Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘In het eerstvolgende vers van Efeziërs 3 komt het plan van eonen naar
voren. De enige keer dat het genoemd wordt?’

Ja, in de Schrift komen we dat alleen hier tegen. Gods voornemen van eonen
dat Hij uitvoert in Christus Jezus, onze Heer. Er wordt gesteld, dat de bekend-
making van de veelvuldige wijsheid van God door de uitgeroepen gemeente
in overeenstemming is met het voornemen van de eonen. Dat houdt in, dat
de gemeente, het lichaam van Christus, door God een bijzonder belangrijke
plaats heeft gekregen in dat grote plan van God.

‘Vandaar de uitkiezing in Hem van Zijn lichaam vóór de nederwerping van
de wereld.’

In de eerste eon, voor de nederwerping gebeurde er van alles onder de gees-
telijke machten en krachten. De tegenstander was geschapen en ging aan
het werk. Dat veroorzaakte een oproer onder de machten en krachten en
de tegenwerker kreeg een gedeelte mee in zijn plannen om de schepping
van God te veroveren. In verband daarmee werd het lichaam van Christus
uitgekozen in Hem. God had in feite daarmee tevoren het instrument al
klaar om de werken van de dooreenwerper teniet te doen. Dat is de missie
van Christus Jezus, onder andere.

‘Ja je krijgt zeker de indruk, dat het lichaam heel belangrijk is in Gods plan.’

Als de leden van Zijn lichaam zijn we nauwelijks onze hoge status bewust.
God voert Zijn voornemen van eonen uit in Christus Jezus. Dat houdt in,
dat de gemeente die Zijn lichaam is, en dus heel erg nauw met Hem ver-
bonden, ongelooflijk belangrijk is in dit hele plan. Dit wordt in Efeziërs
bekendgemaakt. De plaats blijkt te midden van de hemelingen te zijn. Die
hebben immers veel invloed op de gang van zaken bij de mensheid. Hoge
vorsten van landen, daarover lezen we in Daniël 10. Er blijken geestelijke
machthebbers boven landen te staan. En die machthebbers, daar krijgt de
gemeente mee te maken. En nu al wordt op een of andere manier die diepe
wijsheid van God onthuld aan de hemelingen!

‘Hoe kun  je je als gelovige voorbereiden op de komende bediening boven?’

Dat doet Vader door ons in allerlei situaties te brengen waarin we Zijn
wijsheid nodig hebben. Dan zoeken we in Zijn woord naar wijsheid hoe het
beste in zo’n omstandigheid te kunnen staan en leven. Voor veel situaties
staat natuurlijk niet exact beschreven wat te doen. Daarom zal Vader ons
leiden en wij zoeken biddend de juiste weg. En door al de gemeenteleden
heen laat God dan Zijn veelvuldige wijsheid aan de hemelingen zien.

‘Je hoort weleens zeggen dat die veelvuldige wijsheid is dat er zoveel
verschillende geloofsrichtingen zijn.’

Dat is een uiting van vleselijke verdeeldheid, niet van de eenheid van de
geest. Die is er. Dat gelovigen vaak tradities en bijbelvertalingen volgen
in plaats van wat de grondtekst aangeeft, is verdrietig genoeg. Juist het
volgen van de concordante methode beveiligt zo veel mogelijk tegen men-
selijke uitleg/inleg en tradities van mensen. je komt namelijk steeds bij
het Hebreeuwse en Griekse woord uit.

‘We zijn dus bevoorrecht doordat deze methode de grondslag is voor de
concordante bijbelvertaling.’

Daarom is het fijn, dat we onder andere Efeziërs al in zo’n vertaling be-
schikbaar hebben. We zien in Efeziërs 3, dat God alles schept. Paulus werd
geroepen om de grote geheimenissen bekend te maken. Dat hoort ook
bij de veelvuldige wijsheid van God. Vooral het lichaam van Christus is
daar een uitbeelding van. Het is een ongelooflijk geheel, dat lichaam. Al-
lemaal mensen overal vandaan, die door God geroepen worden. Door dat
roepen heen en de prediking van het woord van God door de gemeente,
wordt de wijsheid van God zichtbaar.

‘Waar we het gisteren over hadden hoor je bijna nooit. Maar het lijkt
wel voor de hand te liggen.’

We beseffen nauwelijks, wat het betekent dat in Efeziërs 1 staat, dat wij
het complement zijn van Hem, die het al in allen compleet maakt. Al wat
ontbreekt zal door Hem compleet gemaakt worden. Als Israël en de na-
tiën op de nieuwe aarde nog geen besef hebben van de grote waarheden
uit het paulinische evangelie, dan is er veel wat ontbreekt op geestelijk
gebied. Dat zal Christus Jezus mét Zijn lichaam samen aanvullen.

‘Ja wat bijzonder. Je denkt bijna nooit na over deze dingen, als gelovige.’

En dan moet dat evangelie bekendgemaakt worden. Als de vervulling van
het evangelie van de Besnijdenis op de nieuwe aarde tot zijn hoogste punt
is gekomen, dán zal het paulinische evangelie gepredikt moeten worden,
opdat de mensheid kan toegroeien naar de volkomenheid van de ware,
nieuwe mensheid met Christus als Hoofd!

