Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

16 april 2020

‘Het geheim van het evangelie.’

Dat is de verzoening door de dood van
de Zoon, Die daarna werd opgewekt.
Dat is het thema in Romeinen 5, 2 Co-
rinthiërs 5, Efeziërs 2 en Kolossenzen 1.
Kernthema in deze brieven van Paulus.
Wanneer we optellen wat verzoend is,
dan is dat erg veel:

en ons de dienst van de verzoening ge-
geven heeft, dat is, dat God in Christus
de wereld verzoende met Zichzelf, hen
niet hun krenkingen aanrekenend
                         2 Corinthiërs 5:18,19^a

‘Ja, heerlijk, heel de wereld.’

Dat is de reikwijdte ervan. Omvat alles.
Ook in Romeinen 11:15 staat dat:

want indien hun verwerping de verzoe-
ning van de wereld, wat is hun aanne-
ming anders dan leven uit de doden?

De wereld. Omvat al de volkeren, als je
leest gaat het om Israël en de volkeren
in Romeinen 9-11. Zo zal de toekomst 
fantastisch zijn als Israël weer de volke-
ren zal leiden. 

‘En in Romeinen 5:9?’

Daar gaat het specifiek om de gelovi-
gen van nu. Fijn om te lezen, te besef-
fen en te leven, nu, vandaag:

Want indien wij, vijanden zijnde, ver-
zoend werden met God door de dood
van Zijn Zoon, veel meer zullen wij, 
verzoend wordend, gered worden in 
Zijn leven.

Wij waren vijanden, God verzoent vij-
anden met Zich door de dood van Zijn 
geliefde Zoon. En verandert ze in Zijn 
vrienden. Dat zegt het woord verzoe-
nen letterlijk: neer-veranderen. 

15 april 2020

‘De zekerheid van Zijn genade.’

Zijn genadig handelen met de schep-
ping is nu nog niet algemeen bekend.
Hoewel de geliefde Zoon 2000 jaar ge-
leden stierf en de dood inging, is die
reikwijdte ervan nog onbekend. Velen
denken dat de mens zelf iets moet bij-
dragen door keuze of iets dergelijks.
Dan is de dood van de Zoon en Zijn
opwekking daaruit wel een volkomen
werk, maar de mens moet zelf…

‘Wij mogen Vader danken.’

Het: ‘wees verzoend met God’ of ‘laat
u met God verzoenen’ is géén voor-
waarde. Nee. Het nodigt uit om God
te danken voor het niet toerekenen 
van de krenkingen (misstappen) of de
gegeven verzoening. God was in Chris-
tus de wereld met Zich verzoenend. 
Die wereld had verzoening nodig, God
niet. Nu Christus tot zonde of zondof-
fer gemaakt is, is het volbracht.

‘Wat geweldig is dat.’

Dit is het geheim van het evangelie, in
Tenach (OT) was dat onbekend. Pas in
de brieven van Paulus staat het rond-
uit. God is niet boos op de mens. God 
is liefde en strekt Zijn liefdevolle han-
den naar iedereen uit. Ieder, die erop
ingaat was al tevoren, lang geleden, in
Zijn voornemen opgenomen om Hem 
nu al te leren kennen. Al de anderen 
zullen later óók hun knieën buigen en
van harte belijden dat Jezus Heer is.   

14 april 2020

‘Zijn kracht in zwakheid.’

De zwakheid is bij ons, de schepping, 
het verderf is daar. We zijn stervend.
Paulus kende veel zwakheden, maar
roemde in de kracht van God. De ge-
nadige verzekering die hij kreeg, was
dat Gods genade toereikend, voldoen-
de was. Dat was ook in de opstanding
van Christus zo. Hij was in het nieuwe
uitgehouwen graf gelegd. Dood. Geen
kracht meer om Zelf op te staan.

‘Vader wekte Hem op.’

De banden van de dood konden Hem
niet vasthouden. Vader gaf Hem leven
en Hij kon opstaan, vroeg in de derde
dag, toen Vader Hem wekte. Dat was
voor de vrouwen en de discipelen ver-
bijsterend. Dat sloeg al snel om grote
vreugde, toen Hij het Zelf aantoonde,
met hen omging. Mirjam mocht Hem
eerst niet aanraken, later wel. Hij was
eerst bij Vader geweest, boven. 

