Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Wonderlijk, dat God het zo doet: twee ekklesias roepen in een
periode van 2000 jaar.’

Dat is zeker een werk van God. De ekklesia van Israël en prose-
lieten het aardse koninkrijk in, straks. Nu roept Hij de ekklesia
die het lichaam van Christus is, uit alle natiën, waarin het vlees
geen rol speelt, afkomst of afstamming maakt helemaal niets
meer uit. Geen voorrang of voorrecht voor de Jood in het li-
chaam van Christus. In de nieuwe schepping speelt dat allemaal
geen rol meer!

‘Daarom kijk ik er zo naar uit, dat mijn oude zwakke lichaam ver-
anderd gaat worden.’

Wat zal dat zijn! We verwachten een nieuwe schepping en de
zonen van God zullen samen met Christus Jezus het eerst aan de
schepping onthuld worden. Wat is dat toch geweldig he. We zijn
als leden van dat lichaam bevoorrecht, dat wij als eerstelingen
van de nieuwe schepping geopenbaard zullen worden, en, bekleed
met grote heerlijkheid, de hemelingen Zijn mildheid en rijkdom
aan genade zullen tonen.

‘Ja werkelijk een grote verwachting om naar uit te kijken.’

Ja en tot de bazuin leven wij in en onder Gods genade. Hij heeft
ons lief en zal ons dragen tot dat moment, dat heeft Hij beloofd
en zal dat ook doen. Hij omringt ons, Hij woont door Zijn geest
zelfs in ons en door Hem leven wij! Heerlijke zekerheid, die
Hij alleen kan geven: wij hebben een gebouw uit God, eonisch,
in de hemelen. Daar zien wij naar uit, deze aardse tentwoning
te verwisselen voor een heerlijkheid, die nooit zal eindigen!

‘Het evangelie is Gods kracht tot redding voor ieder
die gelooft.’

Zo is dat. Paulus zet dat uiteen in de Romeinenbrief. Hij
laat zien, dat het zonder de wet is, redding is niet het ver-
vullen en doen van de Thora om gerechtigheid voor God
te bereiken. Ook niet nadat men zich de redding in Chris-
tus Jezus bewust is geworden. Dan haalt Paulus niet de
Thora naar voren als leefregel of iets dergelijks, maar geeft
zeer bijzondere aanwijzingen in Romeinen 12-15.

‘Dat kan niet anders, want wij leven niet onder de Thora,
maar onder Gods genade.’

Zo zegt Paulus dat in Romeinen 6:14,15. Het gaat erom, dat
de gelovigen niet krampachtig gaan leven om iets te doen,
maar ontspannen leven in Gods genade. Dan doe je wat je
hand vindt om te doen. God zal je in die weg niet teleurstel-
len. Anders wordt het, wanneer gelovigen opnieuw onder
wet worden gesteld, heel krampachtig en ontstaat er een
sfeer die niet goed is, het leidt tot felle concurrentie onder-
ling. En strijd, omdat men dan beter denkt te zijn dan de
ander, et cetera.

‘Werkt de wet of wetticisme dat uit?’

Jawel, lees vooral Galaten 4-6 eens aandachtig door. Dan ontdek
je heel wat rake uitspraken die vandaag de dag nog steeds van
groot belang zijn, als het gaat om het praktische uitwerking van
het nieuwe leven in Christus! Dat is doordrongen van de genade,
die God geeft aan iedere gelovige!

‘Geweldig he, die hemelse bestemming voor het lichaam
van Christus.’

Ja, dat is nogal wat. Paulus maakte dat bekend, maar hij kreeg
de onthullingen van zijn Heer (Galaten 1:12). Niet van mensen
(de 12 apostelen van de besnijdenis), niet door een mens (Petrus,
Jakobus, Johannes). Zijn evangelie is doortrokken met de genade
van God. Dat staat haaks op het wettische denken binnen het Jo-
dendom waar hij uit was getrokken door de Heer.

‘Maar, is Paulus dan niet dogmatisch?’

Paulus is wel stellig met zijn uitspraken, maar dogmatisch: nee!
Zoals al gezegd, alles wat met Paulus te maken heeft, is omstre-
den. Elk woord dat hij heeft opgeschreven, wil men aanvechten.
God is de redder van alle mensen, is ook zo’n dogmatische uit-
spraak in de ogen van sommigen. Velen roepen vandaag de dag
dan ook, dat ‘God het mogelijk heeft gemaakt dat mensen gered
kunnen worden’ (bijvoorbeeld Jeugd met een opdracht), maar
dan heb je geen goed nieuws meer.

‘Nee, dat niet. Dan wordt het pas goed nieuws als jij het eerst aan-
genomen hebt.’

