Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

16 april 2017

De Heer is waarachtig opgestaan!

Dat herdenken we deze dagen extra, terwijl
we in feite al het hele jaar de opstanding ge-
denken. In bijbelstudies en dagstukjes komt
het thema van de dood en opstanding van
onze Heer zeer regelmatig terug.

Hij had geen kracht om Zelf uit de doden
op te staan. Hij lag immers dood in het graf.
Hij was toen zonder bewustzijn, en niet in
de hemel. Pas ná Zijn opstanding zei Hij, dat
Hij zou opvaren naar de Vader. Zo gebeurde,
en vervolgens konden de vrouwen en de dis-
cipelen (zoals Thomas) Hem aanraken.

Nu is Hij de Verheerlijkte, zittend aan Gods
rechter(hand). Zo spreekt Paulus meestal
over Christus Jezus. En in Hem is ware een-
heid, de geestelijke en daarmee enige in de-
ze tijd. Daaruit volgt, dat eenheid bewerken
vanuit of via organisatie onschriftuurlijk is.

De Opgewekte kennen, ja, fijn en dan de
eenheid van de geest be-leven.

15 april 2017
‘Stille zaterdag vandaag.’

Ja, traditie. Erin gebracht in de loop van de
tijd. Eigenlijk is het stille vrijdag, misschien
moeten we wel zeggen: verdrietige vrijdag.
Toen waren het hoogtijdagen voor Israël,
maar pal na de kruisiging was het een en al
verdriet voor degenen die Jezus als de aan-
gezegde Messias (h)erkend hadden. De disci-
pelen en de vrouwen waren in rouw.

‘Dat was zo. Zij waren innerlijk gewond.’

Hij lag in een nieuw uitgehouwen graf. Jozef
van Arimatea, waarschijnlijk de oom van de
Heer, had erin voorzien. Hij had gevraagd om
het lichaam, en Pilatus gaf het hem. Kennelijk
had Jozef een belangrijke positie en was hij
(dus) familie van de Heer Jezus. En zodra zij
konden, snelden de vrouwen naar het graf.
Op de grote (jaar)sabbat lag Hij, begraven in
de rots en wist Hij van …. niets.

‘En de dag erna was de gewone sabbat.’

Zo kun je dat opmaken uit de diverse teksten
en in de UR (Uitzonderlijke Rijkdom) van vo-
rig jaar Pasen is het na te gaan in het artikel
van Alfred Dekker. Omdat die vrijdag een
grote sabbat was, moest men nog meer rust
houden dan normaal. Om aan te geven dat
daarna mensen kunnen leven vanuit de rust
in en door het volbrachte werk van de Heer
Jezus, vond de opstanding plaats op sab-
bat, de zaterdag van die week.

Het draait immers om geloof en niet om wer-
ken (Romeinen 4:5). De Heer zelf was gestor-
ven in volkomen vertrouwen, dat Vader het
was, Die Hem zou opwekken uit de dood.

14 april 2017
‘Het wasvat kwam na brandofferaltaar.’

Op dat altaar werden de dagelijkse offers
gebracht. Lammetjes werden daar geofferd:

en dit is het wat u op het altaar moet berei-
den: elke dag twee lammeren van een jaar
oud, en dat voortdurend        Exodus 29:38

En van de lammetjes werd gezegd:

het ene lam zul je in de morgen bereiden en
het andere lam zul je tegen het vallen van
de avond bereiden                 Exodus 29:39

Een jong lammetje ‘tegen het vallen van de
avond’. In feite staat er weer net iets anders.

‘Typologie natuurlijk.’

Jawel, het spreekt van Christus, Die het ware
was. De uitdrukking is –als je de tekst volgt:

het andere lam zul je bereiden (doen/maken)
tussen de avond(ur)en

Dat herinnert aan de uittocht uit de slavernij
van Egypte. Toen werd de zonen van Israël
opgedragen om een lammetje te nemen en
het bloed ervan op de deurposten te strijken
opdat de verderver over sprong (Hb:pasach).

jullie zullen een lam zonder enig gebrek heb-
ben, een mannetje van een jaar oud. Jullie
zullen het van de schapen of van de geiten
nemen                                     Exodus 12:5

Het voorschrift was:

jullie zullen het in bewaring houden tot de
veertiende dag van deze maand, elke groep
van de vergadering van de zonen van Israël
zal het slachten tussen de avond(ur)en

                                               Exodus 12:6

‘De Heer werd ook de 14^e gekruisigd.’