‘Dat straalt van die dag af.’

 Ja, sinds de opstanding van Christus 
is alles anders. Verwachting, licht en
uitzicht op de heerlijke toekomst. In 
Gods plan was dit alles opgenomen,
er kon niets mis gaan. Vanuit mense-
lijk gezichtspunt gezien lijkt van alles
scheef, niet goed, ongelukkig te gaan.
Vanuit God gezien niet. Bij Hem gaat 
niets mis. Het lijden van Zijn geliefde 
Zoon leidt tot heerlijkheid, gegaran-
deerd in Zijn glorieuze levendmaking. 

13 april 2020

‘Hij werd levendgemaakt.’

We zingen: ‘Hij stond op uit het graf 
door ’s Vaders kracht’. Het kon niet de
eigen kracht zijn, want Hij was dood en
begraven. Hij bezat geen levenskracht
meer in de dood. Daarom staat steeds 
geschreven, dat God Hem opwekte. In
1 Corinthiërs 15 (en andere plaatsen) 
lees je, dat Hij opgewekt werd. Hij kon
Zichzelf niet opwekken. Integendeel; 
alleen Vader zelf kon Hem opwekken.

‘Hij heeft onsterfelijkheid.’

Hij is die Ene, Die nu onsterfelijk is. De
andere gestorvenen, zoals Abraham, 
David, Elia, Daniël et cetera, zijn dood.
De hemel is wat mensen betreft: leeg.
Pas in de opstanding is weer leven, de
gemeenteleden van het lichaam van 
Christus zullen onsterfelijkheid ont-
vangen op de dag van de bazuin van 
God. Daarmee is dat na Christus de
eerste groep met dat voorrecht.

‘Ja ik kijk ernaar uit.’

Bemoedigend zijn de woorden uit de
brieven van Paulus. Met verwachting 
en uitzicht op heerlijke toekomst én 
kracht voor iedere dag. De geweldige 
verzekering die Paulus ontving, was:

‘Mijn genade is je genoeg, want Mijn
kracht wordt in zwakheid volkomen 
gemaakt.’            2 Corinthiërs 12:9

Dit is voor ons ook voldoende. Zwak-
heid ervaren we genoeg. Zijn genade
is voldoende, Vader, dank U wel. 

12 april 2020

‘Hij werd opgewekt.’

Gezegend Pasen! Hij stond op, werd uit
de doden en de dood opgewekt. De Va-
der deed Hem ontwaken uit de doods-
toestand, waarin Hij van niets wist. Hij 
stond op door de kracht van de Vader.
In de Griekse Schrift wordt maar liefst
ruim 50 keer gemeld dat Hij opgewekt
zou worden of werd opgewekt. Paulus
haalt ooggetuigen aan, zelfs meer dan 
500 broeders tegelijk, die Hem hebben 
gezien in Zijn opstanding. 

‘Het is een feit. Hij leeft!’

In het formidabele 1 Corinthiërs 15 laat
de apostel dat zien. Tegen de donkere
achtergrond van ongeloof in deze loka-
le ekklesia, stelt hij vast:

maar nu, Christus is opgewekt uit de 
doden, de Eersteling van hen die ont-
slapen zijn
                             1 Corinthiërs 15:20

Niet alleen is de dood door een mens
(Adam) de wereld van de mensen bin-
nengekomen, zo is ook de opstanding
van de doden door een Mens (Chris-
tus Jezus), vers 21.

‘Hij is de Eersteling.’

Dat is een term uit de oogst. De gezet-
te tijden van Jahweh (Leviticus 23, zie
de UR’s hierover) spreken van bijzon-
dere handelingen als het oogsttijd is.
De eersteling moest op de 16^e nisan be-
wogen worden voor het aangezicht van
Jahweh. Dat was type van Christus, en 
garantie dat de héle oogst gaat komen.
Dat betuigt de apostel in vers 22:

want evenals in Adam allen sterven,
zo zullen ook in Christus allen levend-
gemaakt worden

Dát is het uitzicht dat Vader ons geeft!