Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Op 25 maart 2012 werd gekeken
naar wat de Heer met Zijn discipelen
zong: het Hallél. Psalm 113-118.
Bijzondere woorden van de Psalmen!
Hier kunt u luisteren en hier de presentatie.

‘Het is bijzonder, dat Hij als het Lam van God de wil van de Vader deed.’

In Gethsemane was Zijn wil even anders dan die van de Vader. Daarom ging
Hij in diep en ernstig gebed en sprak met Vader. Daarvoor was het Petrus, die
niet geloofde, dat de Heer echt allen bedoelde, toen Hij zei dat allen aan Hem
aanstoot zouden nemen in diezelfde nacht.
Petrus zei:
‘Al zouden zij ook allen aanstoot aan U nemen, ik zal nooit aanstoot aan U
nemen.’
De Heer antwoordde, dat Petrus Hem drie keer zou verloochenen voordat de
haan twee keer zou kraaien. En zo gebeurde het. Het ik van Petrus kwam zo
sterk naar voren, dat het woord werkelijkheid werd, dat geschreven staat:
God zal allen, die in trots wandelen, verootmoedigen.

‘Het is wel een bijzonder moment voor Petrus geweest.’

Hij werd verootmoedigd. Toen de haan kraaide, werd hij zich bewust van de
waarheid van de woorden van de Heer en huilde, buiten. Zo ging Vader Zijn
weg met hem. Later komt het gesprek van de Heer met hem en vraagt hem
drie keer of hij van de Heer hield. Dat wordt door de apostel van de besnijde-
nis bevestigd en Petrus kon de bediening ingaan, die de Heer hem had gege-
ven als sleuteldrager van het koninkrijk van de hemelen.

‘Zo zien we de liefde van de Heer en dat Hij het hart van Petrus kende.’

Het is ook genade en ontferming van de Heer, dat Hij Petrus in de dienst hield,
ondanks zijn verloochening van zijn Heer. Er was wel een inkeer van Petrus,
hij besefte wat hij gedaan had en dat brak zijn hart. De Heer ontfermt zich over
Hem en ook Petrus deelde niet lang daarna in de enorme vreugde over de op-
standing van Christus. De apostelen waren daarna geweldige getuigen van deze
machtige ochtend, waarin de Heer opgewekt werd door de heerlijkheid van de
Vader!

‘Ongelooflijk diep was het lijden waar Hij doorheen moest. Hij was
zonder zonde en dan toch de dood van het kruis.’

Het kon niet anders. Het was de aangewezen weg. Hij werd overgeleverd,
voor 30 zilverstukken, in de handen van zondaren. Iedereen was er bij
betrokken: de Joden (vooral het Sanhedrin), de heidenen (Pilatus, Hero-
des), zij spanden samen tegen de Heer en Zijn gezalfde. Men koos ervoor
Hem aan het hout te slaan, waarvan de Thora zei dat daar een vloek op
rustte (Deuteronomium 21:23; Galaten 3:13). Hij heeft die vloek van de
Thora gedragen! Voor ons, de Joden, zegt Paulus.

‘Opmerkelijk, dat men Hem niet erkende, ondanks al het goede wat Hij
deed voor de mensen.’

Er waren allerlei machten en krachten in het spel. Eer van mensen (Fari-
zeeën) en positie (Sanhedrin) bleken belangrijker dan Hij. Hij diende oot-
moedig en nederig van hart. Kom daar maar eens om! Hij ging als een lam,
dat stom is voor zijn scheerders naar de plaats, waar Hij gekruisigd moest
worden. En door dat alles heen bleef Hij Zijn discipelen liefhebben, ook een
Petrus, die Hem drie keer verloochende.

‘Uniek hoor, dat er zoveel documentatie in de Bijbel is van alle bijzondere
omstandigheden. Zoveel bewijs.’

‘Ja mooi, soms dringt dat onvoldoende tot je door, maar Hij doet dat, het is
compleet Zijn werk!’

En als de tegenwerker komt om je aan te klagen over je zonden, dan kun je
verwijzen naar onder andere Johannes 1:29, een glorieuze overwinning door
Hem behaald. Het woord is het zwaard van de geest wat wij leren hanteren.
Hoezo, zonde? Het is door Hem gedragen! Zo bekeken is het lied waar wat wij
zingen: ‘O, heerlijk Golgotha…’  Want daar heeft Hij de zonde van de wereld
weggenomen aan het kruis. Petrus schrijft, dat Hij onze zonden heeft wegge-
dragen (1 Petrus 2:24) op het hout.

‘Maar dat betreft dus alles: alle zonde(n) van verleden, heden en toekomst!’

En de gerechtigheid van God is de vaste basis en grondslag voor het kruis
en het wegnemen van de zonde(n). Als we ech
t zouden beseffen wat dat bete-
kent, dan zouden we ineens veel blijer in het leven staan. Er is geen wolk
meer te bekennen; de lucht is strakblauw: genade zit op de troon! Wij leven
onder, door, van, in en voor Gods genade!