Hij gold als Vervulling van deze typen.
De lammetjes bij de uittocht én later in de
dienst bij de Tabernakel waren een vooraf-
schaduwing van Hem, Die zou komen.
Hij werd tussen de avond(ur)en gedood. 
Precies op de 14^e nisan. Zoals Johannes
geroepen had:

Zie! Het Lam van God, dat de zonde van de
wereld wegneemt!               Johannes 1:29

En: Zie! Het Lam van God!  Johannes 1:36

13 april 2017
‘Bijzonder weer, de Tabernakel.’

Prachtige typen en beelden zitten erin ver-
borgen. Koperen wasvat: type van Christus.
Hij schenkt het levende water: Zijn woord
tot heiliging en reiniging.

mannen, hebt je vrouw lief zoals ook Chris-
tus de uitgeroepen gemeente liefheeft en
Zichzelf overgeeft ter wille van haar, opdat
Hij haar heiligt, haar reinigend in het water-
bad (met Zijn uitspraak)     Efeziërs 5:25,26

Hij zorgt Zelf voor de reiniging van de ge-
meente, die Zijn lichaam is. En kan de leden
zo inzetten in Zijn dienst.

‘Gereinigd tot dienstwerk.’

Bij de dienst aan en in de Tabernakel was
wassing bij het wasvat verplicht. Anders zou
de bewuste priester/leviet sterven. Voor het
dienstbetoon van de heiligen van de gemeen-
te geldt de dagelijkse reiniging door de uit-
spraken van onze Heer. Het is geen verplich-
ting voor de gelovige van vandaag. Het kan
niet anders, dan dat de gelovige die dienst-
werk verricht het woord tot zich neemt, daar-
door leeft.

‘Ja, fijn, ik heb het elke dag nodig.’

We kunnen niet zonder dat dagelijkse voed-
sel. Zoals Israël in de woestijn (wildernis) niet
zonder dagelijks manna en water kon, zo kun-
nen wij niet zonder het eten en drinken uit
Hem. Christus is immers het ware Brood en
Gever van levend water. Israël leefde op wat
zij uit de hemel ontvingen; prachtig type van
de gelovigen van vandaag, die leven op wat zij
uit God ontvangen: het hemelse manna en wa-
ter dat van boven (God/Christus) neerdaalt en
de gelovige die dat eet en drinkt.

12 april 2017
‘Moordenaar niet direct in de hemel.’

Alleen aan de gemeente die het lichaam van
Christus is, is een plaats in de hemel toebe-
deeld:

en wekt ons gezamenlijk op en zet ons geza-
menlijk te midden van de hemelingen in Chris-
tus Jezus                                     Efeziërs 2:6

want ons domein behoort aan de hemelen
toe, waaruit wij ook de Redder verwachten,
de Heer Jezus Christus         Filippenzen 3:20

De gemeente werd geroepen vanaf de roe-
ping van Saulus van Tarsus. Daarvoor waren
er alleen beloften voor hen, die een aardse
verwachting hadden: het koninkrijk van de
Messias Jezus.

‘Die moordenaar stierf al eerder.’

Of hij ook op de dag (14 nisan) stierf dat de
Heer Jezus uitriep:

Vader, in Uw handen beveel ik Mijn geest!
                    Lucas 23:46; Johannes 19:30

is niet duidelijk. Misschien stierf hij wel veel
later, de 15e of de 16e. Gekruisigden hingen
soms dagen lang aan het kruis, een vreselijke
marteling. Hoe dat ook gegaan is, een belof-
te direct met de Heer (op dezelfde dag) in de
hemel te zijn, kón de Heer niet bedoelen.

‘Waarom niet?’

Omdat Hij, toen Hij inmiddels opgestaan was
uit de dood, tegen Maria zei:

raak Mij niet aan, want Ik ben nog niet opge-
varen naar Mijn Vader; maar ga naar Mijn
broeders en zeg hun: Zie! Ik vaar op naar
Mijn Vader en jullie Vader, naar Mijn God
en jullie God
                                           Johannes 20:17

Dus Hij was daar nog niet geweest. Hij was
nog niet bij Vader geweest. Niet op die op-
standingsdag tot Hij Maria ontmoette, en
evenmin in de dood. Eerst moest Hij Zich
aan Vader presenteren in de hemel, en pas
daarna mochten Maria en Thomas en an-
deren Hem aanraken. Het heden dat Hij uit-
sprak op de dag van Zijn kruisiging tegen de
moordenaar, hield dus geen belofte in, dat
de Heer én die moordenaar op die dag (14
nisan) in de hemel zouden zijn.