het de mensen passief maakt, en
verlammend werkt. Maar als bijvoorbeeld Israël weer gaat bidden en
roepen om en naar hun Messias Jezus, dan is God het, die door Zijn geest
dat  in hun harten bewerkt.

‘Dat is wat de profeet Ezechiël toch zegt? Zij zullen het afsmeken.’

Jawel, sommigen zullen dit aangrijpen om te zeggen dat je veel moet
bidden en dan zal God het wel gaan doen in je leven. Het punt is, dat
als je hoort dat God zó is, zoals Paulus in Kolossenzen schreef, je uit
diepe verwondering de Heer gaat danken! Dat werkt het in je hart uit
en dan ga je vanzelf Hem dienen in je leven. Niet omdat iemand je onder
druk zet om dat te doen, maar gewoon door de inwerking van Zijn
evangelie van liefde!

‘God is de Spreker in de Bijbel. Hij zegt veel over Zijn Zoon, toch?’

Ja, Zijn Zoon is ook het Woord dat vlees geworden is. Vandaar, dat
als het in Zijn woord ergens over gaat, altijd op een of andere ma-
nier Zijn  Zoon naar voren komt. Zeer zeker in de talloze typen en
beelden van de geschiedenissen en profetieën van de Tenach (OT).

‘Machtig onderwerp, wanneer gaan we daarover verder praten?’

Je zou al in Genesis 1 kunnen starten. Daar staan de geweldige begin-
woorden van de Schrift:

In begin schiep God de hemelen en de aarde.

Wonderlijk, 28 letters (4×7), die God in die volgorde zette. Paulus zegt
dan veel later:

Hij is het beeld van de onzichtbare God, de eerstgeborene van heel de
schepping. Want in Hem is het al geschapen, wat in de hemelen en wat
op de aarde is,  het zichtbare en het onzichtbare, hetzij tronen, hetzij
heerschappijen, hetzij soevereiniteiten of gevolmachtigden;  het al is
door Hem en tot Hem geschapen. Kolossenzen 1:15-17 CV

Hier lezen wij, dat in en door en tot (naarbinnen in) de Zoon van Gods
liefde álles geschapen is! Dat is toch wel een fantastisch gedeelte. God
laat door Paulus zien, dat het zo zit. Maar we zouden niet missen, wat
hij eerst zegt van de Zoon:

Hij is het beeld van de onzichtbare God

Hij is niet alleen het Woord, maar ook het beeld van de onzichtbare God!
Als God zich uitdrukt in beeld en geluid, is dat in en door Christus Jezus,
de Zoon van Zijn liefde.

‘Machtig, je raakt in verwondering, als je dit gelooft en goed tot je door laat
dringen. Wat is het dán wonderlijk dat Hij mens werd!’

Daar gaan we later nog over praten met elkaar. Laten we dit deze dag eens
overwegen in ons hart. Tegen Gods volk werd gezegd, dat zij zich geen ge-
sneden beeld mochten maken van God. Dat was omdat God zelf allang in
een beeld van zichzelf had voorzien: de Zoon van Zijn liefde.

‘Mooi getuigenis gisteren van die oude, wijze broeder.’

Het is fijn zoiets te horen. God en Zijn woord centraal in je leven.
Geen theologische leerstellingen belangrijk. Alleen dat Woord zelf.
Dat bleek ook zo in het leven van de Heer Jezus zelf. Hij bad Zijn Vader:

‘Heilig hen in Uw waarheid;  Uw woord is de waarheid.‘ (Johannes 17:17)

Hij sprak alleen wat Hij van de Vader hoorde. De theologische leerstelling-
en van de farizeeën en sadduceeën noemde Hij bij gelegenheid ‘zuurdesem’
en dat is bepaald geen positieve opmerking.

‘Ja, Hij nam geen blad voor de mond als het om die groepen theologen ging.’

Tegenwoordig kun je dat eigenlijk niet maken, ‘omwille van de liefde‘. Men
wil ‘elkaar niet verketteren‘ en men wil ‘eenheid‘, ‘samen op weg‘ en ‘met
elkaar in gesprek zijn‘ en meer van dat soort uitspraken.
Maar als het ten koste van de waarheid van Gods woord gaat en je daarom
eigenlijk geen duidelijke bijbelse uitspraken meer mag doen kun je je af
gaan vragen om welk soort liefde en eenheid het dan eigenlijk gaat.

‘Als dat de waarheid kennelijk onderdrukt, dan vraag ik me af of het niet
eerder ongerechtigheid is.’

