Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

24 februari 2017
‘Het is wat: goed nieuws brengen en lijden.’

Meestal wordt de boodschapper van slecht nieuws
iets aangedaan. Maar bij het evangelie, dat door de
apostel Paulus gebracht werd, ligt dat anders. Men
wil dat vaak niet accepteren op religieuze gronden.
Een God, Die door Zijn Zoon alles bewerkt? Nee,
dat lijkt voor de mens onmogelijk. Geen eigen werk
mogelijk. Dat is moeilijk te verteren.

‘Allerlei bezwaren worden gemeld.’

Paulus tastte met zijn boodschap de bevoorrechte
positie van het volk Israël aan. In Handelingen lees
je, dat wanneer hij zegt dat evangelie rechtstreeks
naar de andere volkeren gaat, de Joden (vooral de
leiders) furieus reageren. Dat staat model voor elk
religieus mens.

‘Een te moeilijke boodschap?’

Het is lastig: je bent als mens druk bezig via een be-
paalde ‘weg’ goed te doen. Om zo later bij ‘God’
(wie dat dan ook maar is) te komen. Of: ‘het licht te
zien’ of ‘verlicht te worden’. En dan komt het evan-
gelie niet echt gelegen. Dat het uitsluitend genade
van God is. Nee, dat gaat er niet in. Het ontneemt
de religieuze mens de opgebouwde positie. Zeker
waar het de leiders betreft. Dan komt het lijden over
degene die het woord van God, genade predikt.

23 februari 2017
‘Fijn thema, van lijden naar heerlijkheid.’

Het gaat ons allemaal aan. We kunnen ons niet aan
het lijden onttrekken. In de studies Filippenzen
komt dit thema steeds terug. Filippenzen 1:29 zegt:

want aan jullie is de genade geschonken voor Chris-
tus, niet alleen ^nbin Hem te geloven, maar ook voor
Hem te lijden

Dat is wat! Hier zegt de tekst, dat die Filippenzen in
Hem geloofden (dat is genade). En dat niet alleen.
Maar óók zegt de tekst, dat zij voor Hem lijden on-
dergingen (dat is dus ook genade!).

‘Dat kan ik bijna niet bevatten.’

Het lijden voor Christus met het evangelie wordt ge-
zien als genade. Door Paulus. En die werd door God
geïnspireerd het zo te schrijven. Wij hebben het er
moeilijk mee, omdat wij als mens geneigd zijn het
lijden te vermijden. Als gelovige kun je dat niet. Je
bent van Hem, als gelovige sta je al snel alleen. Men
moet die Bijbel vaak niet. Het is de enkeling, die net
als Lydia aandacht zal geven aan wat door Paulus
gezegd wordt (Handelingen 16:14).

‘De Heer opende haart hart.’

Dat was genade. Zij luisterde, en God gaf het haar,
dat zij kon geloven wat zij hoorde. Later zal zij on-
getwijfeld ook hebben moeten lijden, en de tekst
zegt dat dat ook genade is, kennelijk. Paulus schrijft
aan Timotheüs:

Schaam je dan niet voor het getuigenis van onze
Heer, noch voor mij, Zijn gebondene, maar lijd sa-
men kwaad (met mij) voor het evangelie in over-
eenstemming met de kracht van God
                                                       2 Timotheüs 1:8

Het kwaad lijden voor het evangelie lijkt een van de
meest onrechtvaardige situaties. Het evangelie is
echt goed nieuws voor iedereen. Toch ervoeren Zijn
slaven, dat men het niet waardeerde. Het evangelie
is niet naar de mens, het staat haaks op religie.

22 februari 2017
‘Dankzij het evangelie uitzicht.’

De troostende woorden zijn voor ons hart. Daar
waar het moeilijk is, met lijden en verdriet, heb je
uitzicht. Op God. Die liefde is en niet loslaat wat
Zijn hand begon. Hij laat je niet gaan, je bent bij
Hem geborgen. Altijd aan Zijn hart. Hij begeeft je
niet, verlaat je nóóit.

‘De heerlijkheid komt.’

Net zo zeker als Christus uit de doden werd opge-
wekt, zo zeker komt de heerlijkheid. Paulus heeft
dat gezien en kon er niet van zwijgen. Wij hebben
het met ons geestelijk ‘oog’ gezien en geven dat
door wat we horen. En dat is veel en rijk.
Geeft draagkracht waar wij niet meer kunnen.

‘Het lijden van nu bewerkt iets.’

Nou en of. Het is helemaal geen makkelijke weg
als we lijden. Lichamelijk, met veel pijn, het is
een verdriet. Of in je ziel. Je kent angsten, en wie
kent ze niet? Dat kan een kwelling zijn. Of je lijdt
geestelijk onder wat anderen tegen je zeggen, je
aandoen met woorden. In dat alles is Gods liefde
waarin je je kunt koesteren. Hij kent je, houdt van
je – zoals je bent.

Op 21 februari 2017 werd naar aanleiding van de dag
van Jezus Christus nagedacht over het erepodium (de
bema). Verder over de onderlinge relatie Paulus – Filip-
penzen. Paulus verdedigt het evangelie, maar recht-
vaardigt zichzelf niet. Dat en meer te beluisteren:
deel A en deel B

21 februari 2017
‘Fijn, zo’n uitzicht, toekomst.’

Na het lijden, dat vaak zo intens en pijnlijk en lang-
durig kan zijn, komt heerlijkheid. Dat lees je in de
brieven van Paulus verreweg het duidelijkst. Geen
ander van de bijbelschrijvers zegt het zo helder en
vol uitzicht. Zo hoor je regelmatig van mensen, dat
in hun kennissenkring of familiekring er zijn die:
‘hun hele leven met de brieven van Paulus bezig
zijn geweest’.

‘Ze konden niet de volle diepte zien?’

Meestal niet, omdat ze van predikant of voorgang-
er anders hoorden. Ze lezen in de tradities andere
dingen. Daardoor werd/wordt het zicht op het grote
plan van God vertroebeld. Ze leven in de mist van
traditie. En kwamen of komen niet verder. Totdat ze
iets of iemand tegenkomen die iets gaat zeggen,
dat de mist wegblaast.

‘Dat is ook genade.’

Zeker, dat is een geschenk van Vader, wanneer Hij
het geeft dat je werkelijk aandacht kan geven wat
door Paulus gesproken wordt (Handelingen 16:14).
Zoals de Heer bij Lydia het hart opende. Daarom is
het goed, dat we 1 Timotheüs 4:9-11 opvolgen:

Betrouwbaar is het woord en alle welkom waard,
want hierom spannen wij ons in en worden wij ge-
smaad, dat wij ons vertrouwen stellen op de leven-
de God, Die Redder van alle mensen is, inzonderheid
van de gelovigen. Beveel en onderricht dit.