Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

2 oktober 2017
‘Gemeente niet uit Israël ontstaan.’

Er wordt gesproken over de gemeen-
te van God, een algemene aanduiding
van allen die de roep van God volgen.
Saulus vervolgt de gemeente van God
(Galaten 1:13; 1 Corinthiërs 15:9) in
eerste instantie, maar hoort daar la-
ter zelf bij (1 Timotheüs 3:15).

‘Later lees je lichaam van Christus?’

Dan is het specifiek allen die geroe-
pen en verzegeld werden met of door
heilige geest (2 Corinthiërs 1:22; Efe-
ziërs 1:12; 4:30). Bij de Besnijdenis
lees je niets daarover. Dit is een be-
langrijk onderscheid dat we lezen in
de Schrift.

‘Niet de 144.000?’

Van die aparte groep in Openbaring
wordt gezegd, dat zij verzegeld zijn.
(Openbaring 7:2,3,4,5,8). Hoe is on-
duidelijk, wordt niet gezegd.
Dat is een groep uit het trouwe Israël
met een aparte roeping en opdracht.
Dan is het beheer van de genade van
God, het beheer van het geheimenis
(Efeziërs 3:2,9) voorbij.

1 oktober 2017
‘Wat een bemoedigingen in genade.’

Als we nadenken over de oorsprong
van het lichaam van Christus, dan ko-
men we onherroepelijk bij God zelf uit.
Zoals in 1 Corinthiërs 1:30 staat:

uit Hem (God) is het, dat jullie in Chris-
tus Jezus zijn, Die voor ons is gewor-
den: wijsheid van God, gerechtigheid,
heiliging en vrijkoping

‘En in de tijd geroepen via Paulus.’

De uitroeping van de gemeente begon
met de roeping van Paulus. Het evan-
gelie dat hij brengt, is zuivere genade
van God. Alleen bij Paulus lees je van
verzegeling door heilige geest. Daaro-
ver lees je bij apostelen van de Besnij-
denis niets.

‘Verzegeld zijn is kenmerk?’

Ja, en de permanente inwoning van
de geest van God in de gelovigen ook.
Dat is niet zo bij het evangelie van de
Besnijdenis. In de begintijd was sprake
van twee groepen: gelovigen uit Israël
en uit de volkeren. Maar het lichaam
van Christus ontstond niet uit Israël; 
God riep en verzegelde allen die door
Hem tevoren bestemd waren.

30 september 2017
‘Blijft goed opletten bij bijbelstudie.’

Daarom is het goed, zelf te onderzoe-
ken of deze dingen ook zo zijn. Dat de-
den de Bereërs in Handelingen ook.
Het gaat niet om: ‘die en die zegt dit’
of ‘die en die zegt dat’. Het draait om
de Schriften zelf. Zo ook Openbaring:
in hoofdstuk 2 en 3 gaat het niet om
het lichaam van Christus.

‘Dan gaat het om Israël.’

Specifiek zeven gemeentes die straks
in het huidige Turkije zullen zijn. In de
tijd dat Johannes schreef, bestond in
Thyatira geen gemeente. Zo werd in de
eerste eeuwen om die reden Openba-
ring als niet geïnspireerd gezien. Wan-
neer blijkt, dat het gemeentes uit Israël
in de eindtijd betreft, blijkt hoe het zit.

‘Heel andere toonzetting.’

Paulus’ brieven ademen genade: dat
is een heel andere sfeer dan je in de
zeven brieven aan de gemeentes van
eindtijd leest. Daarin zie je voorwaar-
den voor de overwinnaars. De basis
voor zegen is hun werk en/of houding.
Paulus schrijft over onvoorwaardelijke
liefde, en genade voor álle gelovigen.

29 september 2017
‘We volgen Gods woord.’

Dat is ook wat we doen op de studies
Openbaring. Het gaat niet om menselij-
ke conclusies of wijsheid. Het draait om
wat de Schrift zelf zegt. Dat is bepalend.
Niet al te snel conclusies trekken. Dat
is wat we zouden nalaten. Zorgvuldig
kijken naar wat geschreven is.

‘Directe tekstverband is bepalend.’

Je gaat dat hoe langer hoe meer zien.
Zoals we gezien hebben, is het woord
wegrukken (Grieks: harpazo) terug te
vinden in verschillende tekstverban-
den. In Openbaring 12 wordt dat ge-
bruikt bij de mannelijke zoon, en in
Handelingen 8:39 bij Filippus, in Mat-
theüs 13:19 bij het zaad, en in 1 Thes-
salonicenzen 4:17 bij het lichaam van
Christus.

‘Die teksten zagen we woensdag.’

Ja, en daarbij constateerden we, dat
het telkens om een ander tekstverband
gaat. Dat is bepalend. Niet of hetzelfde
woord gebruikt wordt, nee, de context
geeft de doorslag. En in Openbaring 12
is dat ook zo. Daarom wijst mannelijke
zoon niet naar het lichaam van Christus,
maar naar de 144.000 verzegelden uit
Israël.

28 september 2017
‘We hebben een geweldig woord.’

We zien uit, en we volgen de Schriften.
Timotheüs zou de Schriften recht snij-
den (Grieks: orthotomeo), en de waar-
heid voor een bepaalde tijd ook zo la-
ten staan. In zijn dagen waren daar een
Hymeneüs en Filetus. Die verlegden de
waarheid van de opstanding.

‘Opstanding is in de toekomst.’

Na de opstanding van Christus, het eni-
ge teken dat de ongelovige Joden kre-
gen, komt een bijzonder gevolg. Dat zal
bij de bazuin van God zijn. Dan zal na de
levendmaking van Christus zelf ook Zijn
lichaam levendgemaakt worden vóór de
laatste jaarweek van Daniël.
En werkelijk onsterfelijkheid ontvangen.

‘Dat moet iets heel bijzonders zijn.’

Dat is het, en gaat vooraf aan wat in
Openbaring 12 beschreven staat. Dat
spreekt van de wegrukking van het kind
van de vrouw. Dat gebeurt halverwege
de 70e jaarweek van Daniël 9:24-27 en
dat is een afzonderlijke groep uit het
gelovige Israël. Daarover ging de studie
van gisteravond, die laat ook zien wat de
roeping van het lichaam van Christus is.