Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Want jullie verdragen  het …        
indien iemand zich opheft, 
indien iemand jullie in het 
aangezicht striemt
    2 Korinthiërs 11:20^c

Als ‘een verkondiger’ of een
ander zichzelf verhief, en zo
zich boven de anderen stelde,
dan verdroegen zij dat goed. 
Als zo iemand hen dan zelfs
met woorden ‘links en rechts 
om de oren sloeg’; gelaten  
accepteerde men dat. 
Terwijl Paulus zich ootmoedig 
en zachtmoedig opstelde; hij
wilde medewerker aan hun 
vreugde zijn, maar beslist niet
heersen over hun geloof. 
Helaas is dit accepteren van 
al wat in vers 20 genoemd is
nog regelmatig zo.
Wij staan – in Zijn geloof – en 
wij erkennen Christus Jezus
als Heer.    

Want jullie verdragen  het
…indien iemand jullie opeet,
indien iemand neemt,
          2 Korinthiërs 11:20^b

De Korinthiërs lieten zich erg
makkelijk overheersen. Rond-
reizende ‘sprekers’ konden ze
goed verdragen, ook al waren
die met andere motieven in
hun midden. Gemakkelijk je
laten beïnvloeden, vervolgens
laten beheersen, ook materieel;
zo zwak waren zij in Korinthe.
Vandaag de dag gebeurt dat in
allerlei geledingen binnen de
christenheid. Regelmatig is geld
en materieel voordeel motief
van ’sprekers’ of ‘evangelisten’.
Om niet het evangelie brengen,
zelf zorgen voor de dagelijkse
kost; Paulus leefde het voor.

Want jullie verdragen  het
indien iemand jullie tot slaaf
degradeert,
        2 Korinthiërs 11:20^a

De Korinthiërs blijken zelf
onbezonnen. Wanneer er
sprekers kwamen die hen
hun regels (naast de wet
van Mozes) oplegden, en
hen zo tot slaaf maakten;
zij verdroegen dat goed.
Zij hadden niet door, hun
onmondigheid ontnam het
juiste zicht, dat zij zo slaaf
van mensen werden.
Daarmee ontkenden zij
in wezen slaaf van God
(Rom.6:13,14,17) te zijn.

Want met genot verdragen
jullie de onbezonnenen, zelf
zo bezonnen zijnd.
      2 Korinthiërs 11:19

Paulus in ironie wederom;
het was precies andersom.
De Korinthiërs waren zelf
niet verstandig; lieten zich
meeslepen in zielse emotie.
Paulus zag hoe ongeestelijk
ze waren, nog onmondigen
in Christus. Gelovigen die af
gaan wijken van Paulus, of
zijn evangelie nooit hebben
kunnen accepteren, kunnen
niet doorgroeien. Zij worden
meegenomen met allerlei
wind van leer.
Je geloof steeds toetsen aan
de waarheid van het evangelie
dat Paulus brengt, blijft nodig.   

Daar velen roemen naar 
het vlees, zal ook ík roemen.
    2 Korinthiërs 11:18

Paulus zei, onder tranen, 
later (Fil.3:18,19), dat veel
gelovigen als vijanden van 
het kruis van Christus leven.
Daar is roemen naar het 
vlees onderdeel van. Het is
dan eigen roem, prestaties 
van mensen, ‘grote namen’. 
Paulus schreef eerder:

Wat nu heb jij, dat jij niet 
ontvangen hebt? Indien jij 
nu ook ontvangen hebt, 
waarom roem je als niets 
ontvangend?  (1Kor.4:7).

En hier is het woord van het
kruis aan de orde. Het vlees 
van de mens is samen met 
Christus gekruisigd. 
Daar valt dus niets meer in 
te roemen. 
Paulus gaat wel spreken over
eigen ervaring als ‘roem’ in 
2 Korinthe 11, dat is echter
totaal anders dan hoe de 
Korinthiërs roemden.