Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

4 juli 2018
‘De waarheid maakt vrij.’

De Heer Jezus is de verpersoonlijking
van de waarheid. Daarom kon Hij van
Zichzelf zeggen (Joh.14:6):

Ik ben de weg, de waarheid en het le-
ven. Niemand komt tot de Vader dan
door Mij

Zo wees Hij de enig juiste weg, allang
door de Vader bepaald. De mens, ook
de leden van het volk Israël, konden
niet door het houden van de geboden
tot de Vader komen. Later waren de
apostelen daar diep van overtuigd. In
Handelingen blijkt dat.

‘Waar dan?’

Onder meer in Handelingen 4. Daar is
het weer eens raak. Discussie tussen
de Joden, zelfs die van hogepriester-
lijk geslacht (Hand. 4:6), en de aposte-
len van de besnijdenis. De vraag was
door welke kracht zij de genezing van
de verlamde bij de Schone Poort had-
den kunnen doen. Het antwoord was:
door de Naam van Jezus Christus, de
Nazarener (vers 10).

‘Duidelijk toch?’

Hij was het, die door de bouwers ver-
worpen was (v. 11), waarvan Hij Zelf
op indringende manier gesproken had
in Mattheüs 21:33-46. Daar werd ook
de hoeksteen (vers 42) genoemd, net
als in Handelingen 4:11. Petrus noemt
dan de Naam opnieuw:

en de redding is in geen ander, want er
is onder de hemel geen andere Naam
gegeven waardoor wij gered moeten
worden                   Handelingen 4:12

Hij was en is de weg, de waarheid en
het leven. Waarheid is wat betrouw-
baar, vast en zeker is, waar je van op
aan kunt in je leven en daarna. God is
de Bron van alle waarheid.

3 juli 2018
‘Waarheid ondervindt tegenstand.’

Hoe meer de waarheid gesproken en
uitgedragen wordt, hoe meer tegen-
stand. Dat is zo, omdat de tegenstan-
der, de vader van de leugen, de waar-
heid wil blokkeren. Opdat de mensen
in de leugen blijven hangen. We lezen
in Johannes 8:31,32 :

Jezus dan zei tegen de Joden die Hem
geloofden: Als jullie in Mijn woord blij-
ven, zijn jullie werkelijk Mijn discipelen,
en jullie zullen de waarheid kennen, en
de waarheid zal jullie vrij maken.

‘Tegenstander wil gebondenheid.’

Aan wat afleidt: de zonde, het vlees, 
kwaad, wetticisme. De waarheid is
wat de mens vrijmaakt. De leugen zal
mensen in gebondenheid houden. De
waarheid voor nu is het evangelie van
Paulus. En dát spreekt van genade van
A tot Z. Dat bleek bij Saulus’ roeping.
Hij vervolgde de gemeente van God.
Toonde geen berouw, geen bekering
of iets dergelijks. Juist Saulus was een
uitgekozen werktuig in Gods hand.

‘Ja, mooi, het voor-beeld.’

Saulus noemde zich later de eerste of
voornaamste of ergste van alle zonda-
ren. Juist hem werd overstromende
genade betoond. Hij heeft enorm veel
kunnen en mogen doen. Hij deed echt
het werk van de Heer, niet allerlei ei-
gen belangen nastrevend. Mooi, dat
de keuze van de Heer Saulus was.
Wij zouden hem nooit gekozen heb-
ben. God wel. Dat is het wonderlijke
van de genade van God, die bereikte
zondaren zoals u en ik en anderen.

2 juli 2017
‘De waarheid op tafel.’

De steeds zuiverder bijbelvertalingen
zorgden ervoor, dat ‘gewone mensen’
konden lezen. Scherp lezend konden
ze de spreker die Gods woord uitlegt,
nakijken. En zoals de mensen in Berea
(Handelingen 17) konden zij nagaan of
het ook echt zo is als gezegd wordt. In
de 19^e eeuw kwam er steeds meer op
tafel, ook het betere zicht wat betreft
het lichaam van Christus. En de positie
en plaats die de christelijke kerk onte-
recht was gaan innemen.

‘Wie had(den) een belangrijke stem?’

