Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Wat zou onze volgende Spreuk betekenen?’

Het is wel een mooie (4:8):

Zij zal op jouw hoofd geven: een krans van genade
met een kroon van pracht zal zij jou belonen

De wijsheid, als jij die verwerft, zal jou genadevolle gedachten
geven. In feite kun je zeggen, dat de wijsheid je gedachten door
genade laat regeren. Dat wat op je hoofd zit, oefent macht over
je denken uit. De wijsheid van God zorgt ervoor, dat je, als je die
diep in je hart hebt gesloten, anders reageert op andere mensen.

‘Wat betekent dat?’

Je behandelt die mensen vanuit jouw veranderde hart en gedach-
ten. Genade is het, wat je anders doet reageren op hoe mensen
naar jou toe zijn. De scherpe kantjes gaan van je reacties af. Je
bent milder (en dus wijzer) in hoe je reageert, zeker als mensen
onmogelijk kunnen zijn. En dat heeft weer zijn uitwerking.

‘Het zou fijn zijn, als gelovigen onderling dat tonen.’

We kunnen er zeker van zijn, dat als de genade van God gaat door-
werken bij gelovigen onderling, er bijzondere dingen gebeuren.
De wijsheid komt pas na aanhoudend bezig zijn met de Schrift en
na jaren ervaring. Paulus bidt zelfs om de geest van wijsheid en
onthulling in erkenning van Hem. en dan gaat het om het bijzon-
dere Efeze-geheimenis. De leden van het lichaam van Christus
blijken in dat geheimenis een heel aparte plaats te hebben in Gods
plan: de hoge positie met Christus Jezus delen en zo die wijsheid
aan de hemelingen bekendmaken!

‘Verder zullen wij ook Zijn genade in mildheid tonen.’

De overstijgende rijkdom van Zijn genade mogen wij tonen en
dat zal voor al die hemelse machten heel wonderlijk zijn. Het is
ongelooflijk wat een toekomst nog voor de gemeenteleden in
het verschiet ligt. Die verwachting, dat uitzicht, laten wij daar
God voor danken!

‘Bijzonder, die wijsheid van Vader, die wij door de Spreuken heen
vasthouden.’

Zoals we gisteren gezien hebben, is het voor ons in het bijzonder
de wijsheid van God in verborgenheid, die dus verborgen was en
door Paulus onthuld wordt. Als we de wijsheid omhelzen dan zal
zij ons heerlijkheid brengen; de vrucht van wat God in ons werkt.
In ons persoonlijk, de doorwerking van Zijn liefde in ons hart en
leven naar de ander toe.

‘Zij (de wijsheid) brengt ons heerlijkheid als wij die wijsheid in
onze armen sluiten.’

Vanzelfsprekend is dat een stijlfiguur voor het aanvaarden van
de wijsheid: het woord van God. Steeds minder mensen willen dat
nog; het woord van God duidelijk naar zich toe krijgen.
Paulus was een verkondiger, leraar en apostel en sprak soms zelfs
zo lang dat men slapend uit het raam viel. Men had toen wel oren
naar dat unieke evangelie. Vandaag de dag wil men liever zelf over
het woord discussiëren, dan eruit horen en dat meenemen en toe-
passen.

‘Als je discussieert over het woord van God, is dat fout?’

Het gaat niet om fout of goed, maar om wat uit het discussiëren
blijkt, namelijk dat men zich stelt boven het woord van God en
in de discussie bepaalt wat waar of niet waar is.
Ieder heeft dan een mening of een opvatting – en de waarheid?
Die is zoek en blijft verloren in de kakafonie van opvattingen.
Dat is dan ook precies wat de tegenwerker wil: laat ze maar lek-
ker discussiëren, dan komen ze er met zijn allen nooit uit.

‘Nee, zo bekeken schiet het niet echt op.’

