Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

3 mei 2020

‘Genade en heerlijkheid.’

Paulus ging in zijn dagen van heerlijk-
heid tot heerlijkheid. Hij maakte stap
voor stap meer bekend van de unieke
waarheden die de Heer hem te spre-
ken gaf. Hij had een ambassade in ke-
tens of boeien. Wat hij verkondigde,
is vrede, en absoluut geen oorlogsver-
klaring. Dat laatste hoor je in christe-
lijke prediking regelmatig wél. Dan is
daar een dreigende ‘God’.

‘Dat staat tegenover vrede.’

In die prediking kun je maar net ontko-
men wanneer je uitgekozen bent. Dat
heb je zelf niet in de hand, wacht maar
af of dat zo is. Intussen moet je maar
goed je best doen en veel naar samen-
komsten gaan. Later beslist ‘God’ over 
je lot: eeuwig wel of eeuwig wee. Wat 
een karikatuur van het evangelie! Men 
spreekt wel over Jezus als je Borg en 
Middelaar, maar zonder genade. 

‘Vreselijk toch? Genadeloos.’

Wat een verschil met het evangelie dat
Paulus brengt. Dat stelt:

want de liefde van Christus dringt ons,
die dit (be)oordelen: als Eén voor allen
gestorven is, zijn allen gestorven; en Hij
is voor allen gestorven opdat zij die le-
ven niet langer voor zichzelf leven maar
voor Hem Die voor hen gestorven en op-
gewekt is           2 Corinthiërs 5:14,15

Hij, Christus Jezus, is voor allen gestor-
ven en wat in wezen gebeurde, is dit: 
allen zijn gestorven. Maar zullen óók le-
vendgemaakt worden.

2 mei 2020

‘Vrede nu, verzoening.’

Zulke woorden vullen we volgens de 
Schrift in. Anders worden het inhoud-
loze begrippen. Alleen de dood + op-
standing van Christus kan de ware ba-
sis voor vrede en verzoening met God 
zijn. En dus ook de enige basis voor de
vrede en verzoening met de ander. Zo 
worden je voeten onderbonden met
het evangelie van vrede. Dit besef zal
meer tot ons door gaan dringen.

‘Blijven luisteren naar goed nieuws.’

Ja, als we het evangelie horen en die-
per gaan verstaan, zal de vrede van 
God ons innerlijk vullen. Paulus zegt:

wij dan gerechtvaardigd uit het geloof,
hebben vrede bij God, door onze Heer
Jezus Christus                Romeinen 5:1

Natuurlijk erg bekend, maar wel dui-
delijk en waar. Naarmate de tijd ver-
loopt, groeien we in een dieper besef
en bewustwording hiervan.

‘Wij zijn de voorlopers.’

De eersten die deze rijke genade ont-
vingen en waarderen. Gisteren lazen
we in Romeinen 12:18,19 praktische
uitwerking van dit evangelie. De ge-
nade waar wij in staan, is de verzoe-
ning door de dood van de Zoon, ons
leven is in Zijn leven. Hij is voor allen
gestorven en is de verzoening van de
wereld een feit. Alleen weten de on-
gelovigen dat (nog) niet. Wij volgen 
God na in Zijn liefdevolle houding tot
de wereld, tot allen.

1 mei 2020

‘Toekomst is zeker.’

Zoals in het verleden niets mis ging, 
ook niet toen Adam en Eva zondigden, 
zo zal ook in de (nabije) toekomst niets 
mis gaan. Het ligt vast in Gods voorne-
men. Paulus, als enige schrijvend over
dat plan, zegt:

..in overeenstemming met het voorne-
men van de eonen, dat Hij uitvoert in
Christus Jezus, onze Heer
                                          Efeziërs 3:11

‘Ze werken gezamenlijk.’

