Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Verder broeders, verheugt je,
past je aan, laat je aanspreken,
weest hetzelfde gezind,
houdt vrede, en de God van
de liefde en vrede zal met
jullie zijn
         2 Korinthiërs 13:11

Paulus gaat afsluiten en zegt
dat wat ook wij in ons hart
kunnen meenemen en eruit
leven. Eerste klinkt: verheugt
je! Het evangelie, verzoening
en genade klinken heel rijk in
de brief. Daarom altijd reden
om je te verheugen; genade
is vreugde. De Heer is nabij.  
Het tweede is: Past je aan!
Daarin zit ‘toebereiden’, dat
gebeurt met visnetten, die
zodanig ‘toebereid’ worden,
dat er goede vangsten mee
kunnen gebeuren. Zo zouden
ook wij toebereid worden om
tot Zijn eer te zijn, niet alleen
nu, maar ook in die dag van
Christus. Bedenkt wat boven
is, waar Hij is.

Derhalve schrijf ik deze dingen,
afwezig zijnd, opdat ik niet,
aanwezig zijnd, strengheid
gebruik in overeenstemming
met de volmacht die de Heer
mij geeft tot opbouw en niet
tot afbreking.
     2 Korinthiërs 13:10

In 1 Korinthiërs 10 schreef de
apostel, dat alles geoorloofd
is. Hij voegde er wel aan toe,
dat niet alles nuttig is, of tot
opbouw is. Nu zien wij in de
dagtekst, dat de leidraad te
allen tijde de opbouw van
het lichaam van Christus is.
Al de aanwijzingen die wij in
de brieven lezen, houden er
verband mee. Zijn lichaam
zou tot eer van Hem zijn.
In 1 Thessalonicenzen 5 zien
wij een aantal staan:

Houdt vrede onder jullie zelf
vermaant de ongeregelden,
troost de kleinmoedigen,
komt op voor de zwakken,
weest geduldig met allen.

Boeiende, aansprekende en motiverende
levensbeschrijving van de samensteller van
het eerste ‘Nieuwe Testament’ volgens de
concordante methode vertaald.
Gratis verkrijbaar: gorterd@protonmail.com

Derhalve schrijf ik deze dingen,
afwezig zijnd, opdat ik niet,
aanwezig zijnd, strengheid
gebruik in overeenstemming
met de volmacht die de Heer
mij geeft tot opbouw en niet
tot afbreking.
     2 Korinthiërs 13:10

Velen erkennen in de praktijk
niet echt de volmacht die de
Heer aan Paulus gaf. Dat zijn
brieven anders uitgelegd en
gelezen worden dan wat hij
wérkelijk schrijft, is een feit.
Het evangelie van Paulus is
een te harde noot voor de
meesten om te kraken.
In 2 Korinthiërs 11 schrijft hij
dat een ‘andersoortige geest’
en een ‘andersoortig evangelie’
door hen verwelkomd werd.
Ook als er een ‘andere Jezus’
wordt gepredikt; dan wordt
dat goed geaccepteerd.
Christus Jezus lezen wij in zijn
brieven; het is Hij, Die aan de
rechter(hand) van God is.
Ja, bedacht zijn op wat boven
is, waar Hij is; dat is het.

Derhalve schrijf ik deze dingen,
afwezig zijnd, opdat ik niet,
aanwezig zijnd, strengheid
gebruik in overeenstemming
met de volmacht die de Heer
mij geeft tot opbouw en niet
tot afbreking.
     2 Korinthiërs 13:10

Paulus was gevolmachtigd als
apostel, om strengheid -waar
nodig- te gebruiken. Dat deed
hij zeker in zijn eerste brief.
Maar hij wilde, nog afwezig,
in volle genade en liefde de
aanwijzingen aan hen geven.
Deze tweede brief, met als
centrum: God, Die in Christus
de wereld met Zich verzoent.
2 Korinthiërs 5:14-21 is het
hart van de brief, van hart tot
ieders hart geschreven.
De liefde van Christus is het,
die motiveerde om zo aan
hen te schrijven. Het maakte
de ondertoon veel milder.
Ook al was het soms scherp
wat Paulus aanreikte; het was
doordrenkt van Zijn genade.
Laten al onze gedragingen,
laat al ons spreken ook zó zijn!