Het getuigt ook niet van wijsheid het zo aan te pakken. Al wat
aan wat woord van God naar de mens toekwam, gebeurde niet
door middel van discussie, maar door prediking, verkondiging.
Paulus en Barnabas brachten de boodschap van de liefde van
God in Christus Jezus, daar valt niet veel over te discussiëren,
dat is iets om te geloven. Het geloof in de beloften van God, dát
bouwt op, geeft je leven richting en verwachting!

‘De Spreuk van vandaag (4:8) gaat door op de voorgaande.’

Dat kunnen we wel zeggen, als we hem lezen:

houd haar hoog en zij zal je verheffen.
zij zal jou vereren, als je haar omhelst

In het ‘hoog houden’ zit iets van: op elkaar stapelen. Wat je zou
doen, is de wijsheid (‘vrouwe wijsheid’ – Spreuken 31) verzame-
len en opstapelen. Mensen in deze tijd doen dat met allerlei lera-
ren. Zij verzamelen zich leraren omdat hun gehoor gestreeld is,
en zij stapelen die op. Daar luisteren zij naar. Meestal gaat het
om leraren, die ernaast leren. Als je naast (wat er werkelijk ge-
schreven staat) leert, kom je op ander spoor, en ben je jaren later
heel ver van de waarheid afgedwaald.

‘Wij blijven dus bij de bron van alle ware wijsheid: Gods woord?’

Dat is wat deze Spreuk in feite leert. We zouden de wijsheid van
Zijn woord vasthouden, verzamelen en daar diep over nadenken,
in ons hart sluiten zodat het onze wandel vast maakt. Want de wijs-
heid zorgt voor een vaste, op God gerichte levenswandel. We zijn
bevoorrecht, dat we zelfs de wijsheid die eonen lang verborgen was,
hebben leren kennen in het evangelie van Paulus.

‘Dan is dat “zij zal je verheffen” wel heel passend hier!’

Absoluut, het woord heeft te maken met ‘hoog’ of: ‘hoge plaats’ of:
‘verheven zijn’. Die wijsheid van God brengt je op een hogere
plaats, zeker als we het evangelie van Paulus nagaan: in het hemelse
bereik. En het brengt je leven nu al op een hoger plan, dat is onder-
schikking, de weg die de Heer zelf ging, in verachting, vernedering,
bespotting door Zijn tijdgenoten, Zijn broeders (naar het vlees).

‘We zijn bevoorrecht, dat we de wijsheid in Christus Jezus door Paulus
mogen kennen.’

Het geeft ons leven de juiste richting: naar Hem toe, op Hem gericht
leven. Het is de heerlijkheid van Christus, die het beeld van God is, die
ons hart en leven verlicht, verwachting geeft. Daardoor is het leven
op het hoogste niveau, al gaat het door lijden en verdrukkingen.
Paulus had vreugde in zijn hart bij alles wat hem overkwam, omdat
hij wandelde ‘als ziende de Onzienlijke’, hij kende het geheim, dat Gods
hand achter alles zat wat in zijn leven gebeurde. Die zal het doen samen-
werken tot het goede!

‘Vandaag ook weer kijken naar het belang van wijsheid.’

Ja de wijsheid heeft als beginsel die te verwerven. In Spreuken
wordt de wijsheid van grotere waarde gezien dan goud en zilver.

het beginsel van wijsheid is: verwerf wijsheid,
en bij alles wat je verwerft: verwerf inzicht!         Spreuken 4:7

Opnieuw en zeer nadrukkelijk: Salomo stelt hier, dat het beginsel
(rasjit, eerste woord van de Schrift) van de wijsheid is: verwerf die.
Dat zouden we horen en ermee rekenen. Mensen doen soms hele
gekke dingen om iets van waarde te verwerven, een mooi huis of
een mooie nieuwe auto. Niks mis mee, alleen zie je dat gelovigen
heel wat minder doen om de wijsheid te verwerven.

