‘Dat was een mooie afsluiter gisteren. Zaterdag stond het bij het stukje
‘Opmerkelijk’.’
Toch bijzonder, hoe Abram God leerde kennen als de Algenoegzame. Dat is
misschien een wat moeilijk woord, maar de strekking is denk ik door die
stukjes wel helder geworden. Niet Abrams inspanningen gaven heil en een
zoon, maar die van God! El-Sjaddai is degene die álles bewerkt. Het vlees is
niet bij machte iets te doen voor God.
‘Dat is een bijzonder onderwijs uit Zijn woord.’
Velen wÃllen daar niet aan, zij zijn net als de oudere broer van de verloren zoon,
religieus. Zij doen alles wat goed is, zijn niet de bloemetjes buiten gaan zetten,
hebben er niet op los geleefd. Altijd maar weer netjes en doen wat vader wil, ook
al ging dat heel vaak met innerlijke tegenzin. Later beroemen zij zich daarop en
achten zich beter dan de jongere broer, de verloren zoon. Eigenlijk was de oudere
nog meer verloren dan de jongere.
‘Die vader he, die blijft mij geweldig boeien, zo vol liefde.’
Een werkelijk prachtig beeld van God zelf als Vader. Hij staat op de uitkijk in Zijn
plan van eonen, totdat al die verloren zonen, al die mensen, maar ook al die heme-
lingen, weer thuis komen. En is er dan een dichte deur, is er ‘geen toegang’?
Nee! Niets van dat alles! Vader staat op de uitkijk en omarmt de verloren zoon, die
weer teruggevonden en teruggekeerd was. Eindelijk thuis! En nu kon de Vader ook
weer naar binnen. Ook Hij kwam thuis.
‘Net zoals André Piet op zijn site heeft staan: In the end everything will be okay.
If it’s not okay, then it’s not the end.’
Ja mooi. God wordt alles in allen. Dat geloven wij en kunnen wij ook volledig geloven.
Niemand valt bij God buiten de boot. Alles zal uiteindelijk door Zijn liefde terecht ge-
bracht worden. Ieder die dat ontkent of tegenspreekt, heeft het nog niet mogen zien.
Op Gods tijd zal dat alsnog komen. Alle knie zal zich voor Hem buigen en alle tong zal
van harte belijden, dat Heer is Jezus, tot verheerlijking van God, de Vader!
