Gods woord is leven
zo dat jullie voorbeelden
worden voor al de gelovigen
in Macedonië en in Achaje.
1 Thessalonicenzen 1:7
Paulus en zijn medewerkers
waren daar kort geweest.
Paulus ging zelfs al na een
week of 3 weer verder.
In die korte periode was er
grote geestelijke groei en
het evangelie van God werd
doorverteld in een groot
gebied vanuit de gemeente
in Thessaloniki.
Hun gedrag was voorbeeld
voor andere gemeentes en
gelovigen. Laat dat ook
voor ons het voorbeeld tot
navolging zijn.
En weer: “Ik zal overtuigd
zijn inHem.” En weer:
“Zie, Ik en de kinderen
die de God Mij gegeven
heeft!” Hebreeën 2:13
Ook nu citeert de schrijver
weer uit Tenach, nu uit de
profeet Jesaja, 8:17,18.
Jesaja geeft aan, dat Hij
Jahweh verwacht. In 8:17
staat meestal ‘hopen’, en
het Hebreeuwse ‘qavah’
is echter meer dan dat:
verwachten, op basis van
de beloften van Jahweh
uitzien naar wat Hij gaat
doen. Dit is sterk in onze
dagtekst aangegeven als:
ik zal overtuigd zijn in
Hem. Ben je overtuigd
van de waarheid, dan ga
je daarvoor, leef je erin.
De uitroep:
Zie, Ik en de kinderen die
God Mij gegeven heeft!
is van de Messias, Die in
wezen sprekend wordt
opgevoerd in Jesaja.
zeggend: “Ik zal Uw naam
berichten aan Mijn broeders,
te midden van de uitgeroepen
gemeente zal Ik U lofzingen”
Hebreeën 2:12
De Naam Jahweh betekent:
Ik zal zijn – ben – was, het is
de tijdnaam van God. Deze
werd aan Mozes bekend, in
zijn opdracht om Farao te
benaderen. Jahweh is Hij,
Die meetrok met Israël in de
woestijn waar zij door Hem
gevoed werden. Paulus zegt:
de Heer is nabij! En geeft
zo de betekenis van die
Naam aan ons door.
In gebed en dank maken
wij alles aan Hem bekend.
En Hij geeft antwoord, in
Zijn liefde, genade.
Ook zingen wij van Hem,
onze God en Vader door
Zijn geliefde Zoon.
De Heer Jezus (Jahweh is
Redder) Christus is voluit
ons Hoofd en gaat voor,
wij volgen Hem.
zeggend: “Ik zal Uw naam
berichten aan Mijn broeders,
te midden van de uitgeroepen
gemeente zal Ik U lofzingen”
Hebreeën 2:12
Dit citeert de schrijver uit de
prachtige Psalm 22:23. Het is
indrukwekkend hoe het lijden
van onze Heer daarin gemeld
wordt. De verlatenheid komt
meteen in vers 2 naar voren.
De Heer als het Zondoffer aan
het kruis. Daarna wekte Vader
Hem op, en Hij liet door Petrus
de eerste vrucht roepen, tot de
koninkrijksgemeente in Hand.2.
Voor Shavuot (wekenfeest)
ware zij van ver gekomen. Zij
zijn ‘de andere schapen die
niet van deze schaapskooi
zijn’ (Joh.10:16), geroepenen
uit de diaspora (verstrooiing).
Zij zijn de ‘eerstelingen’ die
toegevoegd werden aan die
groep. Na de roeping van de
apostel Paulus ontstond een
nieuwe groep: het lichaam
van Christus, uitgeroepen uit
alle natiën.
Ook binnen het lichaam van
Christus wordt Gods Naam
bekendgemaakt; in de Naam
van Jezus zal uiteindelijk alle
tong Hem als Heer belijden.
Want zowel Hij Die heiligt als
zij die geheiligd worden zijn
allen uit Één, vanwege welke
oorzaak Hij niet beschaamd
is hen broeders te noemen
Hebreeën 2:11
De broeders van de Heer; in
wezen is dat Israël in de eerste
plaats. Het gericht, Mattheüs
25:31-46 betreft de natiën. Hoe
zijn Zijn broeders bejegend door
hen? Dat zal hun plaats in het
komende millennium (1000 jaar)
bepalen. Sommigen zullen dan
afgesneden zijn van zegen die
dan via Israël uitstroomt.
‘De broeders’ in Handelingentijd
zijn de gelovigen uit Israël, die
aan de ‘koninkrijks-gemeente’
toegevoegd werden. Dat zijn de
uitgeroepenen die het aardse
koninkrijk verwachtten.
‘De broeders’ zijn nu leden van
de uitgeroepen gemeente die
het lichaam van Christus is. In
de tijd direct na de ‘opname’ (of
beter: wegrukking), gaat het
uitroepen van de koninkrijks-
gemeente weer verder.
Zo is te zien, dat ‘de broeders’
vanuit tekstverbanden ook
andere groepen betreft dan
het lichaam van Christus.