‘Is geweldig, maar Johannes zegt er niets over in Openbaring 21 en 22.’

Petrus schrijft, dat hij enige ‘dingen’ uit de brieven van Paulus moeilijk te
begrijpen vindt en zegt dat in verband met de toekomstige dingen zoals
nieuwe hemelen en een nieuwe aarde. Het woord ‘enkele’ of ‘enige’ wat
Petrus gebruikt, is onbepaald. Het kan ook ‘heel wat’ inhouden. In elk ge-
val stelt Petrus zich heel wat broederlijker ten opzichte van Paulus op dan
veel christenen, die op hun beurt graag Petrus willen volgen! Nou, als je
dan Petrus wil volgen, verdiep je dan eens in wat Paulus écht schrijft! 

‘Men verwacht dat men naar de hemel gaat na het sterven, maar dat
wordt vreemd omschreven.’

Als je leest en hoort hoe men over de verwachting na dit leven spreekt,
dan beschrijft men wat als de hemel wordt gezien, de nieuwe aarde.
En het nieuw Jeruzalem. Daar wordt dan in koorzang over gezongen, als
je dat op TV ziet in zangprogramma’s. Men denkt dan aan het zwaaien
met palmtakken alsof op de nieuwe aarde voortdurend een van de fees-
ten van Ieue wordt gevierd. We hebben een geweldige verwachting, die
in Efeziërs heel anders beschreven wordt!

‘Ja de liederen die zoal gezongen worden, getuigen van heel andere
toekomstbeelden.’

De verwachting is, dat de gemeente, het lichaam van Christus, een heel
bijzondere bediening heeft. Christus Jezus heeft de bediening van genade
voor de gemeente en uiteindelijk voor allen. De gemeente heeft deel aan
de bediening van genade, zoals in Efeziërs 2:6,7 blijkt. De overstijgende
rijkdom van Zijn genade tentoonspreiden aan de hemelse machten en
krachten en uiteindelijk via Israël aan de mensheid. Wij zijn immers het
complement van Hem die alles in allen compleet maakt!

‘Wacht even, omdat wij Zijn complement zijn –wij maken Hem dus com-
pleet- hebben wij voor heel de schepping betekenis?’

Wij hebben deel aan Zijn bedieningen, omdat wij lichaam van Hem zijn.
Hij heeft ook de bediening van leven en onverderfelijkheid, zoals blijkt
uit 2 Timotheüs 1:10, dat Hij de dood buitenwerking stelt en leven en
onverderfelijkheid aan het licht brengt door het evangelie waartoe Paulus
werd aangesteld als heraut, apostel en leraar van de natiën. Wij zullen
dat evangelie verder in het universum bekendmaken, in de nieuwe schep-
ping. Daarin wordt Israël gaandeweg ingevoerd in het paulinische evan-
gelie van rechtvaardiging, verzoening en genade. En Israël zal dat uitein-
delijk doordragen aan de natiën. Israël ontvangt die boodschap daar van
de gemeente, het lichaam van Christus. Dat kan niet anders!

‘Wie zijn dat eigenlijk, soevereiniteiten en gevolmachtigden?’

We hebben daar niet een duidelijke omschrijving van in de Schrift,
we kunnen uit tekstverbanden en woordbetekenis iets afleiden. We
hebben echter geen idee hoe ze er uitzien. Soevereiniteit lijkt te wij-
zen op de hoogsten in rang van de hemelse machten en krachten.
Net zoals op aarde dat onderscheid gemaakt wordt, zo ook te mid-
den van de hemelingen. Het is een onthulling, die we bij Paulus lezen.
Kennelijk is te midden van de hemelingen sprake van rangorde.

‘De gevolmachtigden vallen dus onder de soevereiniteiten?’

Dat doet het woord ook vermoeden. Gevolmachtigden hebben een
zekere volmacht om dingen te doen. Ze worden als het ware gestuurd
door hogere machten. Net zoals Saulus destijds een zekere volmacht
had van het Sanhedrin (de hogepriester) om gelovigen op te sporen en
gevangen te nemen, zo hebben hemelse gevolmachtigden hun autoriteit
van de hogeren gekregen. Welnu, aan deze zeer hoog geplaatsten te
midden van de hemelingen wordt de veelvuldige wijsheid van God be-
kendgemaakt door de uitgeroepen gemeente. Dat is al zo’n 2000 jaar
geleden begonnen en duurt voort, nog steeds!

‘Het is bijna ongelooflijk, dit.’

We zouden wel acht slaan op wat Paulus allemaal schrijft. En bidden
om een geest van wijsheid en onthulling in erkenning van Hem. Opdat
we iets van deze dingen mogen bevatten. We zullen straks boven, in alle
volheid, als complement van Christus, de veelvuldige wijsheid bekend-
maken op grote schaal aan deze hemelingen. En we zullen de overstij-
gende rijkdom van Gods genade tentoonspreiden in de komende eonen.
Wat een toekomst wacht ons. Niet alleen deze twee categorieën, maar
ook andere hemelse machten zullen wij bereiken. Vijandige machten,
die het nu met vurige pijlen op ons schieten. Laten wij daarom heel de
wapenrusting van God aandoen!