Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

14 december 2016
‘Wat gebeurde met de gelovige?’

Het knagende schuldgevoel, de steeds
weer door de wet en regels aangewezen
persoonlijke tekorten: het had verwoes-
tend gewerkt in het geestelijk leven. In
plaats van de echte blijdschap in het hart
was de gelovige een masker op gaan zet-
ten. Want je moet als goed gelovige goed
leven! Daar zijn toch de leefregels voor!

‘Dat ging op den duur knijpen.’

Vroeg of laat val je door de mand. Anderen
in de gemeente, die scherp keken, hadden
het gezien. Maar ruimte gegeven om het
proces Gods gang te laten gaan. Totdat
het ging over genade in de praktijk volgens
Romeinen 6. Daar staat, dat de gelovigen:

niet onder wet, maar onder genade zijn
                                                (vers 15).

‘Ja, mooi, ga door.’

Vooral dat: zijn was bij de gelovige ingesla-
gen als een bom. Zo vaak dat stukje gele-
zen, het was nooi echt doorgedrongen.
Maar door die spreekbeurt was het ineens
duidelijk geworden:

ik ben niet onder de wet –

ik ben onder de genade van God!

Daar hoef ik nu juist niets voor te doen.
In mijn leven als gelovige ben ik onder de
genade, ongeacht of ik veel of weinig ver-
keerd doe. Ik hoef niet te kijken naar al die
regels, ik kijk naar God, die genadig is,
fantastisch!! “Daardoor ben ik bevrijd”, gaf
de gelovige later toe. “God maakte me in-
eens vrij. En nu merk ik dat ik niet meer
zo naar mezelf kijk, maar naar mijn Vader!”

13 december 2016
‘Hoe gaat het met die ene gelovige?’

Op den duur kwam die zelf onder kritiek.
En moest constateren, dat de anderen
gelijk hadden:

‘zelf ben ik ook niet foutloos’

Was de hoofdgedachte van het leven ge-
worden. Ernstig probeerde de vrome ge-
lovige het beter te doen, er leken echter
steeds meer fouten te ontstaan.

‘‘het lijkt wel, hoe meer ik probeer niet te
zondigen tegen de regels, hoe meer fou-
ten ik maak, ik word er wanhopig van’’

‘Ik, ellendig mens.’

Daar kwam het op neer. Deze gelovige
kende nog niet de weg die in Romeinen
7:25 gewezen wordt:

Genade doet het! Ik dank God, door
Jezus Christus, onze Heer!

Deze gelovige wilde niet de weg van wet-
teloosheid bewandelen. Vroom probeer-
de deze uit alle (eigen) macht zich aan de
wet te houden. Die leek een keurig, voor-
beeldig leven als christen te leven.

‘De realiteit was heel anders.’

‘’Ze hadden eens moeten weten, al die
mensen van mijn evangelische gemeente,
hoe ik zondags in de dienst zat, vol met
schuldgevoel dat het wéér mislukt was
de afgelopen week’’, bekende de gelovi-
ge later. Er was heel wat gebeurd.
Door het (her)lezen van Romeinen 5-8
was langzaam maar zeker iets doorge-
drongen van genade.

12 december 2016
‘Werkt goed, Schrift naast Schrift.’

Vergelijken is prima, en het is duidelijk
wat over het vlees gezegd wordt:

want zij die naar het vlees (zijn), zijn ge-
zind op wat van het vlees (is); zij die
naar de geest (zijn), op wat van de
geest (is)                      Romeinen 8:5

En nu komt het vrome vlees naar voren.
De gelovige wil leven. Onder de genade
van God zijn geen regels zoals de gelovi-
ge die voorheen in het vlees wel kende:
de grondbeginselen van de wereld.

‘Gered in genade, wat nu?’

Dat is de vraag. De gelovige blijft door
de kakafonie aan geluiden én zijn eigen
vlees maar zoeken. Het ligt bijna voor
de hand dat die bij de wet uitkomt:

“dat zijn toch goede leefregels?”

