Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Gezegend Pasen!’

In de tuin van Jozef gebeurt iets bijzonders, heel vroeg in de
ochtend: de Heer Jezus Christus wordt door de Vader uit de
dood gewekt. God wekte Hem op uit de doden. Daar had Hij
het met Zijn discipelen over gehad. Die begrepen dat toen
niet, temeer omdat het nooit zo duidelijk in Tenach (OT) was
vastgelegd in expliciete uitspraken. Het hoort –strikt geno-
men- bij de verborgenheid.

‘Het is een geweldig feit!’

Nou en of. Paulus getuigde ervan op de Areopagus, het leven
dat Hij ontving op de glorieuze ochtend van de opstanding.
Toen haakten luisteraars af. Hij ontving onsterfelijkheid, Hij
is tot nu toe de Enige, die dat heeft. Hij werd levendgemaakt
doordat Vader Hem een overmaat aan geest toedeelde.
Geen verderf had echt vat op Hem kunnen krijgen, voordat
Zijn lichaam zou kunnen vergaan, wekte Vader Hem op.

‘Machtig, een heerlijke dag was dat.’

God gaf aan Paulus alle duidelijkheid over de opstanding.
Omdat de laatste Adam uit de dood werd opgewekt, is de
garantie afgegeven, dat allen levendgemaakt zullen worden.

In rangorden, maar wel uiteindelijk allen:

Want evenals in Adam allen sterven, zo zullen ook
in Christus levendgemaakt worden           1 Korintiërs 15:22

Door de overmaat aan geest, waardoor allen levendgemaakt
zullen zijn, zal alleen een levensproces in gang gezet worden
en oneindig doorgaan. Daardoor zal de zonde definitief uit
Gods schepping verdwenen zijn. Sterven is zo onmogelijk ge-
worden. Dan is het uitsluitend Leven voor allen!

‘Bijzonder, wat we afgelopen week hebben gezien.’

De laatste woorden van onze Heer aan het kruis waren:

Vader, in Uw handen beveel ik Mijn geest, en toen Hij dat
gezegd had, gaf Hij de geest                                Lucas 23:46

Dit beschrijft het sterven van de Heer. Het is het uitblazen
van de laatste adem. De geest keert bij het sterven terug
tot God, die hem gegeven had, zo zegt Prediker 12:7.
In de Schrift wordt leven verbonden met geest. Waar geen
geest is, ontbreekt ook leven.

‘Staat twee keer geest in Lucas 23:46?’

Nee, in het slotdeel staat het Griekse ekpneo, dat uitblazen
betekent. Het komt ook in Marcus 15:37,39 voor. Daardoor
laat de tekst zien, dat Hij heel bewust de laatste adem uit-
blies en zo Zijn geest aan Vader teruggaf. De dood is volgens
de Schrift een terugkeer: de ziel naar onwaarneembaar (ge-
woonlijk met ‘hel’ of ‘dodenrijk’ vertaald), de geest naar God
en het lichaam tot stof (bovenste laag van de aardbodem).

‘Ja, duidelijk. Een terugkeer. Dat hebben we vaker gezien.’

Nu Hij bewust zelf Zijn leven aflegde door Zijn geest aan de
Vader terug te geven, kon Hij ook in het graf gelegd worden.
Dat was een nieuw graf, passend bij hoe Hij eruit zou komen,
als Eersteling van de nieuwe schepping. Het nieuwe leven zou
zich opnieuw bij Jozef aandienen: zowel in Zijn geboorte als
in Zijn opstanding, was het Jozef (toevoeger), die net als voor-
heen leven toevoegt waar alles zonder uitzicht lijkt!

‘Tsjonge. Je hebt deze dingen regelmatig gelezen, en toch zijn je de verschillen 
nooit opgevallen.’

Wat we zien, is dat kennelijk iemand van de Joodse omstanders een lans nam
van een van de soldaten en Hem stak. Maar dat leidde niet tot Zijn dood, want

Hij kon nog zeggen:   Het is volbracht                                         Johannes 19:30
en zelfs luid roepen: Vader in Uw handen beveel Ik Mijn geest     Lucas 23:46

Dat wijst er niet op, dat Hij snel stierf doordat ineens Zijn bloed snel uit Hem 
vloeide. Nee, zoals eerder aangehaald door jou, blijkt uit Johannes 10, dat Hij 
zelf Zijn ziel neer zou leggen. Want daar staat:

Daarom heeft de Vader Mij lief, dat Ik Mijn ziel neerleg opdat Ik die weer zou
krijgen; niemand neemt die van Mij, maar Ik leg die van Mijzelf af      (10:17,18)

Wanneer iemand anders door de speerstoot Zijn leven kon doen eindigen, zou
het niet waar zijn wat de Heer zegt. Hij zegt: niemand neemt die van Mij…..

‘Dat is wat. Nooit zo gezien, eerder. Afgelopen dagen zijn mij dingen duidelijk
geworden.’

