Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Wat een geweldige Zoon van God mogen wij kennen.’

Hij is de grote Uitvoerder van Gods plan van eonen, tijdperken.
Het begrip eon (Grieks: aioon, Hebreeuws: olam), duidt een tijdperk
aan. Altijd. Nooit heeft dit begrip de gedachte van een eindeloze
eeuwigheid in zich. Dat het in de loop van de tijd wel die betekenis
opgedrongen heeft gekregen, ligt aan het menselijk denken.

‘Ja, wat een ongelooflijke schade heeft dat aangericht.’

Het zal heel wat gelovigen het geloof gekost hebben. Een eindeloze
hel is zo tegengesteld aan de Schrift; het moet een satanische uit-
vinding zijn. En dat is het ook. In de Schrift komt geen enkel woord
voor, dat in zichzelf de gedachte of betekenis: eindeloosheid, eeuwig-
heid heeft. Zelden vind je een aanwijzing in die richting.
Ook de klassieke hel komt nergens in de Schrift voor.

‘Dat past ook niet bij God, die liefde is.’

De grote Uitvoerder van Zijn plannen is de Zoon van Zijn liefde
waarbij we de toevoeging liefde niet zouden missen.
In Hem is immers het al geschapen! Dat houdt in, dat het al met
God verbonden is in die Zoon. Onlosmakelijk, want Hij is liefde.
De schepselen kunnen daarom niet voor eeuwig verloren gaan,
maar woren gered op grond van het wezen van God: liefde.

‘Ja, geloof en genade, ze horen bij elkaar.’

De waarheid is wat Gods woord duidelijk maakt. God maakt Zijn woor-
den waar door ze te doen. Exact zoals voorzegd. De genade en de waar-
heid zijn door Jezus Christus geworden. Hij kon zeggen: Ik ben de weg,
de waarheid en het leven. Natuurlijk is dat een vorm van spreken, een
beeldspraak. Zo ook in Johannes 1:1.

‘Ja, dat is niet zo correct vertaald, dat Johannes 1:1, toch?’

Nee, daar staat:

In begin was het woord, en het woord was naar God toe, en God was
het woord. Dit was in begin naar God toe.

Dit wil nog niet zeggen, dat het woord eerder was dan God zelf. Na-
tuurlijk niet. God is altijd. Wij kunnen dat niet bedenken. Evenmin
kunnen wij ons goed voorstellen, dat God geest is, letterlijk. God is
per definitie een sprekende God. Hij maakt Zijn woorden waar.

‘Johannes heeft het vaak over het woord.’

Het woord, door God gesproken, was voor alles, en dat woord was
naar God toe. Dat wil zeggen: gericht op God, Hij onthult Zich door
Zijn woord. Zijn woord maakt bekend wie Hij is. En God kwam in de
gestalte van het woord naar de schepselen toe. Hij spréékt! We lezen
nog meer in de Schrift. Hij spreekt door de Zoon heen, En Hij schiep
het al in de Zoon van Zijn liefde! 

‘Eigenlijk nooit zo scherp gelezen, dat Johannes 1:17.’

Sommigen lezen daarin geen tegenstelling. Het hele punt ligt bij het
aspect van religie. De mens werd opgeroepen allerlei te doen, en kon
daardoor gerechtigheid bewerken en leven. Wie ze doet, zal daarin
leven (Romeinen 10:5). Het principe bij de genade van God is:
Hij heeft het gedaan (onder het kruis gebleven, Hebreeën 12:2,3) en
daardoor hebben wij nu leven.

‘Dus de Thora (wet) en de genade zijn tegengesteld?’

Het heeft met verschillende principes te maken. Bij de religie en wet
gaat het om het doen. Bij de genade en dienst aan God gaat het om
geloof. Daar waar we nu intens met de Galatenbrief mee bezig zijn.
Het mooie is, dat geloof per definitie geen verdienste heeft. Wanneer
we, net als Abraham, geloven wat God zegt, dan is dat het kanaal
waardoorheen wij de gerechtigheid van God ontvangen.

