Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

8 maart 2018
‘God heeft alles in Zijn hand.’

Dat geldt ook voor alle aspecten en
gebeurtenissen voorafgaand aan en
rond de kruisiging van de Heer Jezus.
Alles moest daartoe leiden. Het was
noodzakelijk dat dat zou gebeuren.
Aan het kruis is niet alleen de vijand-
schap gedood, maar ook de zonde
van de wereld gedragen. Het Lam van
God was daar, zei Johannes (1:29).

‘Een fijn aspect.’

Alle zonden en de zonde is daar weg-
gedragen. God heft de zonde van A-
dam (en van de hele mensheid dus)
op door een andere zonde. Dat was
de kruisiging van de zondeloze Zoon.
Dit principe was al zichtbaar in de of-
ferdienst van Israël onder het oude
verbond. Het woord zondoffer is het-
zelfde als het woord voor zonde in de
Hebreeuwse tekst.

‘Bijzonder, zo ook bij Jezus.’

We beseffen, dat dit principe veel ver-
der gaat dan alleen vergeving van zon-
den. Dat bestond vóór het kruis ook al.
Door de offeranden die de mensen ga-
van, werden zij vergeven. Maar, zegt
Hebreeën, daarmee waren de zonden
niet weg. De offers werden opnieuw
gebracht. Daaruit bleek dat de volledi-
ge wegdoening van de zonden niet ge-
beurd was. Door het kruis wél.

7 maart 2018
‘Dat is nogal wat, het kruis’

Het is de vijandschap van de mens te-
genover God, en mensen onderling,
die aan het kruis gedood is.
Wanneer het woord van het kruis in
je leven gaat werken, verdwijnt de vij-
andigheid naar God. Je gaat zien wat
de enorme liefde van God is, die naar
voren komt in en door het kruis. Het
was ultieme vijandschap van de mens
door de geliefde Zoon te kruisigen.

‘Hoe reageerde God dan?’

God antwoordde met liefde. Hij deed
de mensheid niet weg. Hij wekte Zijn
geliefde Zoon op uit de dood. Dát was
Zijn reactie. Dat is het paradoxale, het
verbijsterende wat toen gebeurde en
waar de apostelen vol van waren. Zij
schreven erover, dat Jezus Christus uit
de dood was opgestaan. Het was cen-
traal in de verkondiging.

‘In Handelingen.’

In de brieven lees je ook over Zijn op-
standing en voorafgaande dood. Toch
schrijft alleen Paulus over de diepe be-
tekenis van dat kruis en de daarop vol-
gende opwekking uit de dood. Dat laat
hij ook zien in 1 Corinthiërs 15:1-11.
En dat dat in overeenstemming met de
Schriften was. De bewijsvoering is in-
tens en erg overtuigend. Christus ís op-
gewekt uit de doden!

6 maart 2018
‘De kruisiging was beslissend.’

Met de opstanding daarna, ja. Paulus
schrijft aan de dwarse Korintiërs, dat
wanneer de vorsten van deze eon de
verborgen wijsheid van God gekend
hadden, het anders was gelopen. Zij
hadden dan de Heer van de heerlijk-
heid niet gekruisigd. Dat schrijft de a-
postel aan ze in 1 Corinthiërs 2:6-8.

‘Zij wisten dat niet.’

Nee, en het ontging heel wat gelovi-
gen daar. Zij kenden de diepe beteke-
nis van het kruis niet. En het was die
boodschap die ze nodig hadden. En
de apostel zegt, dat hij onder jullie
niets anders wilde weten dan Jezus
Christus en Die gekruisigd. Het ‘rare’
van het kruis wordt door de meeste
mensen niet aanvaard.

‘Paulus spreekt er vaak over.’

We zien, dat in veel kerken en groe-
pen de goede vrijdagavonddiensten
zeer matig bezocht worden. Vergele-
ken met de paasdienst op de zondag
daarna. Dan zitten kerken, zalen en
aula’s vol. De diepe betekenis van de
kruisiging gaat aan velen voorbij. Ter-
wijl aan het kruis de vijandschap bij-
voorbeeld, gedood is.

5 maart 2018
‘Binnenkort weer Pasen.’

Ja, het is de opstanding van Christus.
Ook het kruis van enkele dagen ervoor
verdient steeds onze aandacht. De die-
pe betekenis voor Vader, voor ons en
heel de schepping; het is veel, groots.
Het woord van het kruis is voor velen
lastig, onbegrijpelijk en men kan er zo
weinig mee.

‘Het is belangrijk.’

We hebben recent gezien, dat kruisi-
gen als werkwoord in de eerdere brie-
ven van Paulus voorkomt. In de zoge-
heten gevangenschapsbrieven komt
alleen het woord kruis voor. Het punt
is, dat in de gevangenschapsbrieven
Efeziërs, Filippenzen en Kolossenzen
het kruisigen als handeling in het ver-
leden wordt gezien.

‘Het gaat om het gevolg.’

In de genoemde brieven draait het
om de enorme gevolgen die het kruis
heeft. Voor de mensen, voor de schep-
ping. De mensheid wordt gezien in de
4 anderen die met Hem gekruisigd op
Golgotha hingen. Een tweetal rovers
en twee misdadigers. De rovers staan
symbolische voor Israël en de misda-
digers voor de natiën.

4 maart 2018
‘De mens is getal 6.’

In Hebreeuws is het de haak, de letter
wav. Dat spreekt van verbinding. God
schept de mens om later Zijn Zoon als
bijzonder Mens op aarde te zetten.
Daardoor zou Hij de verbinding met de
afgedwaalde schepselen maken. Dit
gaat van God uit, zo is het altijd.

‘Hij is de Zoon.’

Via de lijn van het vlees is Hij de Zoon
van David (Romeinen 1:4; 2 Timotheüs
2:8). Hij is óók de Zoon van Abraham
(Mattheüs 1:1; Galaten 3:16). Dat werd
niet in eerste instantie aangevallen. Hij
noemde Zichzelf meestal de Zoon des
mensen (Zoon van Adam). Zodra naar
voren kwam dat Hij de Zoon van God
was, kwam verzet van de Joden.

‘Dat bleek aan het einde.’

Hij lasterde God volgens de toenmalige
Joodse leiders door niet te ontkennen,
dat Hij de Zoon van God is. Paulus laat
daar in Romeinen 1 geen misverstand
over bestaan. Jezus Christus is de Zoon
van God. Hij werd verwekt bij Maria door
de heilige geest, kracht van de Allerhoog-
ste. Hij wekte doden op. En later wekte
Vader Hem uit de doden op; zo werd de
basis voor verbinding met allen gelegd.