Woord vandaag

‘Zeg, het was toch zo, dat de Heer zelf Zijn geest teruggaf aan Vader?’

Ja, we lezen in Lucas 23:46:

En Jezus riep met luide stem en zei: Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest
En toen Hij dat gezegd had, gaf Hij de geest

We lezen hier het sterven van de Heer. Hij ademde dus Zelf heel bewust de laatste 
adem uit. Hij gaf Zijn geest terug aan de Vader. Hij had verder kunnen leven, maar 
het juiste moment was aangebroken. De duisternis was voorbij, al wat de Schriften 
voorzegd hadden, had Hij vervuld. Nu kon Hij sterven. Het was volbracht!

‘Er waren veel meer gebeurtenissen, die beschreven staan rond Zijn dood.’

Het is opmerkelijk hoeveel aandacht de 4 schrijvers besteden aan Zijn lijden en 
sterven. Zijn hele leven was gericht geweest op de uren die Hij aan het kruis gena-
geld was. Hij vertrouwde (geloofde) Vader volkomen. Die zou Hem uit de dood en
uit de doden opwekken. Het hele gebeuren op Golgotha was immens. Het was 
beslissend in Gods plan van de tijdperken (eonen).

‘Ja, het was wonderlijk. Soms denk ik na over wie Hem nu eigenlijk doorstoken
  hebben. De Joden? Of de Romeinen?’

In Zacharia 12:10 staan de bekende woorden:

Maar over het huis van David en over de inwoners van Jeruzalem zal Ik de geest
van de genade en van de gebeden uitgieten. Zij zullen Mij aanschouwen, Die zij
doorstoken hebben. Zij zullen over Hem rouw bedrijven als de rouwklacht over
een enig kind; en zij zullen over Hem bitter klagen, zoals men bitter klaagt over
een eerstgeborene

Bijzondere woorden van de profeet, waarover je best heel wat zou kunnen op-
merken. Als je deze leest, kom je tot de conclusie, dat het volk, Zijn volk, Israël,
de Joden, Hem doorstoken hebben. Terwijl de 4 schrijvers aangeven, dat een 
Romeinse soldaat een lansspits in Zijn zijde stak waarop bloed en water eruit
kwamen. We moeten Schrift met Schrift vergelijken en kijken wat er nu precies
staat. En natuurlijk willen we alles weten over de omstandigheden rond Zijn 
dood, die zo beslissend was in Gods plan!

Woord vandaag

‘Het is nogal wat, wat komt.’

Dat zal ons angstig kunnen maken, maar wij leven met de
heerlijke verwachting van de bazuin van God. Zo leefde de
apostel ook. God zal precies op tijd Zijn gemeente van de aar-
de weghalen. Dat is waar we naar uitzien. Dat God het zo be-
paalde, dat Israël nog door een hele moeilijke tijd heen moet,
dat is zo.

‘Paulus kende zelf ook verdrukkingen.’

Nou en of! En het lichaam van Christus ook, alle gelovigen
kennen wel een vorm van verdrukking en lijden. Dat gaat ons
niet voorbij. Soms wordt –nogal sneerend- opgemerkt, dat
degenen die van harte geloven dat zij vóór de verontwaardi-
ging (NBG: toorn) weggenomen worden, dit als een ‘ontsnap-
pingsclausule’ hebben bedacht.

‘Ja jammer, dat men zo liefdeloos reageert.’

Voor veel gelovigen zal de bazuin van God het moment zijn
waarop een intens lijden beëindigd wordt. En heel wat leven
in bijzonder verdrukkingen. Ook daar zal Hij dan een einde aan
maken. Ziekte, moeite, pijn, verdriet; velen hebben daar erg
mee te maken. Wat dat betreft wordt de gemeenteleden vaak
niets bespaard. Ook daarin kan bemoediging een steun zijn.

In dit verband wil ik wijzen op een bijzonder boek, dat door
Ruud van ’t Veer geschreven werd: lijden en onderschikking.
U kunt dit via deze link gratis bestellen, waarbij alleen verzend-
kosten (€ 3,95) in rekening gebracht worden. 

Woord vandaag

‘Een onderbreking in de profetie van Daniël 9?’

Tussen de 69e en 70e week, ja. De profetie wordt door de
tekst in Daniël zelf in delen verdeeld: 7, 62 en 1 zeven. Dat
is geen keuze van mensen, het wordt zo aangereikt in Da-
niël 9:24-27 zelf. Die ene zeven, de 70e, blijkt dus later in
de tijd te gaan plaatsvinden. De tijdruimte is zelfs zo’n 2000
jaar. We hebben ook gezien, dat Hij, de Messias Jezus, ná
de 69e zeven werd afgesneden.

‘We lezen de profetie aandachtig door.’

Hij werd geen koning. Nog niet. Dat komt nog, omdat zijn
loopbaan toen werd afgesneden. Na Zijn opstanding uit de
dood. Zijn hemelvaart was het voorlopige eindpunt. Dat
zal het voor ons als gemeenteleden trouwens ook zijn. We
zijn zeer gezegend met die toekomst. Boven, te midden
van de hemelsen nadat de bazuin van God geklonken heeft.

‘We worden snel weggenomen, ja.’

Op Gods tijd, dat wel. Deze is door Vader bepaald. Hij zal
dat doen op het beste moment. We zullen zien, dat dat zo
is op het moment dat het plaatsvindt. Het sluit de onder-
breking af, die 2000 jaar duurt. Dat zijn de twee dagen uit
Hosea 6:1-3. Dan zal Israël als volk herleven, in de wederge-
boorte. Er komt een grote krisis die ingeleid zal worden door
de andere gouverneur (meester van een verbond). Die komt
in zijn eigen naam en hij zal door de Joden aanvaard worden.

 

 

 

Woord vandaag

‘Was het een boeiende avond gister?’

Het was een uitgebreid stilstaan bij de 70 jaarweken van
Daniël 9:24-27. Daar viel nog wel het nodige over te zeggen,
hoewel het eerder in de serie van het profetisch woord aan
de orde kwam. Het is een boeiende onthulling aangaande
het volk van Daniël en zijn stad. Dat is vanzelfsprekend Je-
ruzalem. Die stad zal oorlog en verwoesting kennen tot het
einde van de era (die specifieke tijd).

‘Er zal nog veel gebeuren daar.’

Vast besloten, dat is het. Jeruzalem zal nog veel te verduren
krijgen; verschrikkelijke afgoderij gaat nog plaatsvinden.
De 70e jaarweek loopt parallel met Openbaring vanaf 6:1.
En je kunt Mattheüs 24 er naast leggen. Diverse visies zijn
daar over gegeven in de loop van de tijd. Het gaat om wat
niet vervuld is wat nog niet gebeurd is.

‘En dat is aanwijsbaar?’

Eén van de punten is, dat het offer en de (naderings)gave
destijds, na de kruisiging en opstanding van de Heer Jezus
niet stopgezet zijn. De andere gouverneur die nog komt, zal
dat midden in de laatste (70e) zeven wel doen. Die komt als
de ruiter op het witte paard van Openbaring 6 en overwint.
Hij zal meester van een verbond met velen zijn (gedurende)
een zeven (Daniël 9:27).