‘Het was rond de Heer Jezus opmerkelijk hoe men reageerde.  Judas
was iemand die jarenlang met Hem mee was gegaan.’

Men veroordeelt Judas te makkelijk. Vanaf het begin wist de Heer, dat
Judas Hem zou verraden. Hij wist dat het voorzegd was en dat het zo
moest gaan gebeuren. De twaalf hadden allemaal hun eigen eigenaar-
digheden die door Hem gedragen werden in liefde. Bovendien heeft Hij
hen liefgehad tot het einde (Johannes 13:1). Hij waste hen de voeten,
ook die van Judas. Ongelooflijk hoe Hij diende.

‘En dat terwijl zij tot op het einde aan het twisten waren wie er in het
komende koninkrijk aan Zijn rechter- en linkerhand zou zitten.’

Hij had toen al enkele keren Zijn lijden en sterven en opwekking
aangekondigd. Zij waren daar kennelijk doof voor, het drong niet tot
hen door. Zij waren zó menselijk bezig. We zijn zelf ook vaak meer
bezig met onze eigen zaakjes en vergeten al snel Zijn eer.

‘Hij kwam om te dienen en Zijn ziel te geven als losprijs voor velen.’

Dat zegt Marcus (10:45). Paulus maakt de complete waarheid bekend
door nadrukkelijk te verklaren, dat Hij zichzelf gaf als overeenkom-
stig losgeld voor allen. Daarbij  stelt hij eerst vast, dat er één God is, en
één middelaar tussen God en mensen, de mens Christus Jezus.
Machtige woorden uit een machtig gedeelte, dat uitdrukkelijk spreekt
van  redding voor allen, niet: allen, die nu geloven, maar echt allen.

‘Heerlijk, dat we bij alle overwegingen over Zijn lijden en sterven en
opstanding weten, dat het voor allen is!’

Dan is het ook echt Pasen, dan heb je ook evangelie. Een goed bericht
in deze tijd van veel slechte berichtgeving. Maar Hij gaat komen straks
als de grote Jozua, de ware Jozef, de profeet als Mozes en de werkelijke
genezer en heler. Hij zal de kudde Israël bij elkaar brengen en het huis
van Juda en dat van Israël samenvoegen, zodat het zal worden één
kudde, één Herder!
Uiteindelijk zal heel de mensheid gered blijken te zijn, en dat zegt Paulus
in zijn brieven, later door tradities van mensen ontkend. Niettemin blijft
het geweldige staan: God is Redder van alle mensen!

‘Best wonderlijk, hoe dat hele proces tegen de Heer Jezus is verlopen en
wat er allemaal omheen gebeurde.’

Wat in de Schrift staat, moet er staan en heeft allemaal betekenis. Ook de
voor ons nutteloos lijkende details; daar zouden wij op letten. Toen de
Heer gevangen genomen werd, was dat een uiting van een al veel langer
bestaand plan, dat in Johannes 11 vermeld wordt. En de hogepriester van
dat jaar, Kajafas, profeteerde zelfs (zonder het zelf te beseffen) over Hem:

‘en u overweegt niet dat het nuttig voor ons is dat één mens sterft voor
het volk, en niet heel het volk verloren gaat’.

Dit zei hij echter niet uit zichzelf, maar als hogepriester van dat jaar
profeteerde hij dat Jezus sterven zou voor het volk,
en niet alleen voor het volk, maar ook om de kinderen van God,
overal verspreid, bijeen te brengen.
Vanaf die dag dan waren zij vastbesloten om Hem te doden.

De hogepriester van dat jaar was Kajafas. Hij profeteerde tegen wil en
dank van de dood van de Heer Jezus. Hij zou sterven voor het volk en
om de kinderen van God -overal verspreid- bijeen te brengen. Dat laat-
ste is het commentaar van Johannes, wat hij – door God geïnspireerd –
toevoegde. Degenen die Hem zouden ontvangen en aannemen, hun
gaf Hij volmacht kinderen van God te worden. Dat gebeurde.

‘Zo moet je ook terugdenken aan Bileam, die zegende terwijl hij het volk
wilde vervloeken.’

Zo zien we ook gebeuren wat we al hebben gelezen in Spreuken 16:1 :

een mens heeft overleggingen in het hart,
maar het antwoord van de tong komt van Jahweh

En Kajafas profeteerde -niet uit zichzelf- dat Jezus zou sterven voor het
volk. Dat zou later gebeuren, en hier zien we één kant van de later door
Paulus onthulde grotere waarheid, dat Hij stierf voor alle mensen en dat
zelfs alle mensen gerechtvaardigd worden tot leven (Romeinen 5:12-21)!