‘Voor de Thora draaide het ook om geloof?’

Nou en of! Lees Hebreeën maar. En onder de Thora werd ook gezegd:
de rechtvaardige zal uit geloof leven. Dat staat 4x in de Schrift. Geen
misverstand mogelijk, dus. Habakuk leefde als profeet onder het oude
verbond van de letter. Dat was door Israël al lang en breed gebroken,
niettemin leefde de profeet onder de Thora. En hij zegt dat in 2:4.
Geloof heeft met genade en waarheid te maken. En bij Paulus draait
het helemaal om geloof. Lees Romeinen en Galaten er maar op na!  

‘Het is een opmerkelijke tekst bij Johannes, ja.’

Die van gisteren (Johannes 1:17)? Dat zeker. Het markeert een ande-
re tijd die aanbrak. Het verband is boeiend, wat over de Heer gezegd
wordt. Johannes schrijft, dat hij en anderen Zijn heerlijkheid hebben
mogen zien, de eniggeborene van de Vader, vol van genade en waar-
heid. Genade en waarheid zijn heel belangrijke aspecten van Zijn heer-
lijkheid. En bij Paulus lezen we over de rijkdom van Zijn genade.

‘Genade en waarheid bij elkaar, valt mij op.’

Het lijkt erop, dat bij de doorbraak van de genade, ook de waarheid
pas goed en volledig gekomen is. Toen IEUE zich bekendmaakte aan
Mozes, riep Hij, dat Hij genadig en barmhartig is. Alleen werd onder de
Thora (wet) die genade niet zo zichtbaar. Dat was zo, omdat de Thora
met voorwaarden aan de mens opgelegd werd.

‘De Thora was een bediening van veroordeling.’

Daarom kon de genade van God niet duidelijk worden. De periode van
de Thora was tijdelijk. De wet (Thora) kwam erbij om iets aan te tonen.
Toen dat aantonen gebeurd was, eindigde de periode van de Thora, en
dat wordt door de woorden van Johannes 1:17 gemarkeerd:

De wet (Thora) werd door Mozes gegeven,
de genade en de waarheid zijn door Jezus Christus geworden.

‘Paulus geeft andere gezichtspunten dan je overal hoort.’

Nergens anders in de Schrift wordt zo gesproken over de God en
Vader en van onze Heer Jezus Christus dan in zijn brieven. Een voor-
recht dat we mogen genieten. Niemand heeft het exclusieve recht
op zijn brieven, ze zijn aan het hele lichaam van Christus gegegeven.
Of ze goed begrepen worden is heel wat anders.

‘Waar begint dan het juiste begrip?’

Dat begint daar, waar je het onderscheid van de andere apostelen
(zoals Petrus, Johannes, Jakobus) ziet. Er zijn enorme verschillen
tussen de twaalf en Paulus (en Timotheüs). Dat is met name in de
brief aan de Galaten duidelijk leesbaar. Wanneer je dat wil weten,
zou je de hele studie moeten luisteren en uitwerken.

‘Dan worden veel verschillen duidelijk?’

Zeker wanneer je in verwarring bent geraakt door anderen, die me-
nen dat het allemaal om één evangelie gaat. Zij denken dat er geen
verschillen zijn tussen Paulus en Petrus. Volkomen ten onrechte. In
dat geval zou Paulus’ unieke bediening slechts zijn, dat hij naar de
andere volkeren ging. Meer niet.

‘De inhoud van wat hij verkondigde, verschilt enorm?’

Zeker wel, ja. De opdracht voor heel Israël was, dat zij tot licht voor
de andere volkeren gesteld was. Dat was de Thora. Dat licht brachten
zij echter niet. Toen brak een andere tijd aan, die we al bij Johannes
teruglezen: De wet werd door Mozes gegeven, de genade en de waar-
heid zijn door Jezus Christus geworden.                    (Johannes 1:17)