Paulus schrijft dit in verband met de
unieke plaats van de uitgeroepenen in 
deze tijd. Toen al, en nu nog steeds, is
iets bijzonders bezig:

opdat (van) nu (af aan) door de uitge-
roepen gemeente aan de soevereinitei-
ten en gevolmachtigden te midden van
de hemelingen de veelvuldige wijsheid
van God bekendgemaakt wordt
                                          Efeziërs 3:10

‘Ja, dat vergeet je weleens.’

Maar het is nog steeds aan de gang. De
geestelijke machten vallen ons als gelo-
vigen daarom aan. Daarvoor doen wij 
de wapenrusting van God aan. We on-
derbinden de voeten met schoeisel van
vrede. Onze contacten hier op aarde, ja
daar kan zomaar een conflict ontstaan.

…zij die vrede houden met alle mensen
wreken zichzelf niet, geliefden, maar 
geef plaats aan de verontwaardiging, 
want er staat geschreven: Mij komt de
wraak toe, Ik zal het vergelden, zegt 
de Heer              Romeinen 12:18^b, 19

30 april 2020

‘We leven in vrijheid.’

Ja, en gericht op de dag van Christus.
Die zit eraan te komen, en kan niet ver
weg meer zijn. Niet omdat er nu crisis
is, want die was er ruim 10 jaar gele-
den ook – om andere redenen. Er zijn
veel grotere crises geweest, de eerste
en tweede wereldoorlog bijvoorbeeld.
Waar je naar kijkt, vanuit wat in Open-
baring staat, is naar ontwikkelingen op
wereldwijd niveau.

‘Steeds dichterbij komend?’

Stapje voor stapje zie je lijnen die uit
zullen komen bij wat in Openbaring
staat. Veel gebeurt ook niet zichtbaar,
op topniveau. Later zie je daarvan de
uitwerking. We leven niettemin nog
steeds in wat Paulus benoemt als het
beheer van de genade van God, of
het beheer van het geheimenis. Ter-
wijl we ook gewezen worden op het
geheim van de wetteloosheid.

‘Het is niet meer ver weg.’

Hij gaat komen! Dag aan dag leven we
in die verwachting van Zijn roepen. En
het ligt niet aan/in ons, maar wel in Zijn
hand. Gód werkt, ook in deze tijd zet Hij
de instrumenten in die Hij nodig heeft.
Om daar te komen waar Hij de wereld,
de mensheid hebben wil. Ja, door grote
druk heen zal Israël nog moeten; de na-
tiën eveneens. De heerlijkheid van het
koninkrijk van Christus op aarde zal ze-
ker komen.

29 april 2020

‘De toekomst is in Zijn hand.’

We zien uit naar de bazuin van God. In
ons leven is dat de constante verwach-
ting. Die dag, dat zal iets bijzonders zijn.
Dan blijkt, dat wij in genade geredden
zijn. Paulus kon in zijn brief schrijven:

hetzij wij waken, hetzij wij dommelen,
gelijktijdig tezamen met Hem leven
                     1 Thessalonicenzen 5:10

Die redding is óók door onze Heer Je-
zus Christus, en niet door iets dat van
ons verwacht zou worden.

‘Ja, wat is dat geweldig he.’

We staan -door Zijn genade- in de ge-
nade van God. Niet uit werken blijft te
allen tijde voor ons als gemeenteleden
staan. Dat kan en zal nooit veranderen.
In Paulus’ dagen was dit genade- evan-
gelie een ware ommekeer. Religieuze
mensen konden dat niet verteren. In
Jeruzalem was in Handelingen 15 het
onderwerp, of men al dan niet besne-
den moest worden.

‘Dat was toen al gevoelig punt.’

Petrus kreeg ook het woord en zei:

maar wij geloven door de genade van
de Heer Jezus Christus, gered te wor-
den op dezelfde wijze als ook zij
                             Handelingen 15:11

Daarmee gaf Petrus antwoord aan de
sekte van de farizeeën, waarvan zelfs
degenen die tot geloof waren gekom-
en, zeggen dat de gelovigen uit de na-
tiën besneden moeten worden en de
wet van Mozes moeten houden (Han-
delingen 15:5).