3 mei 2020
‘Genade en heerlijkheid.’
Paulus ging in zijn dagen van heerlijk-
heid tot heerlijkheid. Hij maakte stap
voor stap meer bekend van de unieke
waarheden die de Heer hem te spre-
ken gaf. Hij had een ambassade in ke-
tens of boeien. Wat hij verkondigde,
is vrede, en absoluut geen oorlogsver-
klaring. Dat laatste hoor je in christe-
lijke prediking regelmatig wél. Dan is
daar een dreigende ‘God’.
‘Dat staat tegenover vrede.’
In die prediking kun je maar net ontko-
men wanneer je uitgekozen bent. Dat
heb je zelf niet in de hand, wacht maar
af of dat zo is. Intussen moet je maar
goed je best doen en veel naar samen-
komsten gaan. Later beslist ‘God’ over
je lot: eeuwig wel of eeuwig wee. Wat
een karikatuur van het evangelie! Men
spreekt wel over Jezus als je Borg en
Middelaar, maar zonder genade.
‘Vreselijk toch? Genadeloos.’
Wat een verschil met het evangelie dat
Paulus brengt. Dat stelt:
want de liefde van Christus dringt ons,
die dit (be)oordelen: als Eén voor allen
gestorven is, zijn allen gestorven; en Hij
is voor allen gestorven opdat zij die le-
ven niet langer voor zichzelf leven maar
voor Hem Die voor hen gestorven en op-
gewekt is 2 Corinthiërs 5:14,15
Hij, Christus Jezus, is voor allen gestor-
ven en wat in wezen gebeurde, is dit:
allen zijn gestorven. Maar zullen óók le-
vendgemaakt worden.