Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

19 januari 2016
‘Wat een toekomst.’

Wanneer je je daarin gaat verdiepen, en waarom zou je dat als gelo-
vige niet doen, dan kom je zo veel heerlijkheid tegen, dat het je gaat
duizelen. Je kunt het gewoon niet bevatten. Het is een alles overtref-
fende heerlijkheid die ons wacht en ons is gegeven. Door Vader.
Top van die heerlijkheid tref je in Efeziërs aan. Vandaar dat Hij de
Vader van de heerlijkheid genoemd wordt in Efeziërs 1.

‘Dat belooft heerlijkheid.’

Wanneer Hij onze Vader is – en dat is Hij, en Hij wordt de Vader
van de heerlijkheid genoemd, dan wacht ons heerlijkheid. En
naar de Schrift is dat een geweldige uitstraling van licht. Hij
geeft ons erg veel. Het is een heerlijkheid, die wij nu niet kun-
nen bevatten. Maar wanneer het eenmaal zo ver is, dan zullen
we de werkelijkheid zien, de heerlijkheid van Zijn genade.

‘Dat moet iets heel geweldigs zijn.’

Dan komt naar buiten wat Hij in ons gelegd, uitgegoten heeft.
Zijn liefde in je hart. Zijn geest in je binnenste. Vol van Zijn woord,
dat is geest en leven. Dáárom zouden we nu al helemaal vervuld
zijn met Zijn uitspraken. Dat is Zijn heerlijkheid in je binnenste.
Laat dan het woord van Christus rijk in je inwonen, zodat je met
Zijn genade in je hart leeft. Elke dag met Vader.

18 januari 2016
‘Het draait om de liefde van God.’

Die liefde in het hart van onze Heer deed Hem door pijn en lijden
heengaan. Dat verduurde Hij, zo zegt Hebreeën 12 dat. Hij heeft de
uiterst moeilijke weg van het kruis doorstaan. Voor wie? In de eer-
ste plaats voor Zijn God en Vader. Van Hem was dat plan afkomstig,
om door lijden en verdrukkingen heen te gaan.

‘Wanneer je liefhebt wil je dienen.’

Hij heeft Zichzelf gegeven en geeft Zichzelf. Het ‘niet Mijn wil’ klinkt
door tijd en ruimte heen als een lofprijzing aan de wijsheid van Zijn
God en Vader. Dat toonde Zijn ootmoedige gezindheid, die afzag van
de eigen wil en Vaders wil alleen wilde doen. Dat was de uiterst moei-
lijke weg van het kruis. In de verwachting, dat Vader Hem zou opwek-
ken uit de dood.

‘Indrukwekkend.’

Die verwachting werd niet beschaamd. Net zoals de Heer zelf had ge-
roepen: ‘Lazarus, kom uit’, zo riep Vader Hem bij de Naam eruit op de
derde dag. En zo zal Hij, Christus Jezus zelf, roepen op de dag van de
bazuin van God: ‘Lichaam van Christus, kom uit!’, en dan zullen alle
doden in Christus opstaan. En wanneer wij leven, zullen wij Zijn roep
en de bazuin horen. Dat is: Leven, voor alle leden!

De Thessalonicenzen leefden in verwachting. Paulus
had het woord krachtig kunnen spreken en dat had 
veel uitgewerkt. En dit is vandaag net zo.
Luisteren: hier

17 januari 2016
‘Liefde was Gods antwoord op haat.’

De menselijke haat, aangedreven door de geest van de tegenwer-
ker, is vernietigend. Dat bleek toen Hij, de zondeloze Zoon, gedood
werd. Hij was overgeleverd door Zijn eigen broeders naar het vlees.
In de handen van zondaren, die Hem aan het kruis sloegen. Pilatus
stelde het vast: ‘ik vind geen schuld in deze Mens’.

‘Ja, ik vind dat indrukwekkend om te lezen.’

Wanneer je de verslagen van Mattheüs, Marcus, Lucas en Johannes
leest, kom je onder de indruk. Om wie Hij was, hoe Hij sprak en wat
Hij deed. De Zoon van Abraham, van David, van God. Hij was Mens
geworden en kwam te midden van degenen die Hij zo liefhad. Uit-
eindelijk werd Hij afgewezen en bespot en genageld aan t kruis.
Hij stelde Zich weerloos op, Hij sprak zoals nog nooit iemand sprak.

‘Wat is dat geweldig, zo’n Redder.’

Hij deed dat voor jou, mij en iedereen. Zijn liefde is zo diepgaand,
dat het alle kennis overstijgt. Paulus schrijft daarover in Efeziërs 3,
wanneer Hij het heeft over de dimensies van het grote Efeze-gehei-
menis. Het gaat dan om de kennis overstijgende liefde van de Chris-
tus. Dat we die mogen leren kennen, want die liefde van God door-
dringt het geheimenis. 

16 januari 2016
‘We zijn gezegend.’

Daarom hoeven we elkaar niet te zegenen. Wanneer een brief start,
opent het met: genade en vrede voor jullie. Dat is wens van de apostel,
uit het rijke goede nieuws. Genade, dat is de kern van het evangelie.
Een gelovige weet zich gered in, door en uit genade van God.
Daarna gaat het leven verder, en dat is niet onder de wet, maar onder
Gods genade. Dat is ons leefklimaat.

‘Daar wordt anders over gedacht door sommigen.’

Wanneer het leven van de gelovige alleen onder de wet geleefd zou
worden, dan had Paulus anders geschreven. Misschien zoiets als:
wet en vrede voor jullie. Of iets dergelijks. Maar de apostel zet boven
iedere brief: genade en vrede voor jullie. Dat heeft een verband met
de vrijkoping en rechtvaardiging om niet (genade) en de verzoening
doorheen de dood van de Zoon (vrede).

‘In Efeziërs worden toch ook zegeningen genoemd?’

Ja, ons leefklimaat is Gods genade, wanneer je onder of naar de wet
gaat leven, val je uit de genade. En de vrede heeft te maken met de
verzoening, vanuit de liefde van God. God verandert vijanden in vrien-
den. Hoe? Door liefde, verzoening. Hij gaf Zijn Zoon aan vijanden en
die doodden Hem. Het antwoord van Vader was erg liefdevol, want
Hij wekte Hem op uit de doden. Als Redder van allen!