Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘De naam heeft betekenis.’

Zoals E.H. Clayton in het artikel
waar gisteren naar verwezen werd,
laat zien, is er een duidelijke beteke-
nis. Niet voor niets is daar die ver-
andering van Saulus in Paulus, in
Handelingen 13.

‘Het verwijst naar deze tijd.’

De naam is afgeleid van pauo, dat
stoppen of onderbreken betekent.
Het past opmerkelijk. Dat kun je
niet wegpoetsen met een opper-
vlakkige opmerking, dat het in die
tijd gewoonte was in Joodse gezin-
nen twee namen te geven.

‘De Schrift is door God gegeven.’

De heilige geest gaf het aan Lucas,
om Handelingen 13 zo te schrijven.
Bij anderen wordt de opmerking
van een andere naam niet gemaakt.
Juist bij Saulus – Paulus wél. Wij
zouden nauwkeurig acht geven op
deze onopvallende wijziging. Tot
onze eigen opbouw. Dat dat in ons
leven leidt tot meer eer geven aan
de God, die waakt over Zijn woord.

‘Goed om zo’n brief te lezen.’

We hebben bij de eerste verzen stil-
gestaan en gezien, dat Paulus deze
brief in gevangenschap schreef. Zijn
naam is bijzonder en werd in Hande-
lingen 13 aangepast. Lees een fijn
artikel hierover: Paulus.

‘Speciale naam voor hem.’

Dat is de naam Paulus zeker. Voor
inmiddels heel wat gelovigen is al-
leen het noemen van die naam al
irritant. Vanuit Jodendom én chris-
tendom hebben mensen zoiets als
dit gezegd:

ons probleem is met Paulus

‘Dat komt door wat hij zei?’

Het evangelie dat hij bracht, is niet
naar de mens. Het verkondigt het
einde van de oude mens. Er wordt
indringend in zijn brieven gesproken
over de betekenis van het kruis en
kruisigen. Dat predikt het afsnijden
van het vlees, al dan niet vroom.
Dáár ligt het ‘probleem’!

‘Was een mooie start gisteravond.’

De brief aan de Filippenzen is rijk, en
het was goed om wat inleidende op-
merkingen toe te voegen. De genade
en vrede die naar je toe komen, het
is het evangelie dat doorklinkt.

‘We zijn rijk, dat maakt blij.’

We kunnen zeker dankbaar zijn voor
de genade en de vrede. God is altijd
de Bron daarvan. En als dat klinkt,
ja dan is het goed. In elk geval heb-
ben we ons weer kunnen verblijden.

‘Het gaat om dat woord.’

Dat is de waarheid (Johannes 17:17)
en dát maakt vrij. Dat was een bijzon-
der punt, ja. De gemeente die Zijn li-
chaam is, zou dat woord centraal
zetten in al het doen en laten. Niet
alleen voor jou en mij persoonlijk,
maar altijd als de gemeente samen-
komt, zou dat Woord van God cen-
traal staan, dat is levend, krachtig,
bouwt op, bemoedigt.

‘Fijn om van genade te leven.’

Dat doen we allemaal als leden van het
lichaam van Christus. Velen zijn zich dat
helaas onvoldoende bewust. De studies
in Galaten hebben duidelijk laten zien
waarin we leven: Gods genade.

‘Velen leven onder de wet.’

Dat was in Paulus’ dagen in toenemen-
de mate het geval. De gemeentes in
Asia verlieten hem. Hij was niet langer
welkom daar waar hij zelf gemeentes
had opgebouwd.

‘Een belangrijk punt was de wet?’

In elk geval wetticisme. De Thora op
zich is heilig, rechtvaardig en goed.
De Thora is geestelijk (Romeinen 7:14).
Paulus laat in zijn brieven zien hoe dat
zit. Vrucht van de geest in de gelovige,
dáár gaat het om!

‘Alles is uit Hem, genade.’

We kunnen nooit meer zonder. Dat
besef, uit Gods genade te leven. Het
stemt dankbaar. Het Griekse woord
voor genade, daar hebben de woor-
den dankbaarheid en danken mee
te maken.

‘We hebben geen verdienste.’

Ons hele leven als gelovige geldt dat
principe. Wanneer het eigen werken
zou betreffen: dan is het geen genade
meer. En andersom: als het genade is,
is het geen werk van jezelf.

‘Lijkt eenvoudig, maar gaat diep.’

Israël wilde het met eigen inspan-
ningen doen. Ging niet. Toen brak
het tegenwoordige beheer van ge-
nade aan. Alle pogingen om op een
andere manier dan in en uit genade
te leven, persoonlijk of als plaatselij-
ke groep; ze zullen mislukken. Want
die ontkennen in de praktijk het leef-
klimaat van elke gelovige.
Gods genade regeert.
Dié zit op de troon.