‘Tsja, terwijl het zó waardevol is. Zonder de wijsheid begin je niet
veel in je geloofsleven.’

Het kan je bewaren voor grote misstappen. Of voor een opgezette
val. Vaak zie je dat het mis gaat omdat men niet eerst zorgvuldig het
woord van God raadpleegt; men handelt eerder naar eigen inzicht
dan dat men Zijn woord volgt. Dat zie in persoonlijke levens van
mensen en in het functioneren van de plaatselijke ekklesia. Hoe
ver is men vandaag verwijderd van het schriftuurlijke, paulinische
beeld!

‘De aan Paulus gegeven wijsheid heeft te maken met de hemelse
bediening en de hoge plaats van het lichaam van Christus.’

Ja, en dat heeft zijn invloed op hoe we als plaatselijke ekklesia met
diepe wijsheid van God kunnen optrekken en functioneren. Alle
leden zijn immers rechtstreeks verbonden met het hoofd, Christus.
Dat heeft weer zijn weerslag op hoe bijvoorbeeld oudsten en opzien-
ers functioneren. Zij zouden toezien en zich dienend opstellen,
waarbij we Paulus als apostel tegen de Corinthiërs horen zeggen:
wij heersen niet over jullie geloof, maar zijn medewerkers
aan jullie vreugde!  (2 Corinthiërs 1:24).

‘Mooi, hoe we gisteren ineens de wijsheid van het Woord in de
praktijk zagen.’

De Spreuken zijn praktisch gericht, naast de diepere lagen die er
ook in zitten. Vandaag kijken we naar vers 6 van Spreuken 4:

verlaat de wijsheid niet en zij zal je bewaren,
heb haar lief en zij zal je beschermen.

Ligt in het verlengde van vers 5. Het niet vergeten, niet afwijken
van het woord van God wordt nu vervolgd met: verlaat de wijsheid
niet. Het woord ‘bewaren’ is het Hebreeuwse woord ‘sjamar’, dat een
nog sterkere betekenis heeft: bewaken. De naam van de stad Samaria
is ervan afgeleid. De wijsheid zal je bewaken, als je haar niet verlaat.

‘Dicht bij de wijsheid van God blijven, dus. Die bewaart en bewaakt je.’

Ja, dé wijsheid en  de kracht van God (1 Corinthiërs 1:30,31) is Christus.
Wij zouden ons ernaar uitstrekken (jagen) Hém te kennen en de kracht
van Zijn opstanding. Zoals Paulus in Filippenzen 3 schrijft. Hij is het, in
wie al Gods volheid woont en wij hebben Hém nodig. Niet de filosofie van
mensen. Daarbij blijven is voor ons noodzakelijk. We leven gericht op de
grote toekomst de Hij gaat geven.

‘In de tweede regel wordt het positief gesteld: heb haar lief en zij zal je
beschermen.’

Het is het Hebreeuwse ‘ahavah’, dat ‘liefhebben’ betekent. Aardig is, dat
dit woord de getalswaarde (gematria) 13 heeft, net als het woord ‘een-
heid’ in het Hebreeuws (èchad)! Liefde bewerkt eenheid en 13 staat ook
voor een nieuw begin in de schrift. We zijn bijzonder bevoorrecht, die
wijsheid van Gods woord tot ons te nemen en te zien, hoe Hij Zijn plan
vervult, in wijsheid!

‘Dat betekent ook heel praktisch: Gods woorden toepassen!’

Ja, vrede is het grote sleutelwoord voor de praktijk van ons leven. Ons
leven is per definitie geloofsleven. We leven door geloof (Hebreeën 11),
we wandelen door geloof (2 Corinthiërs 5:7). Dat is wat we zouden doen,
met de wijsheid die God geeft. We houden, voor zover het van ons afhangt,
vrede met alle mensen, inzonderheid de geloofsgenoten, en dat laatste is
soms al lastig genoeg!