En dat is wat Paulus (voor velen een lastpost) ook in Romeinen 1 zegt.

‘Want verontwaardiging van God wordt geopenbaard van de hemel
over alle oneerbiedigheid en ongerechtigheid van de mensen, die de
waarheid in ongerechtigheid (er) onder houden‘

Deze wat aangepaste vertaling van Romeinen 1:18 zegt genoeg.
Als je om ‘de liefde’ geen ‘gevoelige’ dingen meer kan zeggen, ben je ge-
woon bezig met ongerechtigheid. In bovenstaand vers wordt niet toe-
vallig twee keer over ongerechtigheid gesproken. En als het gaat om ‘de
waarheid’, is het nog altijd God zelf, en die is dé Spreker bij uitstek!

André Piet berichtte op www.goedbericht.nl 19 mei over de taalverloedering die
evangelischen (leiders) bezigen als het gaat om hen, die God geloven. Op de site
van bijbels denken (www.bijbelsdenken.nl) staat een getuigenis van een (oude)
broeder:

“Tegenover de leer van de RK Kerk houd ik de algenoegzaamheid (unicitas) van
de Schrift staande. Daarom wil ik niets buiten de Schrift als gezagvol aanvaar-
den. Een voorbeeld: Veel kerkleiders eisen dat je de Schrift het predikaat
‘onfeilbaar’ toekent. Ik weiger dat te doen. Niet omdat ik de Schrift als feilbaar
beschouw, maar gewoon omdat de Schrift dat niet van zichzelf zegt. In de Bijbel
vraagt God dat wij ons onvoorwaardelijk aan Hem toevertrouwen en ons blind
overgeven aan alles wat Hij daarin zegt. Dat doe ik dan ook en dat is mij genoeg.
Ben ik fout, omdat ik mij enkel wil houden aan wat de Schrift zegt? Volgens
theologen wel. En ze hebben ook al een scheldwoord uitgevonden waarmee ze
hen die het Sola Scriptura (“Alléén de Schrift”, red.) onverbiddelijk en onvoor-
waardelijk willen handhaven, menen te kunnen uitschakelen. Ze noemen hen
die belijden dat ze echt aan de Schrift genoeg hebben, biblicisten. Zij menen dat
ze ons daarmee kunnen beschimpen als kinderlijke napraters van enkel wat de
Bijbel leert.
Wij beschouwen dat als een eretitel. Laat ze gerust op ons neerzien omdat wij
helemaal genoeg hebben aan het Woord van God en omdat wij geen behoefte
hebben aan geleerde theologische poespas. Tegenover de heerlijke en lieflijke
Woorden van God vallen alle woorden van mensen in het niet”.

‘Laatst haalde jij die uitspraak van Johan Companjen van Open Doors
aan. Dat is nogal wat, wat hij zegt.’

Veel christenen leven religieus. Ze groeien op binnen een verband van
een (kerkelijke/evangelische) gemeente en zeggen ‘ja’ tegen de belijde-
nis van de kerk of hun gemeente door middel van het belijdenis doen
of het zich laten dopen of besprenkelen. Maar echt geloof? Leven op en
uit het Woord?

‘Hij vergeleek het met gelovigen die vervolgd worden om hun geloof.
Die leven op het Woord.’

De belangstelling voor het woord van God holt naar mijn mening achter-
uit in Nederland. En als men al wel gezamenlijk leest in dat woord, vecht
men elkaar de tent uit omdat men bijvoorbeeld Genesis 1 anders interpre-
teert, je kan die tenslotte wel op 20 manieren lezen, of zo.  Dat zei een hoog-
geleerde evangelische voorman nog niet zo heel lang geleden.

‘De slang slaagt erin, door deze dingen de gelovigen uit elkaar te spelen.’

Een mens kan niet alleen bij brood leven. Te vrezen valt, dat veel christe-
nen/gelovigen wel bij brood en spelen leven, maar dat zij buiten een
dienst op zondag het door de week erg druk hebben met van alles en nog
wat. Alles erg nodig natuurlijk, maar ja, de bijbel blijft dicht. Potdicht.

‘Is dat niet wat erg somber gesteld, allemaal?’

Het is droevig gesteld met de kennis met het hart van Gods woord. Vaak is
de betreffende belijdenis belangrijker dan het woord van God zelf.
De profeet Hosea zei zelf, dat het volk ten onder gaat door gebrek aan kennis.
En dat geldt vandaag net zo hard voor de christenen/gelovigen. Dan missen
ze zoveel. Die rijkdom, leven, genade in het hart te hebben. Dat kan, maar
niet buiten het Woord om!