Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘We zijn aardig bezig met dat Spreuken 4, ik blijf elke dag benieuwd
naar wat komt!’

De Spreuk die nu aan de orde is, luidt:

houdt vast aan de vermaning, laat niet los
neem haar in acht, want zij is je leven

Het woord ‘vermaning’ heeft de associatie van: de opgeheven vinger.
Het heeft meer de betekenis van: het hoofd in de goede richting draai-
en. De woorden van Salomo zetten het hoofd van zijn zoon in de juiste
houding. De geest naar rechts en de blik recht vooruit. Woorden heb-
ben invloed op het denken en wijzen de goede richting.

‘Het doet denken aan het Griekse woord voor bekering: metanoia.’

Ja, en wij luisteren als zonen naar Christus Jezus, en Hij zet ons den-
ken en hart in de goede richting: op God gericht. Daarbij schrijft Sa-
lomo: ‘houd vast’ en: ‘laat niet los’. Het is zaak om als zonen van Hem
bij dat woord en Zijn wijsheid te blijven. Meestal blijkt het eerste be-
gin niet zo moeilijk; velen omarmen het evangelie van de genade.
Je ziet echter vele jaren later dat er nogal wat afhaken, en dat uiter-
aard om allerlei redenen.

‘Ja, Paulus zag het ook tijdens zijn leven gebeuren: hele gemeentes ver-
lieten hem.’

Ze verlieten de boodschap van de verheerlijkte Christus Jezus. De aardse
bediening van de Heer vinden velen minder moeilijk dan Zijn hemelse
bediening. Zij hebben liever de woorden van Jezus op aarde dan de woor-
den van de hemelse Christus Jezus. Is makkelijker, denken ze. Ze komen
uiteindelijk bedrogen uit, want zij verlaten (houden niet vast, laten los)
de genade van Christus.

‘Zij missen dus het leven van en in de genade van Christus?’

Ja. Zij zullen gaandeweg steeds meer moeten en zichzelf heiligen en zo
voorts. Ze komen in de kramp. Of leven in een wereld van vrome ge-
voelens in plaats van de nuchtere waarheid van Christus Jezus.
Laten wij dan blijven bij de boodschap van genade, óók als kracht om
dagelijks uit te leven!

‘Weet je, die Spreuken blijven mij boeien!’

Als je gaat, zullen je voetstappen niet belemmerd worden
en als je rent, zul je niet struikelen. Spreuken 4:12

Is de uitspraak voor vandaag. Dit is het gevolg als de zoon van Salomo
dicht bij de woorden van zijn vader blijft. De wijsheid van de lippen
van Salomo zorgt ervoor, dat zijn zoon onbelemmerd wandelt. Dat
kan, omdat de wijsheid die zoon bewaart. Hij slaat heen kromme we-
gen in.

‘En dat geldt ook voor ons als zonen van God, die luisteren naar de
grotere Salomo?’

Zeker. Als we de wijsheid van God tot ons nemen, niet alleen de
melk, maar vooral ook het vaste voedsel, dan zal onze wandel
vast worden en worden wij niet belemmerd. Niet door mensen,
en evenmin door allerlei wind van leer. De hoogste wijsheid
maakte God door Paulus’ brieven bekend en dat leidt tot een wan-
del in liefde.

‘Ja, Gods liefde staat centraal in de volkomenheidsbrieven, toch?’

Dat zeker. Het zou leiden tot eenheid naar buiten uit en dus tot
een vaste wandel in de liefde (Efeziërs 5:1) van God. Dan voert ge-
nade van God de boventoon in het spreken en handelen van die
wijze zonen. O, als dat meer zou functioneren bij gelovigen onder-
ling! Dan zullen ook degenen die rennen, niet struikelen, zoals
Israël dat wel deed (Romeinen 11:11). Rennen kan, maar is niet
verplicht. De wandel zou automatisch ontstaan door de woorden
van de al-wijze God en Vader!

‘Vandaag weer een verrassende wending net als gisteren?’

Het is in het Hebreeuws net weer anders dan in de vertalingen:

Ik doe je gaan in de weg van de wijsheid
ik doe je treden op de wegen van oprechtheid

Salomo zegt dit tegen zijn zoon (vers 10) en heeft aan zijn zoon,
zijn erfgenaam, de wijsheid onderwezen en nu kan de zoon op
weg gaan met die wijsheid in zijn hart. Als die zoon die wijsheid
bewaarde, dan zou hij ook juist handelen als koning.

‘Maar dat geldt ook voor ons als mensen?’

Ja, geldt natuurlijk ook voor ons als zonen. Wij luisteren naar de
grote Salomo, de Heer Jezus Christus, die ons aanspreekt. Wan-
neer wij Zijn woorden aannemen en dus Zijn wijsheid horen, dan
worden wij automatisch op de weg van de wijsheid gebracht. We
ontwikkelen een vaste wandel, op basis van de juiste principes.