Hoort de gelovige bij heel wat groepen.
En dat steeds meer. Door het vrome
vlees geleid gaat de gelovige flink aan
de slag. Proberen zich aan de wet te
houden. Dankbaar voor de ontvangen
genade.

‘Ja, zo heb ik ook gedaan.’

Na verloop van tijd, terwijl het vlees on-
der de wet ijvert, kijkt de gelovige steeds
kritischer. Naar anderen. Constateert, dat
wat veel mis gaat. Het lukt niet om zich
aan alle regels te houden. Reden om hen
daarop te wijzen. Na verloop van tijd gaan
de gelovigen elkaar steeds meer en om
grote en kleine dingen bekritiseren. Dat is
gevolg van het wetticisme dat veel gelovi-
gen beheerst. Ze weten niet anders.

11 december 2016
‘Voorbeeld Paulus.’

Het vrome vlees is een van de lastigste
hindernissen voor een gelovige. Vlees
heeft veel kanten, in Galaten 5:19-21
is het nodige genoemd. Die reeks is in-
compleet. Mogelijk bedoelde de heilige
geest de duidelijkste werken aan te wij-
zen. Nuttig om te onderkennen voor de
gelovige.

‘De wet houden kan niet?’

Het lijkt goed om het te proberen. Nu is
de wet op zichzelf als woord van God:
heilig, en het gebod is heilig, rechtvaardig
en goed. De wet is geestelijk.
Zegt Romeinen 7:12-14. We lezen daar:

want wij weten, dat de wet geestelijk is,
maar ik ben vleselijk, verkocht onder de
zonde

Dat woord verkocht is niet wat het feite-
lijk is volgens het Grieks. Het gaat meer
om weggooien, ergens vanaf zijn, mak-
kelijk van de hand doen.

‘Dus als een nutteloze slaaf.’

Ja en zodra je weer vanuit dat vlees wil
werken, bezig zijn, geldt dat. Ook voor
de gelovige die de wet wil gaan houden.
De lijnen die de gelovige zou onthouden
als om het vlees gaat, zijn:

wat uit het vlees voortgebracht is, is
vlees; wat uit de geest voortgebracht
is, is geest
                                 Johannes 3:6

de geest is dat wat levendmaakt, het
vlees heeft geen nut
                                 Johannes 6:63

En we vinden meer van die tegenstelling-
en in de Schrift. Morgen meer.

10 december 2016
‘God heeft alles in Zijn hand.’

Ook de gang die Saulus maakte vanaf zijn ge-
boorte en opvoeding, zoals hij getuigt:

maar toen God Die mij afzonderde vanaf de
schoot van mijn moeder en riep, door Zijn ge-
nade, het goed achtte Zijn Zoon in mij te ont-
hullen, opdat ik Hem als evangelie verkondig
onder de natiën…..
                                  Galaten 1:15-17a

God had hem op het oog vóór zijn geboorte
en zo was Saulus voorbestemd. Om later dé
verkondiger van Gods genade te zijn.

‘Ik vind het prachtverzen.’

God wordt groot gemaakt door het werk dat
Hij doet in het leven van Saulus. In de verzen
zijn vier facetten van Gods genade zichtbaar:

God
1. zonderde Saulus vóór geboorte af;
2. riep hem;
3. onthulde Zijn Zoon in hem;
4. gaf hem kracht de Zoon te prediken

Dit betekende een einde van een leven onder
de wet voor deze begenadigde.

‘En afbraak van zijn vlees.’

Saulus kwam, nadat hij door Christus geroe-
pen werd, in een proces. Daarin moest hij le-
ren, dat het ego, het oude ik, het vlees onder
zonde, er niet toe doet. Voor God.
Het contrast vlees/geest is leerschool voor el-
ke gelovige. Vroom vlees probeert de wet te
houden: dat is de grote ‘valkuil’ voor de gelovi-
ge mens. Velen trappen erin.
Dan geldt Romeinen 8:8:

zij die in het vlees zijn kunnen God niet
behagen/welgevallig zijn

Niettemin is God genadig en helpt je door zo’n
periode heen. Om iets te leren. Net als Paulus.