Maar dan moet de mens iets doen om gered te worden. Dan is het
geen evangelie meer. Het goede is juist, dat de mensheid al gered
ís in Christus (Romeinen 5:18,19). Dat lang niet iedereen geroepen
wordt in deze tijd van genade, is duidelijk en dat zegt Paulus ook.
Alleen de leden van het lichaam van Christus worden nu uitgeroe-
pen, alle anderen, daar gaat God een andere weg mee. Dat is Zijn
weg met hen. God heeft alles volledig onder controle, alleen Zijn
plan wordt vervuld, door Christus Jezus!

‘He mooi dat overzicht van ‘gemeente van God’, dan zie je
hoe het gebruikt wordt.’

Ja en daarbinnen heb je dus andere groepen. De uitgeroepenen
van Israël en uit de natiën die het evangelie van de besnijdenis
aanvaarden, gaan het aardse koninkrijk in, mits zij volharden
tot het einde (Mattheüs 24:14). Daarbij horen ook diegenen, die
in de Handelingentijd tot die ekklesia behoorden, zoals Petrus en
de andere apostelen van de besnijdenis.

‘We zijn wel bevoorrecht dat we duidelijk zicht op deze facetten
hebben.’

De ekklesia die het lichaam van Christus is onderscheidt zich
van de ekklesia die het aardse koninkrijk ingaat. Het lichaam
van Christus wordt ook gezegd te zijn: ‘in Christus Jezus’
(Efeziërs 1:1). Dit is een typerende paulinische uitdrukking. De
gelovigen van die ekklesia zijn gedoopt naarbinnen in Christus
Jezus en dus naarbinnen in Zijn dood (Romeinen 6:1-4). En zij
hebben dus deel aan de levende Heer aan Gods rechter(hand),
ze zijn met Hem opgewekt en levend gemaakt en gezet met Hem
aan Gods rechter(hand)!

‘Veel gelovigen lijken zich dat niet zo bewust, maar het is wel zo!’

Zij zijn al gezet te midden van de hemelingen en binnenkort zullen
zij daar ook lijfelijk zijn. De hemelse bestemming van het lichaam
van Christus is duidelijk genoemd in de brieven van de apostel van
de natiën. Een ongelooflijke toekomst in feite, het is belangrijk dat
te beseffen met je hart. Boven, bij Christus Jezus, dáár ligt onze toe-
komst. Daarom zijn wij bedacht op wat boven is, waar Hij is. De tegen-
werker wordt binnenkort op aarde geworpen en de wetteloze zal dan
even zijn gang kunnen gaan, wat hij moet doen omdat het zo vastligt
in Gods plan!

‘We zijn al enkele dagen aan het nadenken over de diverse
ekklesias (gemeentes), dat boeit me.’

We zijn bevoorrecht na zoveel eeuwen, dat we snel kunnen
beschikken over de juiste gegevens, zoals alle vindplaatsen
van het woord ‘ekklesia’ (uitgeroepen gemeente) in de Schrift.
Daarbij is het vooral de Griekse Schrift waar we te rade gaan.
We willen graag precies weten waar de uitdrukking ‘gemeen-
te van God’ voorkomt om zo te zien hoe deze uitdrukking in
de Schrift gebruikt wordt.

‘Nou, geef die vindplaatsen, dan kan ik dat gaan bekijken!’

Dit zijn ze: Handelingen 20:28; 1 Corinthiërs 1: 2; 10:32; 11:16,
22; 15: 9; 2 Corinthiërs 1: 1; Galaten 1:13; 1 Thessalonicenzen
2:14 2 Thessalonicenzen 1: 4; 1 Timotheüs 3:5,15.
Je ziet, dat de uitdrukking ook vrijwel altijd bij Paulus voor-
komt. Het lijkt net, alsof God ook het zicht op de overkoepe-
lende ‘gemeente van God’ aan Paulus had gegeven.
In de tijd dat de ekklesia die het aardse koninkrijk binnen zou
gaan zich ontwikkelde, werd Saulus geroepen.

‘Dat betekende een nieuwe start in Gods plan?’

Jawel. Daar lopen de meningen over uiteen, maar dat is bij al-
les wat met Paulus te maken heeft, zo. Paulus is van a tot z
omstreden, dat bleek al in zijn dagen, toen hij door de Joden
voortdurend achterna gezeten werd, zoals hij zelf eerder hen
die van ‘die weg’ waren, achterna zat. Hij werd gestenigd, later
door eigen broeders afgewezen, gewantrouwd, bespot et cetera.

‘Het is nogal wat! Als Gods boodschapper en apostel zo bejegend
en bekeken worden!’

Als je Hebreeën 11 naloopt en kijkt naar het einde van de Heer
zelf (kruisiging), dan zie je hoe het met hen afloopt, die geroepen
zijn om Gods woord te brengen en eventueel te verdedigen. Het
heeft zo zijn verschillende kanten. Paulus was ondanks alles vol
van de liefde van Christus, die hem drong. Grote ijver die door
de Heer in hem werkte leidde ertoe, dat zeer velen in zijn dagen
zijn evangelie van genade hoorden!