‘We hebben het voorrecht, dat wij gelovigen zijn en die wijsheid
mogen kennen!’

Zeker, en we worden bovendien oprecht in de weg die we gaan. Het
mooie is, dat het woord ‘oprecht’ in het Hebreeuws verwerkt zit in de
naam Israël, die Elohim aan Jakob gaf na de worsteling bij de Jabbok.
Het was niet langer ‘Jakob’ (de ijveraar, de hiel), maar Israël! Hij liep
wel mank, maar ging verder zijn weg in oprechtheid met Elohim!

‘Wonderlijk, hoe God Jakob vrijstelde door met hem te worstelen.’

Jakob bleek vasthoudend te zijn, daar verwijst zijn naam ook naar.
Hij leidde het leven van Jakob, ook op de momenten, dat Jakob een
eigen weg insloeg en via Luz bij oom Laban belandde. Daar ontving
hij rijke zegen en bouwde een heel gezin op. Allemaal in de 20 jaar,
dat hij via een omweg toch weer bij Bethel kwam: huis van God!

‘Vandaag weer een waar de woorden van de vader genoemd
worden.’

Luister, mijn zoon, en neem mijn uitspraken aan:
zij zullen toenemen (in) de jaren van je leven.  (vers 9)

Deze Spreuk is wat anders dan in de vertalingen, wat meer
neergezet vanuit het Hebreeuws. Het is niet zo, dat het luis-
teren naar en aannemen van de uitspraken van Salomo er-
voor zorgt dat je langer leeft. Het woord ’toenemen’ wijst
terug naar ‘mijn uitspraken’ uit de eerste regel.

‘Dus de uitspraken van Salomo zullen toenemen gedurende
de jaren dat je leeft?’

Als je naar het woord van God blijft luisteren, zul je toenemen
in de kennis, inzicht, begrip en wijsheid, die in de uitspraken van
God naar voren komen. Het is bijvoorbeeld mooi, als je al jong
met die woorden van God vertrouwd raakt. Denk aan de Schepper
als je jong bent, zegt de Prediker.

‘Toch zijn er vandaag veel jonge mensen, die misschien wel bij
Zijn woord zijn opgegroeid, maar dat loslaten.’

Het gaat erom, dat het woord van God in het hart landt en dat het
in het hart gaat leven zodat de mens eruit en erdoor gaat leven.
Mensen worden veel en vaak afgeleid van wat er werkelijk toe doet.
De tegenwerker is erop uit, dat woord van God af te breken bij men-
sen en het te verdraaien en liefst te ontkrachten. Daarom zit er gro-
te wijsheid in deze Spreuk, je bent zoon van Hem: blijf Zijn uitspra-
ken horen en aannemen!

‘Wat zou onze volgende Spreuk betekenen?’

Het is wel een mooie (4:8):

Zij zal op jouw hoofd geven: een krans van genade
met een kroon van pracht zal zij jou belonen

De wijsheid, als jij die verwerft, zal jou genadevolle gedachten
geven. In feite kun je zeggen, dat de wijsheid je gedachten door
genade laat regeren. Dat wat op je hoofd zit, oefent macht over
je denken uit. De wijsheid van God zorgt ervoor, dat je, als je die
diep in je hart hebt gesloten, anders reageert op andere mensen.

‘Wat betekent dat?’

Je behandelt die mensen vanuit jouw veranderde hart en gedach-
ten. Genade is het, wat je anders doet reageren op hoe mensen
naar jou toe zijn. De scherpe kantjes gaan van je reacties af. Je
bent milder (en dus wijzer) in hoe je reageert, zeker als mensen
onmogelijk kunnen zijn. En dat heeft weer zijn uitwerking.

‘Het zou fijn zijn, als gelovigen onderling dat tonen.’

We kunnen er zeker van zijn, dat als de genade van God gaat door-
werken bij gelovigen onderling, er bijzondere dingen gebeuren.
De wijsheid komt pas na aanhoudend bezig zijn met de Schrift en
na jaren ervaring. Paulus bidt zelfs om de geest van wijsheid en
onthulling in erkenning van Hem. en dan gaat het om het bijzon-
dere Efeze-geheimenis. De leden van het lichaam van Christus
blijken in dat geheimenis een heel aparte plaats te hebben in Gods
plan: de hoge positie met Christus Jezus delen en zo die wijsheid
aan de hemelingen bekendmaken!

‘Verder zullen wij ook Zijn genade in mildheid tonen.’

De overstijgende rijkdom van Zijn genade mogen wij tonen en
dat zal voor al die hemelse machten heel wonderlijk zijn. Het is
ongelooflijk wat een toekomst nog voor de gemeenteleden in
het verschiet ligt. Die verwachting, dat uitzicht, laten wij daar
God voor danken!