J.N. Darby (1800-1882), leider in de
Ierse kerk, en later ‘oprichter’ van de
vergadering van gelovigen (brethren)
ontdekte een aantal verloren gegane
waarheden. Onder meer de unieke
plaats van de gemeente naast Israël.
Maar ook het bijbelse onderricht over
de wegrukking van de gemeente, zo-
als Paulus dat in 1 Thessalonicenzen
4:13-18 zegt. En zo kwam langzaam
maar zeker de waarheid, zoals door
Paulus verkondigd, naar voren.

‘Nu klinkt het volop en vrij.’

Dat is het grote gevolg van het losko-
men van de waarheid uit de ketens
van de traditie. Er zijn altijd eenlingen
geweest die meer hadden ontdekt, en
zij werden vaak het zwijgen opgelegd
of hun stem werd overschreeuwd. In
de orthodoxie was geen plek voor wat
Paulus werkelijk leert. Luther ontdekt
iets van rechtvaardiging door geloof.
Later kwamen ook de verzoening, de
regering van de genade, de hemelse
roeping en toekomst van de gemeen-
te in het juiste licht.

1 juli 2018
‘Luther hervormde niet grondig.’

Het was kennelijk nog geen tijd. Ook
dit werd door God bepaald. Eén van
de grote bevrijdingen -voordat Luther
begon- was, dat het Woord bij de men-
sen kwam. Wycliffe’s vertaling in het
Engels was er in de 14^e eeuw; voordat
Luther begon in 1517. In Nederland
was in de 15^e eeuw een vertaling tot
stand gekomen, de Delftse bijbel (1477).
Die was mede op basis van de Hernse
bijbel van 1361 gemaakt. Deze zijn ech-
ter uit het latijn en niet uit de grondtekst
vertaald.

‘Welke wel uit de grondtekst?’

Je had eerst nog de Van Liesvelt bijbel
(1526-1542), de Deux Aes bijbel (1561-
1568); die zijn weer op de Duitse verta-
ling van Luther gebaseerd. Er was dus
al wel het nodige gedaan op vertaalge-
bied; en groepen als de lollarden in En-
geland, voorlopers van de reformatie,
legden al iets van de waarheid op tafel.
Het woord van God moest bereikbaar
worden voor ‘de leek’, die geen latijn,
Hebreeuws en/of Grieks kende. Toen
kwam de Statenvertaling 1637-1639,
die wel uit de Hebreeuwse en Griekse
tekst was vertaald. Helaas was de Tex-
tus Receptus, een minder betrouwbare
tekst, hiervoor de basis.

‘De waarheid kwam naar boven.’

De tegenstander wilde dat niet, waar-
schijnlijk duurde het daarom zo lang
voordat Gods woord zuiver door men-
sen in hun eigen taal gelezen kon wor-
den. De King James vertaling was erg
belangrijk in het Engelse taalgebied.
Herziening van deze KJV: de Revised
Standard Version, met vele duizenden
verbeteringen. En zo ging het door.
Ook concordanties op de grondteksten
zijn later gekomen, en de waarheid kon
verder doorbreken!

30 juni 2018
‘Vreemde gedachten soms.’

De doorwerking van het evangelie
van Paulus zou een grote omwente-
ling in het christendom betekenen.
Kerken zouden niet langer nodig zijn.
Samenkomsten met minder nadruk
op muziek en zang in plaats van wat
we nu eeuwen lang gehad hebben.
Luther ontdekte iets van dat evange-
lie, de rechtvaardiging door genade
en door geloof. Hij was verstrikt in de
religie van Rome.

‘Luther wilde wel het Woord.’

Gerichtheid op het woord vindt oor-
sprong in de periode direct voor en
na de reformatie. Daar zorgde God
Zelf ongetwijfeld voor. Groepen die
ernstig met het woord van God be-
zig zijn en dat biddend zoeken kun-
nen vroeg of laat rekenen op tegen-
stand. Is het niet van buitenaf, dan
wel van binnenuit. Paulus heeft dus
de oudsten uit Efeze in Milete dring-
end om die reden gewaarschuwd.

‘Niet alles op tafel destijds.’

Luther liet veel liggen. Het avond-
maal, de kinderdoop, de kerkelijke
hiërarchie met bisschoppen en de
paus; het werd niet kritisch aan de
hand van de Schrift doorgelicht en
bleef bestaan. Daarom wordt vaak
nog geworsteld met deze vragen,
terwijl er Schriftuurlijk antwoord op
gegeven kan worden. Daarom blijft
het hard nodig om dat Woord te be-
studeren en gevoed te worden.