Hij gaf Zelf Zijn geest aan Vader (Lucas 23:46), niemand was in staat geweest 
Hem te doden. Het was pas in het uur dat door Vader bepaald was, dat Hij de
laatste adem uitblies. Niet geforceerd door een lansstoot, hoewel dat onge-
twijfeld Zijn lijden verergerde. Het gebeuren, dat door Johannes beschreven 
wordt, vond pas later plaats, nadat Hij gestorven was. Dat gebeurde pas tegen 
het einde van de middag, rond ongeveer 5 uur waarschijnlijk. Zij kwamen in-
specteren of de gekruisigden al gestorven waren en van de eerste twee braken
zij de benen. Maar toen zij bij de Heer kwamen, zagen zij dat Hij al gestorven was.

‘Ja, en pas toen kreeg Hij de lansstoot door een van de soldaten.’

Exact. Dan staat er niet, dat de soldaat een lans nam, nee, hij had die al bij zich
en kon zo toesteken. En toen hij dat deed kwam er onmiddellijk (anders dan in 
Mattheüs 27) bloed en water uit. Dit om te tonen, dat Hij nog niet alle bloed 
verloren had én om te tonen, dat nu wel het (laatste – en grootste deel van het)
bloed uit Zijn lichaam verdween, zodat in het opstandingslichaam geen bloed
meer zou zitten. Dat bevat wel vlees en beenderen, maar geen bloed!

Deze week, tot en met 25 maart, worden dagstukjes
van begin oktober 2014 opnieuw ongewijzigd geplaatst
in Woord vandaag.

Mensen vragen zich soms af hoe dat zit met die teksten
uit Mattheus 27:49b (staat niet in de gebruikelijke ver-
talingen, maar hoort wel bij de tekst) en Johannes 19:34.
In beide wordt gesproken over een speerstoot waarbij
bloed en water uit het lichaam van Jezus kwam. Hoe zit dat?
Was een speerstoot oorzaak van Zijn dood, of heeft Hij zelf
Zijn leven afgelegd? Lees mee, gisteren, vandaag, en komen-
de dagen.

Een bijzonder boek, door Ruud van ’t Veer geschreven, is:

Lijden en onderschikking.

U kunt dit via deze link gratis bestellen, waarbij alleen verzend-
kosten (€ 3,95) in rekening gebracht worden.

NB: op 22 maart 2016 kwam deel 53 van Galaten beschikbaar.
U kunt naluisteren op da-ath.nl en hier.  

‘Nou, wat gebeurde in Mattheüs 27:49? Lijkt mij over hetzelfde te gaan als in 
Johannes 19:34.’

In Mattheüs 27:46 staat de uitroep waarin de Heer Psalm 22 citeert: Mijn God, 
Mijn God, waartoe U Mij verlaten hebt! Hij riep dat met luide stem: Eli, Eli, 
lama sabachtani! En dan staat er, dat sommigen van hen die daar stonden zei-
den toen zij hoorden: Hij roept Elia. Dit groepje moeten welhaast Joodse men-
sen zijn geweest, anders zouden zij niet zo gespitst geweest zijn op Elia. Er wordt
binnen het Jodendom geloofd, dat eerst Elia moet komen en daarna de Messias.

‘Ja, en dan komt er eentje die met de spons met zure wijn Hem te drinken gaf.’

Er staat, dat onmiddellijk een uit hen rende en een spons nam, die met zure 
wijn (vorm van azijn) vulde en Hem drinken gaf. We lezen elders dat Hij riep:
Mij dorst. Waar het ook om gaat, is dat één uit dat groepje Joodse mensen bij
het kruis Hem te drinken gaf. En dan in vers 49a wordt weer uit dat groepje ge-
reageerd:

de rest zei echter: houd op, laten wij zien of Elia komt om Hem te verlossen!

En dan komt het omstreden gedeelte:

een ander echter, een lansspits nemend, doorsteekt Zijn zijde en er kwam
water en bloed uit

‘Als ik doorga in hoe we met elkaar spreken, zou ik moeten zeggen, dat
iemand uit dat groepje Joodse mensen dit deed.’

En hier komen we uit de verwarring. Men denkt meestal, met Johannes 19:34 in gedachten, dat er een soldaat kwam en met een lansspits Hem doorstak. Maar
dat staat hier juist niet. Zelfs de Duitse concordante vertalers dachten dit en
voegden –weliswaar in dundruk- het woord Krieger toe. Dat geldt voor de 5e
druk, die in 1980 uitkwam, met veel wijzigingen ten opzichte van de vorige
drukken. Dit is er een van. In de Engelse concordante vertaling, die regelmatig nauwkeuriger is dan de Duitse, ontbreekt het woord soldaat.

‘Nou, dat is een andere kijk op Mattheüs 27:49b.’

Ja, en zo komt het naar voren als je de tekst nauwkeurig volgt. Het gaat ken-
nelijk om een ander gebeuren dan in Johannes 19:34. En, dat die ‘ander’ een
lansspits neemt. In Johannes 19:34 ontbreekt het woord nemen. Kennelijk nam
een van dat Joodse groepje een lans van een van de soldaten en stak in Hem.
Mogelijk door onervarenheid met een lans stak deze niet zodanig diep dat het
onmiddellijk leidde tot groot bloedverlies. Want het woord onmiddellijk ontbreekt
hier, wat wel in Johannes 19:34 staat. Morgen verder!